Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

ΣΟΦΙΣΤΕΣ οι συκοφαντημένοι στοχαστές τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου στη ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ


Ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά ατοπήματα στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης είναι η διαστρέβλωση και η απαξίωση των σοφιστών από τη συντηρητική ελληνική σκέψη (Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Ξενοφών, Ισοκράτης). Ιδιαιτέρως ο Πλάτων σχεδόν σε όλα τα έργα του ασχολείται εν μέρει ή εν όλω με τις σοφιστικές απόψεις και καταφέρεται εναντίον τους, με κύριο σκοπό τη συκοφάντησή τους. Αυτό δηλώνει τον φόβο και την αντίθεση των συντηρητικών απέναντι στο καινούριο και την αλλαγή, στο διαφορετικό και το ριζοσπαστικό, διότι αυτά ακριβώς εκφράζουν οι σοφιστές. Δικαίως χαρακτηρίσθηκαν ως οι πρώτοι διαφωτιστές που σηματοδοτούν τη μετάβαση στην πραγματική ανθρωπολογική, κοινωνική και πολιτική ανάλυση μέσα στα πλαίσια και τις απαιτήσεις του λόγου.

Στις τελευταίες δεκαετίες η έρευνα έχει αποκαταστήσει τους Σοφιστές στη θέση που τους αξίζει, στη θέση των σημαντικών στοχαστών που πρότειναν ρηξικέλευθες απόψεις και άνοιξαν σπουδαίους δρόμους, στους οποίους ακόμη και σήμερα βαδίζουμε. Ο Πρωταγόρας, ο Γοργίας, ο Πρόδικος, ο Αντιφών, ο Ιππίας και οι άλλοι ανέπτυξαν θέσεις που και σήμερα ακόμη διατηρούν την αξία τους και αναγνωρίζονται ως βάσεις της πολιτειολογίας, της κοινωνιολογίας, της θρησκειολογίας, κ. ά. Αξίζει επομένως να αναδειχθούν και να συζητηθούν οι θέσεις τους, πράγμα που μεταξύ άλλων θα εξηγήσει γιατί οι συντηρητικοί φιλόσοφοι υπήρξαν πολέμιοί τους.



Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

σας προσκαλεί στην εκδήλωση με θέμα και ομιλητή
που ζήτησε το ακροατήριό του

Ο δρ. Φιλοσοφίας ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
θα μιλήσει με θέμα :
ΣΟΦΙΣΤΕΣ οι συκοφαντημένοι στοχαστές

τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009, ώρα 8.15 μ.μ.

στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
(Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών, Λιβαδειά).


Ο Γιώργος Ν. Οικονόμου έχει σπουδάσει Μαθηματικά, Μουσική και Φιλοσοφία. Συμμετείχε ενεργώς στο αντιδικτατορικό κίνημα. Παρακολούθησε στο Παρίσι τα μεταπτυχιακά σεμινάρια των Κ. Καστοριάδη, A. Tourain, P. Bourdieu, P. Vidal-Naquet, J. Derrida, J. Bouveresse. Έχει Master φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και είναι Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες, ανακοινώσεις σε συνέδρια και ημερίδες.


Έχει εκδώσει τα βιβλία
(2008) Η αριστοτελική Πολιτεία, Παπαζήσης
(2007) Η άμεση δημοκρατία και η κριτική του Αριστοτέλη, Παπαζήσης
(2007) Ψυχή, λόγος, πόλις, Ύψιλον

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο
Από την κρίση του κοινοβουλευτισμού στη Δημοκρατία,  Παπαζήση  (2009)
Περισσότερα γι αυτό το βιβλίο ΕΔΩ

Στο βιβλιοπωλείο μας είχε μιλήσει το Μάρτιο του 2009 με θέμα :
"Η άμεση δημοκρατία και η κριτική του Αριστοτέλη" και έρχεται πάλι μετά από παράκληση του κοινού που τον παρακολούθησε.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ,ο κόσμος της μασονίας, τα μυστικά του αποκρυφισμού


Κυκλοφόρησε και κατέλαβε τη μια βιτρίνα μας

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ του Νταν Μπράουν και στην Ελλάδα

Η υπόθεση διαδραματίζεται μέσα σε 12 ώρες.
Καθώς ανοίγει η αυλαία του μυθιστορήματος, ο Ρόμπερτ Λάνγκντον, καθηγητής συμβολογίας στο Χάρβαρντ, καλείται απρόσμενα να δώσει μια βραδινή διάλεξη στο κτίριο του αμερικανικού Καπιτωλίου. Μέσα σε διάστημα ελάχιστων λεπτών από την άφιξή του όμως, η βραδιά παίρνει αλλόκοτη τροπή. Ένα μυστηριώδες αντικείμενο, περίτεχνα κωδικοποιημένο, ανακαλύπτεται στο κτίριο του Καπιτωλίου. Ο Λάνγκντον αντιλαμβάνεται ότι το αντικείμενο είναι μια πανάρχαιη πρόσκληση… ένα μήνυμα που προορίζεται να αποκαλύψει στον αποδέκτη του τα χαμένα μυστικά της σοφίας του αποκρυφισμού…
Στο νέο του μυθιστόρημα ο συγγραφέας προσφέρει μία ακόμα πνευματική πρόκληση στο αναγνωστικό κοινό, μέσα από μια ευφυέστατη, καταιγιστική ιστορία που κρύβει εκπλήξεις σε κάθε σελίδα. Το Χαμένο Σύμβολο είναι αυτό ακριβώς που περίμεναν οι φίλοι του Νταν Μπράουν… Το πιο συναρπαστικό του μυθιστόρημα μέχρι τώρα.

Η παραπάνω εικόνα προέρχεται από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"  Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009. Πατήστε κλικ επάνω της για μεγέθυνση. 

Η αποκρυπτογράφηση της Μασονικής Πυραμίδας

Τι λέει το καινούργιο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν που κινείται στον κόσμο της μασονίας και του αποκρυφισμού και εκτυλίσσεται στην Ουάσιγκτον μέσα σε δώδεκα ώρες. Οι ήρωες, τα σύμβολα, τα συγγραφικά κόλπα.
του ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗ
ΤΟ ΒΗΜΑ Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009
Όταν η συνταγή που έχεις χρησιμοποιήσει για να γράψεις ένα μυθιστόρημα, όπως ο Κώδικας Ντα Βίντσι, σε έχει οδηγήσει στη μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία μεταπολεμικά, τότε ασφαλώς δύσκολα την αλλάζεις. Ο Νταν Μπράουν τη χρησιμοποιεί και στο νέο του μυθιστόρημα Το χαμένο σύμβολο: καταιγιστική δράση, επεισόδια που διαδέχονται το ένα το άλλο κατά ριπάς, ο ίδιος πρωταγωνιστής, η ίδια αφηγηματική τεχνική. Οι διαφορές εντοπίζονται μόνο σε δύο πεδία: πρώτον, ότι τώρα δεν έχουμε τον κόσμο της Καθολικής Εκκλησίας αλλά της μασονίας και δεύτερον ότι η δράση δεν εκτυλίσσεται στην Ευρώπη αλλά στις ΗΠΑ και ειδικότερα την Ουάσιγκτον. Όχι πλέον στο Λούβρο αλλά στο Καπιτώλιο. Κατά τα άλλα, η πατέντα παραμένει: αποκρυφιστικά σύμβολα, μυστικοί κώδικες, τρομερά ή όχι μυστικά, συνωμοσίες και τα συναφή. Και αν ο συγγραφέας φαίνεται να μη δίνει δε κάρα για όσα αποτελούν το κύριο μέλημα κάθε πεζογράφου (λ.χ. να δημιουργεί μέσω της υπόθεσης χαρακτήρες και να γράφει διαλόγους που να παραπέμπουν ευθέως στην πραγματική ζωή), αυτά μοιάζει να μην έχουν σημασία. Πάντα κάτι τρομερό συμβαίνει στο τέλος του καθενός από τα 132 κεφάλαια και πάντα κάτι εξίσου τρομερό το ανατρέπει στο επόμενο ή το μεθεπόμενο κεφάλαιο. Υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά αρέσουν στο μεγάλο κοινό; Μόνο την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας του το νέο θρίλερ του Νταν Μπράουν πούλησε πάνω από 1.000.000 αντίτυπα στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στη Μεγάλη Βρετανία. Μια πλαστή πρόσκληση

Πρωταγωνιστής και εδώ είναι ο καθηγητής του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάνγκτον που πάει στην Ουάσιγκτον για να δώσει μια βραδινή διάλεξη στο Καπιτώλιο προσκεκλημένος, υποτίθεται, από τον μέντορά του Πίτερ Σόλομον, έναν ευκατάστατο και υψηλόβαθμο μασόνο. Εκεί όμως τον περιμένει μια μεγάλη έκπληξη. Ακροατήριο δεν υπάρχει. Η πρόσκληση ήταν πλαστή...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Αναστάση Βιστωνίτη πατήστε ΕΔΩ




ISBN: 978-960-14-2045-5
BARCODE: 9-789601-420455
Ημερομηνία έκδοσης: 14-10-2009
Τιμή με ΦΠΑ: 24,00
Είδος: Ξένη λογοτεχνία
Σελίδες: 672
Διαστάσεις: 14x20,5

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ



Ο Αριστοτέλης στο Μον-Σαιν-Μισέλ 
Οι ελληνικές ρίζες της χριστιανικής Ευρώπης


Ο γάλλος συγγραφέας, καθηγητής της μεσαιωνικής ιστορίας, Συλβαίν Γκουγκενέμ αμφισβητεί την αντίληψη ότι η Δύση ανακάλυψε την ελληνική γνώση κατά τον Μεσαίωνα χάρη στις αραβικές μεταφράσεις. Αποδεικνύει ότι η Ευρώπη διατηρούσε πάντα επαφή με τον ελληνικό κόσμο. Το αββαείο του Μον-Σαιν-Μισέλ, ιδιαίτερα, αποτελούσε ένα δραστήριο κέντρο μετάφρασης των έργων του Αριστοτέλη ήδη από τον 12ο αιώνα, ενώ οι πρώτες μεταφράσεις των ευρωπαίων λογίων προηγήθηκαν αρκετές δεκαετίες των αραβικών, οι οποίες ήταν κυρίως έργο των χριστιανών Αράβων. Ακόμα και ο τομέας της ισλαμικής φιλοσοφίας (Αβικένας, Αβερρόης) παρέμεινε εν μέρει ξένος προς το ελληνικό πνεύμα.

