Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

ΣΟΦΙΣΤΕΣ οι συκοφαντημένοι στοχαστές τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου στη ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ


Ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά ατοπήματα στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης είναι η διαστρέβλωση και η απαξίωση των σοφιστών από τη συντηρητική ελληνική σκέψη (Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Ξενοφών, Ισοκράτης). Ιδιαιτέρως ο Πλάτων σχεδόν σε όλα τα έργα του ασχολείται εν μέρει ή εν όλω με τις σοφιστικές απόψεις και καταφέρεται εναντίον τους, με κύριο σκοπό τη συκοφάντησή τους. Αυτό δηλώνει τον φόβο και την αντίθεση των συντηρητικών απέναντι στο καινούριο και την αλλαγή, στο διαφορετικό και το ριζοσπαστικό, διότι αυτά ακριβώς εκφράζουν οι σοφιστές. Δικαίως χαρακτηρίσθηκαν ως οι πρώτοι διαφωτιστές που σηματοδοτούν τη μετάβαση στην πραγματική ανθρωπολογική, κοινωνική και πολιτική ανάλυση μέσα στα πλαίσια και τις απαιτήσεις του λόγου.

Στις τελευταίες δεκαετίες η έρευνα έχει αποκαταστήσει τους Σοφιστές στη θέση που τους αξίζει, στη θέση των σημαντικών στοχαστών που πρότειναν ρηξικέλευθες απόψεις και άνοιξαν σπουδαίους δρόμους, στους οποίους ακόμη και σήμερα βαδίζουμε. Ο Πρωταγόρας, ο Γοργίας, ο Πρόδικος, ο Αντιφών, ο Ιππίας και οι άλλοι ανέπτυξαν θέσεις που και σήμερα ακόμη διατηρούν την αξία τους και αναγνωρίζονται ως βάσεις της πολιτειολογίας, της κοινωνιολογίας, της θρησκειολογίας, κ. ά. Αξίζει επομένως να αναδειχθούν και να συζητηθούν οι θέσεις τους, πράγμα που μεταξύ άλλων θα εξηγήσει γιατί οι συντηρητικοί φιλόσοφοι υπήρξαν πολέμιοί τους.



Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

σας προσκαλεί στην εκδήλωση με θέμα και ομιλητή
που ζήτησε το ακροατήριό του

Ο δρ. Φιλοσοφίας ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
θα μιλήσει με θέμα :
ΣΟΦΙΣΤΕΣ οι συκοφαντημένοι στοχαστές

τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009, ώρα 8.15 μ.μ.

στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
(Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών, Λιβαδειά).


Ο Γιώργος Ν. Οικονόμου έχει σπουδάσει Μαθηματικά, Μουσική και Φιλοσοφία. Συμμετείχε ενεργώς στο αντιδικτατορικό κίνημα. Παρακολούθησε στο Παρίσι τα μεταπτυχιακά σεμινάρια των Κ. Καστοριάδη, A. Tourain, P. Bourdieu, P. Vidal-Naquet, J. Derrida, J. Bouveresse. Έχει Master φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και είναι Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες, ανακοινώσεις σε συνέδρια και ημερίδες.


Έχει εκδώσει τα βιβλία
(2008) Η αριστοτελική Πολιτεία, Παπαζήσης
(2007) Η άμεση δημοκρατία και η κριτική του Αριστοτέλη, Παπαζήσης
(2007) Ψυχή, λόγος, πόλις, Ύψιλον

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο
Από την κρίση του κοινοβουλευτισμού στη Δημοκρατία,  Παπαζήση  (2009)
Περισσότερα γι αυτό το βιβλίο ΕΔΩ

Στο βιβλιοπωλείο μας είχε μιλήσει το Μάρτιο του 2009 με θέμα :
"Η άμεση δημοκρατία και η κριτική του Αριστοτέλη" και έρχεται πάλι μετά από παράκληση του κοινού που τον παρακολούθησε.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ,ο κόσμος της μασονίας, τα μυστικά του αποκρυφισμού


Κυκλοφόρησε και κατέλαβε τη μια βιτρίνα μας

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ του Νταν Μπράουν και στην Ελλάδα