Μέσα από τεκμηριωμένη έρευνα και μελέτη των πηγών, ο συγγραφέας επιχειρεί να αποδείξει ότι ο εξελληνισμός της χριστιανικής Ευρώπης ήταν πρώτα από όλα προϊόν της βούλησης των ίδιων των Ευρωπαίων. Αν ο όρος "ρίζες" έχει νόημα για τους πολιτισμούς, οι ρίζες του ευρωπαϊκού κόσμου είναι ελληνικές. Το έργο, που έγινε αντικείμενο εντονότατων συζητήσεων στη Γαλλία και στο εξωτερικό, παρουσιάζει, ως εκ τούτου, ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ελληνικό κοινό.
Ο Συλβαίν Γκουγκενέμ βρέθηκε στην Ελλάδα αυτές τις μέρες και έδωσε συνέντευξη τύπου στην οποία αφιέρωσαν  χώρο όλες οι εφημερίδες. Παραθέτουμε το κείμενο του Μανώλη Πιμπλή όπως δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ στις 13/10/09

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ Σ. ΓΚΟΥΓΚΕΝΕΜ ΕΓΙΝΕ «ΣΑΚΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΞ» 
«Δεν διέσωσαν μόνον οι Άραβες τον ελληνικό πολιτισμό»
Για την Ελλάδα έγραφε,αλλά έμπλεξε στη συζήτηση για το Ισλάμ. Ο ιστορικός Συλβαίν Γκουγκενέμ, με τον «Αριστοτέλη στο Μον Σαιν-Μισέλ», που έγραψε για να δείξει τη συνεισφορά του βυζαντινού ελληνισμού στην Ευρώπη, έγινε «σάκος του μποξ»
Oργάνωσαν δύο συνέδρια εναντίον του. Στο ένα τoν κάλεσαν, αλλά ήταν μόνος εναντίον είκοσι «αντιπάλων», στο άλλο δεν τον κάλεσαν καν. Έγραψαν και βιβλίο εναντίον του (τίτλος: «Οι Έλληνες, οι Άραβες και εμείς») με δώδεκα άρθρα γνωστών Γάλλων διανοουμένων που τον κατακεραύνωναν, τόσο που ο εκδοτικός οίκος που το εξέδωσε το έδωσε πρώτα σε δικηγόρο να το διαβάσει. Ο Γάλλος πανεπιστημιακός Συλβαίν Γκουγκενέμ έγινε «σάκος του μποξ», όπως ο ίδιος λέει, αλλά διατηρεί την ψυχραιμία του. Ύστερα από έξι πολύ δύσκολους μήνες στους οποίους υποχρεώθηκε να σταματήσει και τη διδασκαλία, τώρα αρχίζει να ζει ξανά μια σχεδόν φυσιολογική ζωή· μέχρι και στα μαθήματά του επέστρεψε. Αξιοπρόσεκτο: το «έγκλημά» του έχει να κάνει με την Ελλάδα.
Καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Λυών, ο Συλβαίν Γκουγκενέμ υποστήριξε σε βιβλίο του κάτι, όπως φαίνεται, αιρετικό: ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δεν μεταδόθηκε στη Δύση μόνο μέσω των Αράβων, μέσω δηλαδή των μεταφράσεων στα λατινικά που έγιναν από αραβικές μεταφράσεις των αρχαίων ελληνικών κειμένων, αλλά και απευθείας από τα ελληνικά αφού, αντίθετα με αυτό που γενικά υποστηρίζεται, η επαφή της Δύσης με τον ελληνικό κόσμο δεν διακόπηκε ποτέ, ο Μεσαίωνας δεν ήταν τόσο σκοτεινός όσο συνή θως τον θέλουμε, και μάλιστα οι Δυτικοί ήρθαν σε επαφή με την Ελλάδα με ποικίλους τρόπους: «σε πολιτικό επίπεδο, οι σχέσεις των δυτικών βασιλείων με το Βυζάντιο ήταν περισσότερο κακές παρά καλές, αυτό όμως δεν απαγόρευε τις πολιτιστικές επαφές. Όποιος ενδιαφερόταν για την ελληνική γλώσσα μπορούσε να πάει στην Κωνσταντινούπολη ή στην Αντιόχεια, ενώ υπήρχαν και ορθόδοξοι μοναχοί που αποδεδειγμένα ταξίδεψαν στη Δύση. Ο Αναστάσιος, λ.χ., ταξίδεψε τον 10ο αιώνα στο Μον Σαιν Μισέλ, στα όρια Νορμανδίας και Βρετάνης, όπου και βρέθηκαν αργότερα μια δεκάδα χειρογράφων του έργου του Αριστοτέλη. Αργότερα, βέβαια, ιδίως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, πολλοί ήταν οι Έλληνες λόγιοι που έφυγαν προς τη Δύση».
Το βιβλίο «Ο Αριστοτέλης στο Μον Σαιν-Μισέλ» περιγράφει αυτούς ακριβώς τους διαύλους Βυζαντίου και Δύσης, επισημαίνοντας ότι το όρος αυτό, ένας βράχος-νησί που βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα από τη στεριά και σήμερα τον επισκέπτονται ορδές τουριστών, ήταν ήδη από τον 10ο αιώνα πολιτιστικό κέντρο- ενδεχομένως όχι όσο το Τολέδο αλλά εν πάση περιπτώσει δραστήριο. Οι μεταφράσεις από τα ελληνικά έγιναν ενδεχομένως από τον Ιάκωβο της Βενετίας, μεταφραστή του Αριστοτέλη που πήγε εκεί τον 12ο αιώνα.

Γιατί όμως μια τέτοια άποψη προκάλεσε τόση πολεμική; «Αν το βιβλίο είχε γραφτεί πριν από δέκα χρόνια δεν θα υπήρχε καμία αντίδραση», λέει ο Συλβαίν Γκουγκενέμ. «Σήμερα, μέχρι και για τη "Γραμματική των Πολιτισμών" του Φερνάν Μπροντέλ λένε ότι είναι ισλαμοφοβικό και ρατσιστικό βιβλίο. Σύμφωνα με αυτή τη ρητορική δεν υπάρχουν "πολιτισμοί"- civilisation- αλλά μόνο κουλτούρες- cultures. Και αν δεχτούμε ότι υπάρχουν "πολιτισμοί" τότε δίνουμε έδαφος και στην κατά Χάντιγκτον "σύγκρουση των πολιτισμών"». Προσθέτει δε ότι «στο τέλος έφτασε να μου επιτίθεται και μερίδα της Εκκλησίας, επειδή μέσω του Βυζαντίου υποτίθεται ότι έδινα νέο βάρος στην Ορθοδοξία». Ο Συλβαίν Γκουγκενέμ δηλαδή, που είχε ως αρχική ιδέα να μιλήσει για την πολύπλευρη προσφορά του ελληνικού πολιτισμού στον ευρωπαϊκό, τόσο δηλαδή του αρχαίου όσο και του βυζαντινού, ενεπλάκη σε μια άλλου τύπου συζήτηση αιχμής αυτήν τη στιγμή στη Γαλλία.
Το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα, της οποίας δεν αμφισβητείται η προσφορά, το πρόβλημα είναι όμως το Ισλάμ.
Υπάρχει μία ισχυρή τάση διανοουμένων να υπερασπίζεται σθεναρά τον ισλαμικό πολιτισμό και τη συνεισφορά του στη Δύση, ενώ ταυτόχρονα ενοχοποιείται η ευρωπαϊκή συμπεριφορά, καθώς από πολλούς αριστερούς διανοουμένους ζητείται από την Ευρώπη- τη Γαλλία εν προκειμένω- να ζητήσει συγγνώμη για την αποικιοκρατία ή για τη δουλεία. Παραδέχεται πάντως και ο ίδιος ότι αν δεν υπήρχε αυτή η συζήτηση, το ίδιο βιβλίο θα το είχε γράψει κάπως διαφορετικά.
«Έχουμε φτάσει σε υπερβολές», λέει. «Ο Ομπάμα είπε στο Κάιρο ότι η Ευρώπη οφείλει τη γραφή και την τυπογραφία στο Ισλάμ, πράγμα που είναι λάθος. Δεν υπήρχε άραγε γραφή στην Αθήνα, στη Ρώμη, αλλά και αλλού; Αλλά κανείς στη Γαλλία δεν αντέδρασε. Αν δεν υπερασπίζεσαι φανατικά το Ισλάμ, σήμερα είσαι φασίστας», λέει.

Βυζάντιο και Αρχαία Ελλάδα
«Δεν μπορεί να απαντήσει κανείς εύκολα σε ποιο βαθμό το Βυζάντιο ήταν ελληνικό και σε ποιο δεν ήταν», λέει ο Συλβαίν Γκουγκενέμ σε σχετική ερώτηση των «ΝΕΩΝ». «Το βέβαιο είναι ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν γλώσσας ελληνικής, ότι ο κορμός των εδαφών της βρισκόταν στην Αρχαία Ελλάδα, την ευρωπαϊκή και την ασιατική, αλλά και ότι εκτεινόταν και πέρα από εκεί, στα βάθη της σημερινής Τουρκίας, στην Ιταλία και αλλού. Πήρε αρκετά πράγματα από τον ελληνικό κόσμο παρά τις μεγάλες διαφορές που σηματοδοτεί το πέρασμα στη χριστιανική θρησκεία. Ο χριστιανισμός και ο αρχαίος ελληνικός κόσμος βρέθηκαν σε συγκρουσιακή σχέση, αν και από τον 10ο και 11ο αιώνα οι Βυζαντινοί ανακαλύπτουν ξανά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Νομίζω ότι το χριστιανικό Βυζάντιο μπόρεσε να συμφιλιωθεί με την Αρχαία Ελλάδα όταν σταμάτησε να βλέπει την τελευταία ως ειδωλολατρική, και την είδε απλά ως κοσμική». 