Η υπόθεση διαδραματίζεται μέσα σε 12 ώρες.
Καθώς ανοίγει η αυλαία του μυθιστορήματος, ο Ρόμπερτ Λάνγκντον, καθηγητής συμβολογίας στο Χάρβαρντ, καλείται απρόσμενα να δώσει μια βραδινή διάλεξη στο κτίριο του αμερικανικού Καπιτωλίου. Μέσα σε διάστημα ελάχιστων λεπτών από την άφιξή του όμως, η βραδιά παίρνει αλλόκοτη τροπή. Ένα μυστηριώδες αντικείμενο, περίτεχνα κωδικοποιημένο, ανακαλύπτεται στο κτίριο του Καπιτωλίου. Ο Λάνγκντον αντιλαμβάνεται ότι το αντικείμενο είναι μια πανάρχαιη πρόσκληση… ένα μήνυμα που προορίζεται να αποκαλύψει στον αποδέκτη του τα χαμένα μυστικά της σοφίας του αποκρυφισμού…
Στο νέο του μυθιστόρημα ο συγγραφέας προσφέρει μία ακόμα πνευματική πρόκληση στο αναγνωστικό κοινό, μέσα από μια ευφυέστατη, καταιγιστική ιστορία που κρύβει εκπλήξεις σε κάθε σελίδα. Το Χαμένο Σύμβολο είναι αυτό ακριβώς που περίμεναν οι φίλοι του Νταν Μπράουν… Το πιο συναρπαστικό του μυθιστόρημα μέχρι τώρα.

Η παραπάνω εικόνα προέρχεται από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"  Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009. Πατήστε κλικ επάνω της για μεγέθυνση. 

Η αποκρυπτογράφηση της Μασονικής Πυραμίδας

Τι λέει το καινούργιο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν που κινείται στον κόσμο της μασονίας και του αποκρυφισμού και εκτυλίσσεται στην Ουάσιγκτον μέσα σε δώδεκα ώρες. Οι ήρωες, τα σύμβολα, τα συγγραφικά κόλπα.
του ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗ
ΤΟ ΒΗΜΑ Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009
Όταν η συνταγή που έχεις χρησιμοποιήσει για να γράψεις ένα μυθιστόρημα, όπως ο Κώδικας Ντα Βίντσι, σε έχει οδηγήσει στη μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία μεταπολεμικά, τότε ασφαλώς δύσκολα την αλλάζεις. Ο Νταν Μπράουν τη χρησιμοποιεί και στο νέο του μυθιστόρημα Το χαμένο σύμβολο: καταιγιστική δράση, επεισόδια που διαδέχονται το ένα το άλλο κατά ριπάς, ο ίδιος πρωταγωνιστής, η ίδια αφηγηματική τεχνική. Οι διαφορές εντοπίζονται μόνο σε δύο πεδία: πρώτον, ότι τώρα δεν έχουμε τον κόσμο της Καθολικής Εκκλησίας αλλά της μασονίας και δεύτερον ότι η δράση δεν εκτυλίσσεται στην Ευρώπη αλλά στις ΗΠΑ και ειδικότερα την Ουάσιγκτον. Όχι πλέον στο Λούβρο αλλά στο Καπιτώλιο. Κατά τα άλλα, η πατέντα παραμένει: αποκρυφιστικά σύμβολα, μυστικοί κώδικες, τρομερά ή όχι μυστικά, συνωμοσίες και τα συναφή. Και αν ο συγγραφέας φαίνεται να μη δίνει δε κάρα για όσα αποτελούν το κύριο μέλημα κάθε πεζογράφου (λ.χ. να δημιουργεί μέσω της υπόθεσης χαρακτήρες και να γράφει διαλόγους που να παραπέμπουν ευθέως στην πραγματική ζωή), αυτά μοιάζει να μην έχουν σημασία. Πάντα κάτι τρομερό συμβαίνει στο τέλος του καθενός από τα 132 κεφάλαια και πάντα κάτι εξίσου τρομερό το ανατρέπει στο επόμενο ή το μεθεπόμενο κεφάλαιο. Υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά αρέσουν στο μεγάλο κοινό; Μόνο την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας του το νέο θρίλερ του Νταν Μπράουν πούλησε πάνω από 1.000.000 αντίτυπα στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στη Μεγάλη Βρετανία. Μια πλαστή πρόσκληση

Πρωταγωνιστής και εδώ είναι ο καθηγητής του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάνγκτον που πάει στην Ουάσιγκτον για να δώσει μια βραδινή διάλεξη στο Καπιτώλιο προσκεκλημένος, υποτίθεται, από τον μέντορά του Πίτερ Σόλομον, έναν ευκατάστατο και υψηλόβαθμο μασόνο. Εκεί όμως τον περιμένει μια μεγάλη έκπληξη. Ακροατήριο δεν υπάρχει. Η πρόσκληση ήταν πλαστή...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Αναστάση Βιστωνίτη πατήστε ΕΔΩ