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4540857&ct=4

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Ιδού το αποτέλεσμα συνδυασμού ιστορικής μνήμης και καλλιτεχνικής ευαισθησίας



Είχα στον υπολογιστή μου αυτό το εκπληκτικό video αρκετό καιρό μέσα από σκυταλοδρομία αποστολών και δεν το ανέβαζα γιατί αγνοούσα περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Μέχρι που το βρήκα στη σελίδα του ιστότοπου "Άνεργοι δημοσιογράφοι" με όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται και που αμέσως σας δίνω.


Η εμφάνιση μιας ντροπαλής 24χρονης σε σόου ταλέντων της ουκρανικής τηλεόρασης προκάλεσε το κλάμα μίας ολόκληρης χώρας, καθώς και διεθνή αίσθηση.
Περίπου 13.000.000 άνθρωποι είδαν την Kseniya Simonova στο σόου "Ουκρανία έχεις ταλέντο" σε μια εξαιρετική επίδειξη της τέχνης της άμμου. Η Ουκρανία προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2010, ενώ βρίσκεται σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση ως χώρα.
Από τον περασμένο Μάιο, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Simonova, με ένα κουτί γεμάτο άμμο,ζωγραφίζοντας πανέμορφες εικόνες πάνω σε αυτό,απεικονίζοντας την ιστορία της πρώην σοβιετικής χώρας, όλο και περισσότεροι θαυμαστές κάθονταν μπροστά από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες για να τη δουν.
Τα βίντεό της στο Youtube έχουν συγκεντρώσει πάνω από 4.000.000 κλικ, αριθμός απίθανος για ένα κοινό που γνωρίζει λίγα για την ιστορία της Ουκρανίας. Η Ουκρανία έχασε πρίπου το 1/4 του πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 20% των συνολικών θανάτων. Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ανθρώπινες απώλειες από τη γερμανική εισβολή του 1941.
Η σκηνή στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα.
Στη συνέχεια,έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας.
Η 24χρονη κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού (80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία. Έκπληξη αποτελεί πάντως το κίνητρό της για τη συμμετοχή στο παιχνίδι. "Δήλωσα συμμετοχή για να βοηθήσω ένα παιδί, το οποίο χρειαζόταν να υποβληθεί σε εγχείρηση. Δεν είχα σκοπό να κάνω όλη τη χώρα να κλάψει" είπε χαρακτηριστικά.



ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Στην άγνωστη στην Ελλάδα Χέρτα Μίλερ το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2009


Η γεννημένη στη Ρουμανία Γερμανίδα συγγραφέας Χέρτα Μίλερ κέρδισε το φετινό Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Η Ακαδημία της Σουηδίας αναφέρει ότι η Μιλέρ επιλέχθηκε γιατί «με την αφοσίωση στην ποίηση και την ειλικρίνεια της πρόζας, περιγράφει το τοπίο των μη εχόντων».
Η 56χρονη συγγραφέας, που μετανάστευσε στη Γερμανία από την κομμουνιστική Ρουμανία το 1987, έκανε το ντεμπούτο της το 1982 με μια συλλογή μικρών ιστοριών που λογοκρίθηκαν και απαγορεύτηκαν από το ρουμανικό καθεστώς το 1984. Η συλλογή δημοσιεύτηκε τελικά στη Γερμανία, και το έργο της που παρουσίαζε τη ζωή σε ένα μικρό, γερμανόφωνο χωριό στη Ρουμανία ενθουσίασε τους αναγνώστες.
Ακολούθησε το «Τανγκό της Καταπίεσης» στη Ρουμανία. Η ίδια και ο άντρας της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα εξαιτίας των απόψεων που εξέφραζαν για το καθεστώς στη χώρα και το φόβο σύλληψης από τη μυστική αστυνομία.

Το Βραβείο θα απονεμηθεί στη Μίλερ στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Associated Press

Στα ελληνικά το μόνο βιβλίο της που βρήκαμε να έχει κυκλοφορήσει είναι το «Μετέωροι Ταξιδιώτες» (1993) εκδ.Ηρόδοτος.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Ο φόβος των βαρβάρων

Tzvetan Todorov
Πέρα από τη σύγκρουση
των πολιτισμών
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ
ΣΕΛΙΔΕΣ: 360
ΤΙΜΗ: 20 ΕΥΡΩ

 «Η σύγκρουση των πολιτισμών σημαίνει: οι δυτικές δημοκρατίες από τη μια πλευρά, το Ισλάμ από την άλλη. Δύο κόσμοι, παγιωμένοι στις ιστορικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές διαφορές τους και καταδικασμένοι ως εκ τούτου να συγκρουστούν. Μπροστά στην απειλή δεν υπάρχει πια θέση για διάλογο ή για μείξη. Και δεν μένει άλλη λύση από την αδιαλλαξία – ή και τον πόλεμο. Με όλα τα μέσα.

Μπορούμε πραγματικά να εξασφαλίσουμε, όταν σκεφτόμαστε έτσι, ότι η βαρβαρότητα και ο πολιτισμός θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στην πλευρά που πιστεύουμε;
Αν είναι επιτακτικό να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία, είναι εξίσου κρίσιμο να μην αφήσουμε να μας κυριεύσει ο φόβος και να μας παρασύρει σε καταχρηστικές αντιδράσεις. Ο φόβος των βαρβάρων είναι αυτό που απειλεί να μας κάνει βάρβαρους. Και το κακό που θα κάνουμε στον εαυτό μας θα ξεπερνά το κακό που φοβόμασταν αρχικά. Η ιστορία μάς το διδάσκει: το φάρμακο μπορεί να είναι χειρότερο από την αρρώστια».

Τ. Τ.
Σε έναν στοχασμό που μας ταξιδεύει ανά τους αιώνες της ευρωπαϊκής ιστορίας, ο Τσβετάν Τοντορόφ φωτίζει τις ιδέες της βαρβαρότητας και του πολιτισμού, της κουλτούρας και της συλλογικής ταυτότητας, για να ερμηνεύσει τις έριδες που θέτουν σήμερα αντιμέτωπες τις δυτικές χώρες με τον υπόλοιπο κόσμο. Ένα αριστοτεχνικό μάθημα ιστορίας και πολιτικής – κι ένα αληθινό «εργαλείο» για να αποκρυπτογραφήσουμε τα μείζονα προβλήματα της εποχής μας.
* * *
Από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του Tzvetan Todorov:
* Κριτική της Κριτικής
* Οι καταχρήσεις της μνήμης (ως επίμετρο στον συλλογικό τόμο των
J. Hassoun, Γ.Θανασέκου, Ρ. Μπενβενίστε και Ο. Βαρών-Βασάρ: Εβραϊκή ιστορία και μνήμη)
* Ο εκπατρισμένος.

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Όταν η καταμέτρηση των ψήφων αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό ...


Περί φωτίσεως

Ένα επίκαιρο μυθιστόρημα του μεγάλου νομπελίστα
Ζοζέ Σαραμάγκου.
Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές. Η καταμέτρηση των ψήφων στην πρωτεύουσα αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό με ποσοστό περίπου 70%. Oι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή και το λευκό ξεπερνά το 80%.
Μπροστά στο διαφαινόμενο κενό εξουσίας, τα δύο μεγάλα κόμματα, ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες εγκαταλείπουν την πόλη, καταστρώνοντας αστυνομικά σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή. Μια έκπληξη όμως περιμένει τους κρατούντες: ο πληθυσμός της πόλης αφυπνίζεται, «φωτίζεται», και ανακαλύπτει από την αρχή τις αξίες της αλληλεγγύης, της προσωπικής ευθύνης, της αλληλοβοήθειας.

Το Κράτος όμως δεν έχει πει ακόμα την τελευταία λέξη…

Η φανταστική χώρα που περιγράφει ο Ζοζέ Σαραμάγκου έχει πολλές ομοιότητες με τη δική μας. Λίγο πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, είναι μια ευκαιρία να διαβάσουμε, και για αρκετούς ίσως να ξαναδιαβάσουμε, το μυθιστόρημα του νομπελίστα συγγραφέα και να σκεφτούμε πως αντί για απογοητευμένοι και αδιάφοροι πολίτες μπορούμε να γίνουμε ενεργοί και να διασφαλίσουμε τη δημοκρατία.
Περί φωτίσεως
Μυθιστόρημα
Ζοζέ Σαραμάγκου, Νόμπελ Λογοτεχνίας [1998]

μετάφραση: Αθηνά Ψυλλιά
Καστανιώτη, 2006
362 σελ.
Τιμή € 16,72

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Το «Χαμένο Σύμβολο», του Νταν Μπράουν έσπασε τα ρεκόρ πωλήσεων σε μια ημέρα


Το νέο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν, το «Χαμένο Σύμβολο», έσπασε τα ρεκόρ πωλήσεων σε μια ημέρα, ανακοίνωσε ο εκδοτικός οίκος του συγγραφέα.

Οι αναγνώστες κυριολεκτικά εξαφάνισαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα στις ΗΠΑ, τον Καναδά και τη Βρετανία, ανακοίνωσε η Knopf Doubleday, θυγατρική της Random House Inc.
«Σημειώνονται ιστορικά ρεκόρ πωλήσεων του βιβλίου στη Βόρεια Αμερική», δήλωσε ο Σόνι Μέχτα, επικεφαλής του εκδοτικού οίκου.
Το Amazon.com Inc περιέλαβε το βιβλίο στα μπεστ-σέλερ από την πρώτη ημέρα της εκδοσής του.
Το «Χαμένο Σύμβολο», το πολυαναμενόμενο βιβλίο του Νταν Μπράουν εκδίδεται έξι χρόνια μετά τον «Κώδικα Ντα Βίντσι» και έχει τον ίδιο βασικό ήρωα, τον καθηγητή του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάνγκτον που αυτή τη φορά ερευνά τον μυστικό κόσμο των Μασόνων με φόντο την Ουάσινγκτον.


Ο «Κώδικας Ντα Βίντσι» πούλησε 80 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο.

Η Ουάσιγκτον στον πυρετό του
«Χαμένου Συμβόλου»

Πανικός για το σίκουελ του «Κώδικα ντα Βίντσι»
από τον Νταν Μπράουν
Αποκάλυψε θρησκευτικά μυστικά που συγκλόνισαν συθέμελα τη χριστιανοσύνη. «Αλώνισε» Ρώμη, Παρίσι και Λονδίνο.
Έλειψε για πέντε χρόνια. Και σήμερα επιστρέφει. Αυτή τη φορά στην καρδιά των ΗΠΑ, την Ουάσιγκτον. Μπαράκ Ομπάμα, έχε τον νου σου! Ο Ρόμπερτ Λάνγκτον ψαχουλεύει για χαμένα σύμβολα στο κατώφλι του Λευκού Οίκου...
O εκκεντρικός καθηγητής τού Χάρβαρντ και ειδικός στη μελέτη αρχαίων συμβόλων είναι ξανά εδώ. Από σήμερα το πρωί βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το πολυαναμενόμενο σίκουελ του «Κώδικα ντα Βίντσι». Ο τίτλος του; «Το Χαμένο Σύμβολο». Η υπόσχεση; Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η αδρεναλίνη να ανέβει κατακόρυφα.

Στο «Ιlluminati: Οι Πεφωτισμένοι» ο ήρωας του Νταν Μπράουν, Ρόμπερτ Λάνγκτον, επιδίδεται σε έναν αγώνα ταχύτητας στις κατακόμβες του Βατικανού. Στον «Κώδικα ντα Βίντσι» αρχίζει νέα κούρσα, αυτή τη φορά στο Παρίσι και το Λονδίνο, ψάχνοντας το Ιερό Δισκοπότηρο. Σήμερα, επιστρέφει για να κυνηγήσει ένα «χαμένο σύμβολο» στην Ουάσιγκτον. Ποιο ήταν ακριβώς το «χαμένο σύμβολο» παρέμενε έως χθες τα μεσάνυχτα μυστικό. Στα πέντε χρόνια που διήρκεσε η έρευνά του και η συγγραφή του μυθιστορήματος ελάχιστα στοιχεία της πλοκής είδαν το φως της δημοσιότητας.
Το κλειδί του Σολομώντα
Το εξώφυλλο του βιβλίου που είχε δοθεί στη δημοσιότητα έκανε σαφές ότι αυτή τη φορά η δράση μεταφερόταν στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Ο προσωρινός τίτλος που του είχε δοθεί («Το κλειδί του Σολομώντα») σε συνδυασμό με την αποκωδικοποίηση μηνυμάτων κρυμμένων στην (πρωτότυπη) έκδοση του «Κώδικα ντα Βίντσι» οδήγησαν πολλούς στο συμπέρασμα πως αυτή τη φορά ο Ρόμπερτ Λάνγκτον μπαίνει σε μασονικές στοές.

Αναβρασμός πάντως επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στο Ίντερνετ. Θεωρίες συνωμοσίας δίνουν και παίρνουν και υποτιθέμενες «διαρροές» πληροφοριών. Η ιστοσελίδα Αmazon. com αναγκάστηκε να διαβεβαιώσει επισήμως όσους έχουν παραγγείλει ηλεκτρονικά τα αντίτυπά τους πως ειδικοί φρουροί τα φυλάσσουν 24 ώρες το 24ωρο σε... θησαυροφυλάκιο με σούπερ συστήματα ασφαλείας για να μη διαρρεύσει το περιεχόμενό τους πριν από την ώρα του, ενώ σε Facebook και Τwitter εκατομμύρια χρήστες προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν παράξενους κώδικες όπως «ΑΟFΑCFSΟΑ FSΖWΒΕΙC ΕΙΟΑ ΖΟΗSFWQWΟΑ ΟQQSDW» που αφήνει η ομάδα του Νταν Μπράουν στις δημοφιλείς σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Στο μεταξύ, η Ουάσιγκτον στρώνει τα... κόκκινα χαλιά. Όχι για κάποια επίσημη εκδήλωση του Λευκού Οίκου, αλλά για τους τουρίστες που με τα βιβλία ανά χείρας αναμένεται να κατακλύσουν την πόλη. Οι Ελευθεροτέκτονες (μασόνοι) τρίβουν τα χέρια τους και περιμένουν τους επισκέπτες στα μνημεία με «μασονικό» παρελθόν. Δεν είναι λίγοι πάντως εκείνοι που φοβούνται πως η ιστορία του «Χαμένου Συμβόλου» θα επισκιάσει την πραγματική ιστορία τους. Και δεν έχουν και πολύ άδικο. Στη Βρετανία και την Ιταλία, ορδές τουριστών έκαναν επιδρομές σε ναούς και μουσεία δείχνοντας ενδιαφέρον αποκλειστικά για γεγονότα βγαλμένα από τη φαντασία του Μπράουν.
Η κλωνοποίηση και το αίμα στον Τίμιο Σταυρό
ΔΕΚΑΔΕΣ ΒΙΒΛΙΑ έχουν ήδη κυκλοφορήσει με υποτιθέμενες απαντήσεις στα ερωτήματα που θα προκαλέσει το «Χαμένο Σύμβολο» προτού καν εκδοθεί. «Το θέμα είναι τι ακριβώς θα υποστηρίξει ο Νταν Μπράουν», λέει στην «Washington Ρost» ο Νταν Μπερστάιν, συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Τα απόκρυφα του Κώδικα ντα Βίντσι» που συμμετείχε στην έκδοση των «Μυστικών του Γιου της Χήρας» (στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη). «Θα μπορούσε ίσως να στραφεί στο θέμα της ανθρώπινης κλωνοποίησης;» αναρωτιέται με νόημα. «Θα μπορούσαν κάποιοι Ελευθεροτέκτονες να έχουν ασχοληθεί με τους κλώνους; Επίσης, γνωρίζουμε πως πρόσφατα ο Νταν Μπράουν έχει δείξει ενδιαφέρον για τους Ροδόσταυρους, μια οργάνωση αποκρυφιστών στη μεσαιωνική Ευρώπη», συνεχίζει. «Θεωρίες θέλουν τους Ροδόσταυρους να κατέχουν ένα τμήμα του Τιμίου Σταυρού. Ίσως να αρκούσαν μερικές σταγόνες αίματος από ένα... κομμάτι ξύλου για να κλωνοποιηθεί ο Ιησούς Χριστός!».

Θα μπορούσε άραγε; Θα το μάθουμε σύντομα. Όπως έχει δηλώσει ο Νταν Μπράουν, αυτή τη φορά ο Λάνγκτον θα έχει μόλις 12 ώρες στη διάθεσή του για να λύσει το μυστήριο. Προσδεθείτε. Η κούρσα αρχίζει...

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009
σε επιμέλεια του Γιάννη Βασαλάκη


Το νέο βιβλίο του Νταν Μπράουν βρίσκεται ήδη στο βιβλιοπωλείο μας (εννοείται στην Αγγλική γλώσσα) και όσοι δεν αντέχετε να περιμένετε τη μετάφραση μπορείτε να το προμηθευτείτε άμεσα.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΩΘΗΣΗΣΚΑΙ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ

IRVIN D. YALOM - ROBERT L. BERGER
Καθώς το αποχαιρετιστήριο δείπνο έφτανε στο τέλος του, ο Μπόμπ Μπέργκερ, ο φίλος μου από τα παλιά, έκανε νόημα ότι είχε ανάγκη να μου μιλήσει. Είχαμε ακολουθήσει διαφορετικές επαγγελματικές κατευθύνσεις, εκείνος χειρουργούσε καρδιές, εγώ θεράπευα ραγισμένες καρδιές μέσα από τη συζήτηση, κι όμως μεταξύ μας υπήρχε ένας στενός σύνδεσμος πού το νιώθαμε κι οι δύο πως θα διαρκούσε όλη μας τη ζωή. Όταν με πήρε απ’ το μπράτσο για να με τραβήξει παράμερα, κατάλαβα πώς συνέβαινε κάτι εξαιρετικό. Ο Μπόμπ πολύ σπάνια με άγγιζε. Κάτι τέτοια τα παρατηρούμε εμείς οι ψυχίατροι. Έσκυψε στο αυτί μου και είπε βραχνά: « Μου συμβαίνει κάτι πολύ βαρύ. .. ξεσπάει το παρελθόν... οι δύο ζωές μου, της νύχτας και της μέρας, γίνονται ένα. Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον ».
Κατάλαβα. Μετά τα παιδικά του χρόνια, που τα πέρασε στην Ουγγαρία την εποχή του Ολοκαυτώματος, ο Μπόμπ ζούσε δυο ζωές: μία το πρωί, σαν ένας γλυκομίλητος, αφοσιωμένος και ακούραστος καρδιοχειρουργός, και μια άλλη τη νύχτα, όπου στα όνειρά του περιφέρονταν θραύσματα από φρικτές αναμνήσεις. Για την πρωινή του ζωή γνώριζα τα πάντα, για τη νυχτερινή όμως στα πενήντα χρόνια της φιλίας μας δεν είχε αποκαλύψει τίποτα. Ούτε ποτέ είχα ακούσει απ’ το στόμα του ένα ξεκάθαρο αίτημα για βοήθεια: ήταν κλειστός, μυστηριώδης, αινιγματικός. [...] Δημοσίευε πυρετωδώς, δίδασκε και χειρουργούσε ακαταπόνητα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο πού εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης, εξασφαλίζοντας μακρόχρονη επιβίωση. Και όλ’ αυτά απόλυτα μόνος στον κόσμο -είχε χάσει όλους τους δικούς του στο Ολοκαύτωμα.
Για το παρελθόν του όμως δεν έλεγε τίποτα. Μ' έτρωγε η περιέργεια, γιατί δεν είχα γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να έζησε από πρώτο χέρι τη φρίκη των στρατοπέδων, ο Μπόμπ όμως απόδιωχνε τις ερωτήσεις μου και με κατηγορούσε γιά ηδονοβλεψία. [... ]