ISBN: 978-960-14-2045-5
BARCODE: 9-789601-420455
Ημερομηνία έκδοσης: 14-10-2009
Τιμή με ΦΠΑ: 24,00
Είδος: Ξένη λογοτεχνία
Σελίδες: 672
Διαστάσεις: 14x20,5

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ



Ο Αριστοτέλης στο Μον-Σαιν-Μισέλ 
Οι ελληνικές ρίζες της χριστιανικής Ευρώπης


Ο γάλλος συγγραφέας, καθηγητής της μεσαιωνικής ιστορίας, Συλβαίν Γκουγκενέμ αμφισβητεί την αντίληψη ότι η Δύση ανακάλυψε την ελληνική γνώση κατά τον Μεσαίωνα χάρη στις αραβικές μεταφράσεις. Αποδεικνύει ότι η Ευρώπη διατηρούσε πάντα επαφή με τον ελληνικό κόσμο. Το αββαείο του Μον-Σαιν-Μισέλ, ιδιαίτερα, αποτελούσε ένα δραστήριο κέντρο μετάφρασης των έργων του Αριστοτέλη ήδη από τον 12ο αιώνα, ενώ οι πρώτες μεταφράσεις των ευρωπαίων λογίων προηγήθηκαν αρκετές δεκαετίες των αραβικών, οι οποίες ήταν κυρίως έργο των χριστιανών Αράβων. Ακόμα και ο τομέας της ισλαμικής φιλοσοφίας (Αβικένας, Αβερρόης) παρέμεινε εν μέρει ξένος προς το ελληνικό πνεύμα.

Μέσα από τεκμηριωμένη έρευνα και μελέτη των πηγών, ο συγγραφέας επιχειρεί να αποδείξει ότι ο εξελληνισμός της χριστιανικής Ευρώπης ήταν πρώτα από όλα προϊόν της βούλησης των ίδιων των Ευρωπαίων. Αν ο όρος "ρίζες" έχει νόημα για τους πολιτισμούς, οι ρίζες του ευρωπαϊκού κόσμου είναι ελληνικές. Το έργο, που έγινε αντικείμενο εντονότατων συζητήσεων στη Γαλλία και στο εξωτερικό, παρουσιάζει, ως εκ τούτου, ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ελληνικό κοινό.
Ο Συλβαίν Γκουγκενέμ βρέθηκε στην Ελλάδα αυτές τις μέρες και έδωσε συνέντευξη τύπου στην οποία αφιέρωσαν  χώρο όλες οι εφημερίδες. Παραθέτουμε το κείμενο του Μανώλη Πιμπλή όπως δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ στις 13/10/09

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ Σ. ΓΚΟΥΓΚΕΝΕΜ ΕΓΙΝΕ «ΣΑΚΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΞ» 
«Δεν διέσωσαν μόνον οι Άραβες τον ελληνικό πολιτισμό»
Για την Ελλάδα έγραφε,αλλά έμπλεξε στη συζήτηση για το Ισλάμ. Ο ιστορικός Συλβαίν Γκουγκενέμ, με τον «Αριστοτέλη στο Μον Σαιν-Μισέλ», που έγραψε για να δείξει τη συνεισφορά του βυζαντινού ελληνισμού στην Ευρώπη, έγινε «σάκος του μποξ»
Oργάνωσαν δύο συνέδρια εναντίον του. Στο ένα τoν κάλεσαν, αλλά ήταν μόνος εναντίον είκοσι «αντιπάλων», στο άλλο δεν τον κάλεσαν καν. Έγραψαν και βιβλίο εναντίον του (τίτλος: «Οι Έλληνες, οι Άραβες και εμείς») με δώδεκα άρθρα γνωστών Γάλλων διανοουμένων που τον κατακεραύνωναν, τόσο που ο εκδοτικός οίκος που το εξέδωσε το έδωσε πρώτα σε δικηγόρο να το διαβάσει. Ο Γάλλος πανεπιστημιακός Συλβαίν Γκουγκενέμ έγινε «σάκος του μποξ», όπως ο ίδιος λέει, αλλά διατηρεί την ψυχραιμία του. Ύστερα από έξι πολύ δύσκολους μήνες στους οποίους υποχρεώθηκε να σταματήσει και τη διδασκαλία, τώρα αρχίζει να ζει ξανά μια σχεδόν φυσιολογική ζωή· μέχρι και στα μαθήματά του επέστρεψε. Αξιοπρόσεκτο: το «έγκλημά» του έχει να κάνει με την Ελλάδα.
Καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Λυών, ο Συλβαίν Γκουγκενέμ υποστήριξε σε βιβλίο του κάτι, όπως φαίνεται, αιρετικό: ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δεν μεταδόθηκε στη Δύση μόνο μέσω των Αράβων, μέσω δηλαδή των μεταφράσεων στα λατινικά που έγιναν από αραβικές μεταφράσεις των αρχαίων ελληνικών κειμένων, αλλά και απευθείας από τα ελληνικά αφού, αντίθετα με αυτό που γενικά υποστηρίζεται, η επαφή της Δύσης με τον ελληνικό κόσμο δεν διακόπηκε ποτέ, ο Μεσαίωνας δεν ήταν τόσο σκοτεινός όσο συνή θως τον θέλουμε, και μάλιστα οι Δυτικοί ήρθαν σε επαφή με την Ελλάδα με ποικίλους τρόπους: «σε πολιτικό επίπεδο, οι σχέσεις των δυτικών βασιλείων με το Βυζάντιο ήταν περισσότερο κακές παρά καλές, αυτό όμως δεν απαγόρευε τις πολιτιστικές επαφές. Όποιος ενδιαφερόταν για την ελληνική γλώσσα μπορούσε να πάει στην Κωνσταντινούπολη ή στην Αντιόχεια, ενώ υπήρχαν και ορθόδοξοι μοναχοί που αποδεδειγμένα ταξίδεψαν στη Δύση. Ο Αναστάσιος, λ.χ., ταξίδεψε τον 10ο αιώνα στο Μον Σαιν Μισέλ, στα όρια Νορμανδίας και Βρετάνης, όπου και βρέθηκαν αργότερα μια δεκάδα χειρογράφων του έργου του Αριστοτέλη. Αργότερα, βέβαια, ιδίως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, πολλοί ήταν οι Έλληνες λόγιοι που έφυγαν προς τη Δύση».
Το βιβλίο «Ο Αριστοτέλης στο Μον Σαιν-Μισέλ» περιγράφει αυτούς ακριβώς τους διαύλους Βυζαντίου και Δύσης, επισημαίνοντας ότι το όρος αυτό, ένας βράχος-νησί που βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα από τη στεριά και σήμερα τον επισκέπτονται ορδές τουριστών, ήταν ήδη από τον 10ο αιώνα πολιτιστικό κέντρο- ενδεχομένως όχι όσο το Τολέδο αλλά εν πάση περιπτώσει δραστήριο. Οι μεταφράσεις από τα ελληνικά έγιναν ενδεχομένως από τον Ιάκωβο της Βενετίας, μεταφραστή του Αριστοτέλη που πήγε εκεί τον 12ο αιώνα.

Γιατί όμως μια τέτοια άποψη προκάλεσε τόση πολεμική; «Αν το βιβλίο είχε γραφτεί πριν από δέκα χρόνια δεν θα υπήρχε καμία αντίδραση», λέει ο Συλβαίν Γκουγκενέμ. «Σήμερα, μέχρι και για τη "Γραμματική των Πολιτισμών" του Φερνάν Μπροντέλ λένε ότι είναι ισλαμοφοβικό και ρατσιστικό βιβλίο. Σύμφωνα με αυτή τη ρητορική δεν υπάρχουν "πολιτισμοί"- civilisation- αλλά μόνο κουλτούρες- cultures. Και αν δεχτούμε ότι υπάρχουν "πολιτισμοί" τότε δίνουμε έδαφος και στην κατά Χάντιγκτον "σύγκρουση των πολιτισμών"». Προσθέτει δε ότι «στο τέλος έφτασε να μου επιτίθεται και μερίδα της Εκκλησίας, επειδή μέσω του Βυζαντίου υποτίθεται ότι έδινα νέο βάρος στην Ορθοδοξία». Ο Συλβαίν Γκουγκενέμ δηλαδή, που είχε ως αρχική ιδέα να μιλήσει για την πολύπλευρη προσφορά του ελληνικού πολιτισμού στον ευρωπαϊκό, τόσο δηλαδή του αρχαίου όσο και του βυζαντινού, ενεπλάκη σε μια άλλου τύπου συζήτηση αιχμής αυτήν τη στιγμή στη Γαλλία.
Το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα, της οποίας δεν αμφισβητείται η προσφορά, το πρόβλημα είναι όμως το Ισλάμ.
Υπάρχει μία ισχυρή τάση διανοουμένων να υπερασπίζεται σθεναρά τον ισλαμικό πολιτισμό και τη συνεισφορά του στη Δύση, ενώ ταυτόχρονα ενοχοποιείται η ευρωπαϊκή συμπεριφορά, καθώς από πολλούς αριστερούς διανοουμένους ζητείται από την Ευρώπη- τη Γαλλία εν προκειμένω- να ζητήσει συγγνώμη για την αποικιοκρατία ή για τη δουλεία. Παραδέχεται πάντως και ο ίδιος ότι αν δεν υπήρχε αυτή η συζήτηση, το ίδιο βιβλίο θα το είχε γράψει κάπως διαφορετικά.
«Έχουμε φτάσει σε υπερβολές», λέει. «Ο Ομπάμα είπε στο Κάιρο ότι η Ευρώπη οφείλει τη γραφή και την τυπογραφία στο Ισλάμ, πράγμα που είναι λάθος. Δεν υπήρχε άραγε γραφή στην Αθήνα, στη Ρώμη, αλλά και αλλού; Αλλά κανείς στη Γαλλία δεν αντέδρασε. Αν δεν υπερασπίζεσαι φανατικά το Ισλάμ, σήμερα είσαι φασίστας», λέει.