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο IRVIN D. YALOM (I93I-) είναι ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ. Μαθητής και συνεργάτης του Rollo May, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους, εν ζωή, εκπροσώπους της υπαρξιακής σχολής στην ψυχιατρική και είναι συγγραφέας του εγκυρότερου και πληρέστερου εγχειριδίου υπαρξιακής ψυχοθεραπείας (Existential Psychotherapy). Στον επιστημονικό χώρο είναι ιδιαίτερα γνωστό το κλινικό και ερευνητικό έργο του στην ομαδική ψυχοθεραπεία
Το πρώτο του βιβλίο, που το 2006 κυκλοφόρησε ή νέα αναθεωρημένη και επαυξημένη του έκδοση, Theory and Practice of Group Psychotherapy (Θεωρία και πράξη της ομαδικής ψυχοθεραπείας, Άγρα, 2006), έχει μεταφραστεί σε 14 γλώσσες και αποτελεί βασικό διδακτικό εγχειρίδιο σε πολλές σχολές ψυχιατρικής και ψυχοθεραπείας. Ό Γιάλομ έχει γράψει πολλά ακόμη επιστημονικά βιβλία και άρθρα
Το λογοτεχνικό του έργο αρχίζει όψιμα και περιλαμβάνει δύο συλλογές διηγημάτων (Ό δήμιος του έρωτα και Ή μάνα και το νόημα της ζωής) και τρία μυθιστορήματα (Όταν έκλαψε ο Νίτσε, Στο ντιβάνι και Η θεραπεία του Σοπενάουερ), πού έχουν γίνει μπέστ-σέλλερ σε πολλές χώρες. Όλα του τα λογοτεχνικά βιβλία αποτελούν ιστορίες ψυχοθεραπείας και ο ίδιος τα θεωρεί προέκταση του διδακτικού του έργου, το όποιο, όπως λέει, βρίθει ούτως ή άλλως ιστοριών και διηγήσεων.
Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν το βιβλία του:
Όταν έκλαψε ο Νίτσε, Στο ντιβάνι, Ο δήμιος του έρωτα, Θρησκεία και ψυχιατρική, Το δώρο τής ψυχοθεραπείας, Θεωρία και πράξη τής ομαδικής ψυχοθεραπείας, Η μάνα και το νόημα της ζωής και Στον κήπο του Επίκουρου - Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου, ενώ ετοιμάζονται τα βιβλία Κάθε μέρα πιο κοντά, Υπαρξιακή ψυχοθεραπεία και 'Ενδονοσοκομειακή ομαδική ψυχοθεραπεία.

Ό ROBERT L. BERGER είναι κάρδιο- και θωρακο-χειρουργός, Διευθυντής Κλινικής Έρευνας στο Beth Israel Deaconess Medical Center και μέλος του διδακτικού προσωπικού της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ. Στο παρελθόν υπήρξε Διευθυντής του Τμήματος Καρδιοχειρουργικής και Καθηγητής Χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 250 επιστημονικά άρθρα και ήταν ο πρώτος στον κόσμο που εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης σε ασθενή, ο οποίος επιβίωσε. Είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες.
Μετάφραση: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΔΡΙΤΣΑΝΟΥ
Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Δεκέμβριος 2008
Αριθμός σελίδων : 64, Τιμή : 12,00 Ευρώ
ISBN: 978-960-325-781-3

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Η κόκκινη Μασσαλία

Η κόκκινη Μασσαλία
MAURICE ATTIA

ΝΟΥΑΡ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣ Η : Ρ Ι ΤΑ ΚOΛΑΪΤΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ,
Σελίδες: 552, Τιμή: 20 €

Ο πόλεμος της Αλγερίας τελείωσε. Όλοι οι πόλεμοι κάποτε τελειώνουν. Πέντε χρόνια μετά, το ζευγάρι που γνωρίσαμε στο Μαύρο Αλγέρι, ο αστυνόμος Πάκο Μαρτίνεθ και η Ιρέν, συνεχίζουν τη ζωή τους· εκείνος στη Μασσαλία, εκείνη στο Αιξ-αν-Προβάνς.
Ένας νεκρός στη φοιτητική εστία θα φέρει τον Πάκο και τον Κουπιγκιάν, τον συνεργάτη του, κοντά στους φοιτητές και τις πολιτικές τους ανησυχίες. Ο κόσμος των αριστεριστών κάθε απόχρωσης, τροτσκιστές, αναρχικοί, μαοϊκοί, οπαδοί της Ρόζας Λούξεμπουργκ, ασφυκτιά κάτω από το γκωλικό καθεστώς. Η αστυνομική έρευνα δεν καταλήγει πουθενά, οι θάνατοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο.
Υπόκοσμος και παρακρατικοί, «άνθρωποι της σιωπής, υπηρέτες της σκιάς» κινούνται στη Μασσαλία.
Ποιος κρύβεται πίσω τους και τι επιδιώκει;
Ενώ «η Γαλλία πλήττει», ασυγκίνητη από τα μεγάλα γεγονότα που συγκλονίζουν τον πλανήτη – Βιετνάμ, Μέση Ανατολή –, οι γάλλοι φοιτητές αποφασίζουν ότι «θα εξηγήσουν τις θέσεις τους απευθείας στον δρόμο». Τον Μάη του ’68, η πεποίθηση ότι το παρελθόν θα υπαγορεύει το μέλλον φαίνεται ξεπερασμένη.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, οι ήρωες του Μωρίς Αττιά θα περάσουν ο καθένας από τις δικές του Συμπληγάδες και θα διασωθούν, ο καθένας με τα δικά του τραύματα. Παίρνουν δύναμη από τις αδυναμίες τους, ζητούν δικαίωση και δικαιοσύνη. Η φωνή τους, πότε ψύχραιμη πότε λαχανιασμένη, πάντοτε αληθινή, εξομολογείται, καταγγέλλει, διεκδικεί, ελπίζει...
Ιστορίες προσαρμογής και εξέγερσης, έρωτα, συντροφικότητας και συνωμοσίας, σ’ ένα νουάρ πολυφωνικό μυθιστόρημα με πολιτικές προεκτάσεις, που ζωντανεύει με δεξιοτεχνία την εποχή και συνδέει τα ατομικά πεπρωμένα με την Ιστορία.
Α.Κ.

* * *
Από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ κυκλοφορεί και το βιβλίο του το «Μαύρο Αλγέρι » που τιμήθηκε με το βραβείο Jean Amila-Meckert (2007) ως το καλύτερο βιβλίο λαϊκής έκφρασης και κοινωνικής κριτικής της χρονιάς,
το βραβείο Michel Lebrun αστυνομικού μυθιστορήματος (2006) και το βραβείο του Φεστιβάλ μεσογειακού αστυνομικού μυθιστορήματος.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

"Ημίν τοις φίλοις πένθος"

…Τον Χρήστο Παλαιολόγο (1950-2009) γνώρισα από τον πρώτο καιρό στο Πανεπιστήμιο στη Θσσλνκ. από τον φίλο Γρ. Δουγαλή. Έμεναν στην ίδια οικοδομή επί της οδού Λιτοχώρου 18 κι εγώ τους επισκεπτόμουν. Αργότερα σε κοινούς πολιτικούς και κομματικούς τρόπους έγινε πιο ζεστή η γνωριμία παρότι σ' αυτούς τους χώρους δεν ευδοκιμούν και πολύ σχέσεις ανθρώπινες. Τώρα, "Ημίν τοις φίλοις πένθος".

Από το λακωνικό σχόλιο του εκ Κοζάνης φίλου Βασίλη Καραγιάννη, για τον ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ.

Μέρες τώρα η σελίδα δεν ανανεώθηκε. Τα γραπτά σκοντάφτουν στο σοκ της δυσάρεστης είδησης και στην εικόνα της απέραντης οδύνης και ολοφυρμού της Γεωργίας, της Ειρήνης, του Κωνσταντή.

Κουράγιο…

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

Οι θρησκόληπτοι που άλλοτε ακρωτηρίαζαν τα αγάλματα, σήμερα επεμβαίνουν και κόβουν τις εικόνες

Χριστιανοί ρασοφόροι σκαρφαλώνουν στις μετόπες του Παρθενώνα και καταστρέφουν τα φειδιακά ανάγλυφα που κοσμούσαν το αέτωμα του ναού θεωρώντας τα είδωλα και αναπαραστάσεις ακολασίας.

Η σκηνή αυτή κόπηκε από το ενημερωτικό φιλμ του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά που προβάλλεται στον προθάλαμο της γυάλινης αίθουσας με τα γλυπτά του Παρθενώνα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης μετά από πιέσεις εκπροσώπων της Εκκλησίας.





Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης, με επιστολή του στα ελληνικά ΜΜΕ, διαμαρτύρεται για την περικοπή σκηνής επισημαίνοντας:

"Σκοπός μου ήταν να δείξω - βασιζόμενος σε αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα - ότι η σταδιακή " συρρίκνωση " του Παρθενώνα δεν πρέπει να αποδοθεί σε τυχόν φθορές μέσα στο χρόνο ή σε ενδεχόμενες αδυναμίες της κατασκευής του αλλά αντίθετα οφείλεται στον φανατισμό των ανθρώπων καθώς και στην βαρβαρότητα των διαδοχικών εισβολέων, χωρίς να ξεχνά κανείς τις ασύστολες λεηλασίες του λόρδου Eλγιν, πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας.
Στη σκηνή που κόπηκε βλέπουμε μερικούς βανδάλους " παλαιοχριστιανούς " να καταστρέφουν τα γλυπτά που κοσμούσαν το αέτωμα του ναού θεωρώντας τα είδωλα και αναπαραστάσεις ακολασίας.
Φαίνεται ότι ο ελληνικός κλήρος ζήτησε στη Διοίκηση του Μουσείου της Ακρόπολης όπου προβάλλεται η ταινία να κόψει αυτή τη σκηνή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται : οι θρησκόληπτοι που άλλοτε ακρωτηρίαζαν τα αγάλματα, σήμερα επεμβαίνουν και κόβουν τις εικόνες. Το πεδίο των λογοκριτών εμπλουτίσθηκε με ανώτερους δημοσίους λειτουργούς των οποίων το καθήκον είναι η προστασία της Δημοκρατίας.
Οι νόμοι που προστατεύουν τα Πνευματικά Δικαιώματα των Δημιουργών ( Droits d'Auteur) απαγορεύουν ρητά οποιαδήποτε αλλαγή σε μία κινηματογραφική ταινία χωρίς τη συγκατάθεση του σκηνοθέτη".
Στον επίλογο της επιστολής ο σκηνοθέτης σημειώνει:"Θέλω να κάνω σαφές το εξής:
ο κύριος σκοπός της ταινίας μου είναι να αποδειχθεί ότι ο λόρδος Eλγιν κατέστρεψε μέρος του ναού και έκλεψε τα αγάλματά του για κερδοσκοπικούς λόγους : ο αγοραστής - δηλαδή ο κλεπταποδόχος - ήταν το αγγλικό κράτος.Τα αγάλματα αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του Παρθενώνα".

Και το κερασάκι στην τούρτα από τη δήλωση του ΛΑ.Ο.Σ
Απολαύστε τη.
Αναφορικά με το θέμα, ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ Κωστής Αϊβαλιώτης δήλωσε τα εξής: «Ο ευκολότερος αντίπαλος κάθε είδους προοδευτικού (ή δήθεν «προοδευτικού») είναι το έθνος και οι συνιστώσες του. Ο κ. Γαβράς (που προαλείφετο για επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ) θεώρησε απαραίτητο να συμπεριλάβει στο πανάκριβο ντοκιμαντέρ του ιερείς να σπάνε το αέτωμα του Παρθενώνα. Δεν είναι νεοείσακτη ιδέα ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας...».

Ποιος είπε ότι οι ΤΑΛΙΜΠΑΝ είναι μακριά μας;

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Όταν η άγνοια διαθέτει θράσος!

Διαβάσαμε πρόσφατα σε κάποιο περιοδικό πως μια από τις πολλές «τηλε- στάρ», με μακρόχρονη προϋπηρεσία στο επάγγελμα της «γλάστρας», κατοπινή θητεία σε αμφίβολης ποιότητας τηλεοπτικές σειρές και συχνές εμφανίσεις σε εκδηλώσεις του λεγόμενου «life style», ανακοίνωσε το εξής απίστευτο: Όταν προ διετίας απέκτησε γιο (τον πατέρα του οποίου δεν θέλει να αποκαλύψει), διαπίστωσε, όπως ισχυρίζεται, ότι δεν υπήρχαν νανουρίσματα για να πει στο μωρό της, ούτε ελληνικά ούτε ξένα, ούτε παλιά ούτε καινούργια! Γι’ αυτό κι αποφάσισε να γράψει νανουρίσματα η ίδια, ώστε να καλυφθεί επιτέλους το φοβερό αυτό κενό.

Ω, της αγνοίας!

Ω, του θράσους!
Λ.Π.-Α.
Το παραπάνω σχόλιο προέρχεται από το νέο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009 που μπορείτε να ξεφυλλίσετε κάνοντας κλικ ΕΔΩ ή επάνω στην εικόνα του σε κάποια από τις δεξιές στήλες του blog.

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Μύηση λογοτεχνίας στο κονάκι του Θωμά Κοροβίνη

Η ιστορία ξεκίνησε ένα κυριακάτικο απόγευμα αρχές της άνοιξης.
Την ώρα που ο Θωμάς Κοροβίνης κέρναγε τα καφεδάκια του και μας φίλευε πορτοκάλια και μήλα Πηλίου, η παρέα στην οποία είχα τη τύχη να συμμετέχω άκουγε για πρώτη φορά τη σκέψη του Κώστα Ακρίβου για τον τρόπο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί το κτήμα του Θωμά για μια λογοτεχνική συνάντηση. Η θετική υποδοχή της πρότασης και οι πρώτες ζυμώσεις φανέρωσαν αμέσως τις καλές προοπτικές της · σε κανενός όμως το μυαλό δεν ήρθαν οι εικόνες που έφερε η πραγμάτωσή της λίγους μήνες αργότερα.
Βέβαια για την υλοποίησή της κινητοποιήθηκε πλήθος κόσμου και φορέων που εκείνη τη στιγμή ούτε καν φανταζόμαστε. Ο εκδότης Νώντας Παπαγεωργίου (Μεταίχμιο) που το έμαθε σχεδόν αμέσως, υιοθέτησε την πρόταση πλήρως, δήλωσε την απόλυτη υποστήριξη και συμμετοχή του και έσπρωξε την εξέλιξη.
Ακολούθησαν τοπικοί φορείς, ΜΜΕ, και πλήθος άλλων που καλό θα είναι να αναφέρει παρακάτω σε σχόλιό του ο Κώστας Ακρίβος για την ιστορία.

Ξεπέρασε κάθε προσδοκία λοιπόν η βραδιά ανάγνωσης στο κονάκι του Θωμά Κοροβίνη η οποία ξεκίνησε λίγο πριν δύσει ο ήλιος το Σάββατο 11 Ιούλη και έληξε λίγο πριν χαράξει η Κυριακή στο ειδυλλιακό του κτήμα, στα Πλατανίδια Βόλου.
Άνθρωποι κατά τα άλλα φυσιολογικοί- όπως ακούστηκε από περίοικο- όλων των ηλικιών συνέρεαν από νωρίς στο κτήμα δημιουργώντας κυκλοφοριακό χάος στους γύρω δρόμους και καταλαμβάνοντας κάθε ελεύθερο χώρο του κτήματος έβγαζαν από τσαντάκια και σακίδια ύποπτα αντικείμενα ενώ κάποιοι από αυτούς είχαν το θράσος να τα κρατούν και στα χέρια τους. Ήταν όπως αποδείχτηκε βιβλία. Πολλά εξ αυτών φθαρμένα, πολυκαιρισμένα, πολυδιαβασμένα γι’ αυτό και αγαπημένα. Κι έρχονταν να τα διαβάσουν και να τα μοιραστούν με ένα κοινό άγνωστο μεταξύ του - ως επί το πλείστον - αλλά εξαιρετικά οικείο. Κι όσο αυτή η παράξενη, πρωτόγνωρη μυητική τελετή λογοτεχνίας συνεχιζόταν κάτω από το αδιάκοπο κρυφτοκυνηγητό ενός λαμπερού φεγγαριού με τα σύννεφα, τόσο κορυφωνόταν το ενδιαφέρον για ό,τι ακολουθήσει. Και δεν ήταν μόνο ο λόγος. Δεν ήταν μόνο τα πεζά κείμενα από έργα αγαπημένα που διάβαζαν επώνυμοι αλλά κι ανώνυμοι, ο καθένας με το δικό του τρόπο και πάθος μοναδικό, μαρτυρία αψεγάδιαστη της βιωματικής σχέσης μαζί τους.
.
Ήταν κι ο οικοδεσπότης που με φίλους του μουσικούς άλλαζαν όποτε χρειαζόταν το κλίμα με γοητευτικούς ρυθμούς και τραγούδια. Και ξάφνιασε ευχάριστα ο Θωμάς Κοροβίνης την ώρα που διάλεξε να τραγουδήσει για τους «Νικητές» της ζωής και όχι τους κερδισμένους όπως διευκρίνισε. Κοντεύαμε στο τέλος κι εκατοντάδες άτομα παρέμεναν καρφωμένα στις θέσεις τους. Κοιτάζοντάς τους διαπίστωνες ότι υπάρχει ακόμα ένα κομμάτι της Ελλάδας που αντιστέκεται στην ευτέλεια και την υποδούλωση, στο εύπεπτο και το χυδαίο.
Παραθέτουμε για την ιστορία τα ακούσματα της βραδιάς και τα ονόματα που τα επέλεξαν και βέβαια διάβασαν.


ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤ' ΑΣΤΕΡΙΑ
1. ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ
Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Πεζοί ρυθμοί
2. ΜΑΡΛΕΝΑ ΠΟΛΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Πηνελόπη Δέλτα, Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου
3. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΙΛΟΣ
Μ. Καραγάτσης, Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν
4. ΗΛΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ
Θεόφιλος Φραγκόπουλος, Κτέρισμα για το Ρόδη
5. ΕΛΕΝΑ ΨΑΡΑΛΙΔΟΥ
Παύλος Μάτεσις, Η μητέρα του σκύλου
6. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
Στρατής Τσίρκας, Ακυβέρνητες Πολιτείες
7. ΡΙΤΑ ΒΑΡΑΝΑΚΗ
Γιάννης Καλπούζος, Ιμαρέτ
8.ΓΙΩΤΑ ΚΟΥΓΙΑΛΗ
Νίκος Καζαντζάκης, Ο τελευταίος πειρασμός
9. ΘΩΜΑΣ ΨΥΡΡΑΣ
Χρήστος Βακαλόπουλος, Η γραμμή του ορίζοντος
10. ΚΩΣΤΙΑ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ
Θανάσης Τριαρίδης, Ich bebe
11. ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ
Γιάννης Σκαρίμπας, Ο κύριος του Τζακ
12. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Μάρω Δούκα, Ουράνια μηχανική
13. ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Μάριος Χάκκας, Ο μπιντές και άλλες ιστορίες
14. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΔΙΝΟΣ
Ανδρέας Καρκαβίτσας, Ο ζητιάνος

15. ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ
Κώστας Ντόλκος, Η εσωστρέφεια του ειδώλου
16. ΣΟΦΙΑ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Μάρω Βαμβουνάκη, Το χρονικό μιας μοιχείας
17. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗ
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Όνειρο στο κύμα
18.ΝΙΚΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ
Γιώργος Βέης, Με τις Μογγόλες
19. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Φώτης Κόντογλου, Τα ταξίδια μου
20. ΜΑΡΩ ΑΙΣΩΠΟΥ
Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Αυτοβιογραφία
21. ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΑΜΗΣ
Νίκος Κάσδαγλης, Το θολάμι
22. ΓΙΩΤΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ασημένια Σαράφη, Platanus Orientalis
23. ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΤΖΑΚΑΣ
Ηλίας Λεφούσης, Κολλήγοι
24. ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ζυράννα Ζατέλη, Στην ερημιά με χάρι
25. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΤΖΗΣ
Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, Από την ανθολογία «Κωνσταντινούπολη»
26. ΚΑΒΟΥΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
Μάγδα Έλληνα, Το στοιχειό της λίμνης
27.ΣΤΕΛΛΑ ΝΤΑΒΑΡΟΥΚΑ
Νίκος Χουλιαράς, Το άλλο μισό
28. ΜΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Εμμανουήλ Ροΐδης, Η πάπισσα Ιωάννα
29. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΤΣΑΔΗΜΑ
Γιάννης Σκαρίμπας, Τρεις άδειες καρέκλες
30. ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΜΠΟΣ
Άγγελος Τερζάκης, Του έρωτα και του θανάτου
31. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΚΑΤΣΩΡΗΣ
Μ. Καραγάτσης, Στο χέρι του Θεού
32. ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΤΡΩΝΗΣ
Θοδωρής Καλλιφατίδης, Φίλοι και εραστές
33. ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Εμμανουήλ Ροΐδης, Συριανά διηγήματα
34. ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Α.Κ. Χριστοδούλου, Η κυρία Νοεμί
35.ΚΩΣΤΑΣ ΑΚΡΙΒΟΣ
Στρατής Μυριβήλης, Ο Βασίλης ο Αρβανίτης
36. ΝΩΝΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Βόλος-μια πόλη στη λογοτεχνία & Λάρισα-μια πόλη στη λογοτεχνία

Και του χρόνου λοιπόν ραντεβού στο κονάκι του Θωμά, το δεύτερο Σάββατο του Ιουλίου, όπως μας υποσχέθηκαν οι διοργανωτές.
Λαμπρόπουλος Νίκος

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Το κλουβί της σαύρας


Karen Connelly
Το κλουβί της σαύρας
Bραβείο Orange πρώτου μυθιστορήματος (2007)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΡΥΣΑ ΤΣΑΛΙΚΙΔOΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ
ΤΙΜΗ: 20 ΕΥΡΩ


Στη Βιρμανία ένας νεαρός καλλιτέχνης, ο οποίος με τα τραγούδια του επιτίθεται στο δικτατορικό καθεστώς που κυβερνά τη χώρα με απίστευτη βιαιότητα, ρίχνεται στη φυλακή σε συνθήκες απόλυτης απομόνωσης.
Υφίσταται φρικτά βασανιστήρια, μεταξύ των οποίων και στέρηση τροφής. Του κρατούν συντροφιά οι σαύρες του κελιού του. Αλλά αυτοί οι μοναδικοί του φίλοι είναι και εκείνοι που μπορούν να τον θρέψουν. Ο ήρωας, πιστός βουδιστής, αισθάνεται ένοχος που σκοτώνει τις σαύρες. Αλλά για να επιβιώσει, πρέπει να φάει…
Το Kλουβί της σαύρας παρουσιάζει με έξοχο λογοτεχνικό ύφος και θαυμαστή ιστορική ακρίβεια την ανήκουστη βία που υφίσταται ο λαός της Βιρμανίας,και αποτελεί ύμνο στην αντίσταση,ψυχική και σωματική, εναντίον της τυραννίας και της αδικίας, εναντίον της ταπείνωσης του ανθρώπου. Μέσα από την περιγραφή της φιλίας του ήρωα μ’ έναν δωδεκάχρονο που μεγαλώνει στο χώρο της φυλακής και
κατορθώνει να σπάσει την απομόνωσή του, αλλά και της έντιμης στάσης ενός φρουρού, εκφράζεται η εμπιστοσύνη στον άνθρωπο και εξυμνείται η γενναιοδωρία, απόδειξη ότι η καλή λογοτεχνία μπορεί να συνυπάρχει με τα καλά αισθήματα.
Le Nouvel Observateur
* * *
Η Κάρεν Κόνελι γεννήθηκε το 1969 στο Κάλγκαρυ του Καναδά. Έχει ζήσει στην Ταϊλάνδη, την Ισπανία, τη Γαλλία και την Ελλάδα. Πέρασε δύο χρόνια στη μεθόριο Ταϊλάνδης – Βιρμανίας,ανάμεσα σε Βιρμανούς εξόριστους που αντιστέκονταν στο δικτατορικό καθεστώς της χώρας τους.
Σήμερα διδάσκει δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο York του Τορόντο.
Έχει δημοσιεύσει ποιήματα, ταξιδιωτικά κείμενα και δοκίμια.
Το βιβλίο της Touch of the Dragon, A Thai Journal τιμήθηκε με το σημαντικότερο βραβείο του Καναδά, το βραβείο του Γενικού Κυβερνήτη.
Η ποιητική της συλλογή The Small World in my Body τιμήθηκε με το βραβείο Pat Lowther.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

«Είμαστε άνθρωποι, είμαστε παιδιά» δηλώνουν με κάθε τρόπο οι ανήλικοι πρόσφυγες.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
Τον Πρωθυπουργό,
Τον Πρόεδρο και τους Αρχηγούς των Κομμάτων της Ελληνικής Βουλής,
Τους Βουλευτές και Ευρωβουλευτές

Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα την αντιμετώπιση του ζητήματος των μεταναστών και των προσφύγων στη χώρα μας, που αφορά επίσης εκατοντάδες ανήλικα παιδιά για τα οποία δεν γίνεται λόγος. Η αντιμετώπισή τους με το χαρακτηρισμό «λαθρομετανάστες» και «παράνομοι» υποδηλώνει, σε μεγάλο βαθμό, την παράλειψη της πολιτείας για παροχή προστασίας σε αιτούντες άσυλο και ασυνόδευτους ανήλικους. Οι πρόσφυγες και τα ανήλικα παιδιά που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους εξαιτίας εμπόλεμων καταστάσεων και διώξεων δικαιούνται προστασίας και φροντίδας σύμφωνα με τις Διεθνείς Συνθήκες και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ.
Τα παιδιά-πρόσφυγες δεν ευθύνονται τα ίδια γιατί έχασαν τα σπίτια και τους γονείς τους, γιατί βρέθηκαν ξαφνικά σε μια βάρκα να θαλασσοπνίγονται, ούτε για τους κινδύνους και τις κάθε είδους ταλαιπωρίες και κακοποιήσεις που υφίστανται. Τα παιδιά-πρόσφυγες φτάνουν στην Ελλάδα σε κατάσταση απόγνωσης, συχνά ασυνόδευτα, εγκαταλείποντας τη χώρα τους προκειμένου να διαφύγουν τον κίνδυνο και έχοντας βιώσει τραυματικές εμπειρίες, έχοντας δει γονείς και συγγενείς να φυλακίζονται, να εξαφανίζονται ή ακόμη και να εκτελούνται. Αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης, στερούνται οικογενειακών και κοινωνικών δεσμών, και έχουν προβλήματα επικοινωνίας, λόγω γλωσσικών και πολιτισμικών διαφορών.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ επισημαίνει την ανάγκη προστασίας και την έλλειψη κατάλληλων κέντρων υποδοχής στη χώρα μας, καθώς τα ήδη υπάρχοντα «κέντρα διαμονής και φιλοξενίας» είναι στην πραγματικότητα «κέντρα διοικητικής κράτησης». Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με επιχειρήσεις «σκούπα» που καταλήγουν σε καταπάτηση των δικαιωμάτων των ανηλίκων και σε πογκρόμ, ούτε και είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας της ΕΛΑΣ. Απαιτείται αποτελεσματικότερη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, δημιουργία δομών υποδοχής στα σημεία εισόδου που θα επιτρέπουν τον εντοπισμό των ατόμων που δικαιούνται διεθνούς προστασίας και Κέντρα Κρατικής Μέριμνας που οφείλει να εξασφαλίσει για τους ανήλικους το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.
Για τους παραπάνω λόγους ζητούμε από την ελληνική Πολιτεία:
-Να διασφαλίσει το σύστημα ασύλου στην Ελλάδα και να μην επαναπροωθεί ασυνόδευτους ανηλίκους, χαρακτηρίζοντάς τους συλλήβδην λαθρομετανάστες. Μεταξύ των αιτούντων άσυλο περιλαμβάνεται μεγάλος αριθμός ασυνόδευτων ανηλίκων που στερούνται ταξιδιωτικών εγγράφων και προέρχονται από χώρες από τις οποίες είναι αδύνατον, εξαιτίας αντικειμενικών λόγων, να προσκομίσουν τα σχετικά επίσημα έγγραφα αποδεικτικά της ταυτότητάς τους.

Θα πρέπει να τηρείται η αρχή για γρήγορη, δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία ασύλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 0,05% των αιτήσεων ασύλου σε πρώτο βαθμό έγιναν δεκτές το 2008, ενώ πολύ χαμηλά ήταν τα ποσοστά και στο δεύτερο βαθμό εξέτασης της αίτησης ασύλου (10,29%). Το Προεδρικό Διάταγμα που προωθεί η κυβέρνηση υπονομεύει σοβαρά τη δίκαιη εξέταση των αιτημάτων ασύλου. Το Προεδρικό Διάταγμα αναθέτει την αρμοδιότητα λήψης πρωτοβάθμιων αποφάσεων στους Αστυνομικούς Διευθυντές ανά τη χώρα, ενώ καταργεί τη δευτεροβάθμια εξέταση των αιτημάτων από την Επιτροπή Προσφυγών, χωρίς την εγγύηση μιας ανεξάρτητης, αποτελεσματικής και ουσιαστικής προσφυγής σε περίπτωση απόρριψης, σε αντίθεση με ό, τι επιτάσσει η νομοθεσία της Ε.Ε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ετήσια Έκθεσή του για το 2008, ο Συνήγορος του Παιδιού κάλεσε όλους «τους αρμόδιους κυβερνητικούς και τοπικούς παράγοντες να λάβουν άμεσα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία, φροντίδα και περίθαλψη των αλλοδαπών ανηλίκων, απέχοντας από κάθε έκνομη ενέργεια άσκησης βίας σε βάρος τους και διασφαλίζοντας τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη μη έκθεσή τους σε νέους κινδύνους. » Επίσης, ο Συνήγορος του Παιδιού με αφορμή τις επισκέψεις του σε Κέντρα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων δημοσιοποίησε τις διαπιστώσεις του για τις συνθήκες φιλοξενίας των ανηλίκων και κάλεσε τους αρμόδιους φορείς «να λάβουν άμεσα τα αναγκαία θεσμικά μέτρα για τη φροντίδα των ασυνόδευτων ανηλίκων που βρίσκονται στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις αρχές του ανθρωπισμού και τις επιταγές της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού».ε: Εκθέσεις – Πορίσματα, Κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού]
το παιδί www.synigoros.gr/0-18
- Να διασφαλίσει σε κάθε περίπτωση το διαχωρισμό των ανηλίκων από τους ενήλικες.
-Να σεβαστεί το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση.
-Να ενισχύσει τις Στέγες των ΜΚΟ για ανήλικους και να εξασφαλίσει Κέντρα Κρατικής Μέριμνας για τους ανήλικους, οργανωμένα από το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.
-Να αναθέσει σε έμπειρους και ειδικευμένους επιστήμονες το σχέδιο μέριμνας και τη φροντίδα για τους ανήλικους.
-Να ενισχύσει τη δράση και να προωθήσει άμεσα τη συνεργασία με τις ΜΚΟ που μπορούν να προσφέρουν κάθε είδους υποστήριξη στους ανήλικους.
«Είμαστε άνθρωποι, είμαστε παιδιά» δηλώνουν με κάθε τρόπο οι ανήλικοι πρόσφυγες. Είναι μια φωνή που πρέπει να ακουστεί από όλους, κυβερνητικούς αξιωματούχους, φορείς, πολίτες, ΜΜΕ, και την οποία οφείλουμε να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο. Τα δικαιώματα των παιδιών- προσφύγων διασφαλίζονται από διεθνείς συμβάσεις που η χώρα μας έχει υπογράψει και στις οποίες οφείλει σεβασμό αλλά και από τη συνείδηση και τη συλλογική δράση όλων μας.

Αθήνα, 23 Ιουνίου 2009
Τα μέλη του Δ.Σ. της Μ.Κ.Ο. “Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού”


Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παραπάνω ανοιχτή επιστολή με ένα μόνο σχόλιο.

Φωνή αντίδοτο, στη μαζική υστερία των Ελληναράδων.

Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Ο μύθος της Έρκυνας και το ποτάμι της στη Λεβάδεια


«…Μια έντονη λάμψη, που όσο πλησίαζε μεγάλωνε, ερχόταν από το σημείο όπου είχε κρυφτεί η χήνα. Όταν η Έρκυνα έφθασε κοντά στην αγαπημένη της χήνα, πήρε θάρρος η Περσεφόνη,έτρεξε και σήκωσε την πέτρα. Τότε από τα βάθη της γης ακούστηκε ένα δυνατό βουητό κι από παντού άρχισαν να αναβλύζουν νερά. Η Έρκυνα άπλωσε τα χέρια της και αγκάλιασε ευτυχισμένη τη χήνα…»
Η πρώτη εκδοτική απόπειρα του βιβλιοπωλείου μας είναι γεγονός και τον επόμενο μήνα θα ακολουθήσει και άλλη. «Ο μύθος της Έρκυνας και το ποτάμι της στη Λεβάδεια» βρίσκεται στα ράφια μας. Το κείμενο είναι του Άρη Ρούσσαρη και η εικονογράφηση της Πόπης Συρογιάννη. Μια μοναδική προσέγγιση της τοπικής μας μυθολογίας που απευθύνεται σε παιδιά από 4 – 8 ετών. "Ο μύθος της Έρκυνας και το ποτάμι της στη Λεβάδεια" Έκδοση του Βιβλιοπωλείου Σύγχρονη Έκφραση Τιμή 7,50 €

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Το περίεργο ζευγάρωμα σεξ και επιστήμης


Απαγορευμένα Πειράματα

Η έρευνα της σεξουαλικής φυσιολογίας – τι συμβαίνει, γιατί, και πώς το σεξ θα μπορούσε να γίνει καλύτερο – έχει απασχολήσει τους επιστήμονες από την εποχή του Λεονάρντο Ντα Βίντσι μέχρι τον Τζέιμς Γουώτσον που ανακάλυψε το DNA. Έρευνες έχουν γίνει πίσω από κλειστές πόρτες εργαστηρίων, σε οίκους ανοχής, σε κέντρα μαγνητικής τομογραφίας, σε χοιροστάσια, σε βιομηχανικά εργαστήρια έρευνας και ανάπτυξης σεξουαλικών υποβοηθημάτων.

Η Μαίρη Ρόατς ύστερα από δύο χρόνια σχολαστικής έρευνας κατάφερε να υφάνει μια συναρπαστική, όσο και διασκεδαστική αφήγηση για τον τρόπο που η επιστήμη αντιμετωπίζει τη σεξουαλική πράξη. Είναι αλήθεια ότι μπορούμε να έρθουμε σε οργασμό μόνο με τη σκέψη; Ότι ένας νεκρός μπορεί να έχει στύση; Ότι ο κολπικός οργασμός είναι μύθος; Και γιατί το Βιάγκρα δεν έχει καμία επίδραση στις γυναίκες;
Ένα εξωφρενικό βιβλίο για το πιο απίθανο, πολύπλοκο και ευχάριστο επιστημονικό φαινόμενο στη Γη: τον ανθρώπινο ερωτισμό.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΒΓΟ
Τιμή πώλησης 20,00 €

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Θεός εναντίον Δαρβίνου


Jacques Arnould
Θεός εναντίον Δαρβίνου
ΜΕΤAΦΡΑΣΗ: ΑΙΜIΛΙOΣ ΒΑΛΑΣΙΑΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ
ΤΙΜΗ: 18 ΕΥΡΩ

Ακολουθώντας τη διδασκαλία του Τεγιάρ ντε Σαρντέν, ο Jacques Arnould προσπαθεί με το έργο του να συμφιλιώσει τη θρησκεία με την επιστήμη, ενώ αντιτίθεται στα σκοταδιστικά ρεύματα των δημιουργιστών και των οπαδών του Νοήμονος Σχεδιασμού, που αντιμάχονται τη θεωρία της εξέλιξης.

* * *
Μπορούμε να συμβιβάσουμε τη θρησκευτική πίστη με την επιστημονική λογική; Η Βίβλος είναι ένα εγχειρίδιο φυσικής ιστορίας; Ο Δαρβίνος ξεκίνησε μια σταυροφορία εναντίον του Θεού; Όλα αυτά τα παμπάλαια ερωτήματα και οι θυελλώδεις αντιπαραθέσεις επανέρχονται σήμερα στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, όπου πολλές πολιτείες, ενάμιση αιώνα μετά την έκδοση του βιβλίου Περί της καταγωγής των ειδών, απαγορεύουν τη διδασκαλία της θεωρίας του Δαρβίνου. Ακόμη και ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν πλέον παρόμοια αιτήματα
εκ μέρους των λόμπι των δημιουργιστών.
Σε έναν κόσμο όπου η επιστήμη έχει χάσει την ικανότητά της να εκπλήσσει, συχνά μάλιστα προκαλεί δυσπιστία, όλες οι απόψεις μοιάζουν να έχουν την ίδια αξία. Χρειάζεται η παιδαγωγική ικανότητα του Jacques Arnould, για να μας βοηθήσει να ξεδιαλύνουμε όσα υποστηρίζονται και όσα διακυβεύονται, τις θέσεις της θεολογίας και της πολιτικής. Μας βοηθά επίσης να κατανοήσουμε τη λεγόμενη θεωρία του Νοήμονος Σχεδιασμού (Intelligent Design), που για τους μεν αποτελεί έναν Δούρειο Ίππο των δημιουργιστών, και για τους δε αποτελεί συμβιβασμό με την επιστήμη μα, προπάντων, παίρνει καθαρά θέση: όχι Θεός ή Δαρβίνος, αλλά Θεός και Δαρβίνος. Μέσα από αυτή τη νέα και διαυγή ανάγνωση της αιώνιας διαμάχης ανάμεσα στην πίστη και τη λογική, μας ανοίγει τον δρόμο για να κατανοήσουμε με καινούργιο τρόπο την εποχή μας.

* * *
Ο Jacques Arnould γεννήθηκε το 1961. Γεωπόνος, διδάκτωρ της ιστορίας των επιστημών, διδάκτωρ της θεολογίας και δομινικανός μοναχός, είναι υπεύθυνος για την έρευνα των ηθικών, πολιτιστικών και κοινωνικών επιπτώσεων των διαστημικών ερευνών στο CNES (Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Ερευνών της Γαλλίας).
Έχει βραβευτεί από τη Γαλλική Ακαδημία για το βιβλίο του Les Moustaches du diable.


Το 2009 έχει ανακηρυχθεί έτος Δαρβίνου