Βυζάντιο και Αρχαία Ελλάδα
«Δεν μπορεί να απαντήσει κανείς εύκολα σε ποιο βαθμό το Βυζάντιο ήταν ελληνικό και σε ποιο δεν ήταν», λέει ο Συλβαίν Γκουγκενέμ σε σχετική ερώτηση των «ΝΕΩΝ». «Το βέβαιο είναι ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν γλώσσας ελληνικής, ότι ο κορμός των εδαφών της βρισκόταν στην Αρχαία Ελλάδα, την ευρωπαϊκή και την ασιατική, αλλά και ότι εκτεινόταν και πέρα από εκεί, στα βάθη της σημερινής Τουρκίας, στην Ιταλία και αλλού. Πήρε αρκετά πράγματα από τον ελληνικό κόσμο παρά τις μεγάλες διαφορές που σηματοδοτεί το πέρασμα στη χριστιανική θρησκεία. Ο χριστιανισμός και ο αρχαίος ελληνικός κόσμος βρέθηκαν σε συγκρουσιακή σχέση, αν και από τον 10ο και 11ο αιώνα οι Βυζαντινοί ανακαλύπτουν ξανά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Νομίζω ότι το χριστιανικό Βυζάντιο μπόρεσε να συμφιλιωθεί με την Αρχαία Ελλάδα όταν σταμάτησε να βλέπει την τελευταία ως ειδωλολατρική, και την είδε απλά ως κοσμική». 

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4540857&ct=4

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Ιδού το αποτέλεσμα συνδυασμού ιστορικής μνήμης και καλλιτεχνικής ευαισθησίας



Είχα στον υπολογιστή μου αυτό το εκπληκτικό video αρκετό καιρό μέσα από σκυταλοδρομία αποστολών και δεν το ανέβαζα γιατί αγνοούσα περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Μέχρι που το βρήκα στη σελίδα του ιστότοπου "Άνεργοι δημοσιογράφοι" με όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται και που αμέσως σας δίνω.


Η εμφάνιση μιας ντροπαλής 24χρονης σε σόου ταλέντων της ουκρανικής τηλεόρασης προκάλεσε το κλάμα μίας ολόκληρης χώρας, καθώς και διεθνή αίσθηση.
Περίπου 13.000.000 άνθρωποι είδαν την Kseniya Simonova στο σόου "Ουκρανία έχεις ταλέντο" σε μια εξαιρετική επίδειξη της τέχνης της άμμου. Η Ουκρανία προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2010, ενώ βρίσκεται σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση ως χώρα.
Από τον περασμένο Μάιο, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Simonova, με ένα κουτί γεμάτο άμμο,ζωγραφίζοντας πανέμορφες εικόνες πάνω σε αυτό,απεικονίζοντας την ιστορία της πρώην σοβιετικής χώρας, όλο και περισσότεροι θαυμαστές κάθονταν μπροστά από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες για να τη δουν.
Τα βίντεό της στο Youtube έχουν συγκεντρώσει πάνω από 4.000.000 κλικ, αριθμός απίθανος για ένα κοινό που γνωρίζει λίγα για την ιστορία της Ουκρανίας. Η Ουκρανία έχασε πρίπου το 1/4 του πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 20% των συνολικών θανάτων. Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ανθρώπινες απώλειες από τη γερμανική εισβολή του 1941.
Η σκηνή στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα.
Στη συνέχεια,έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας.
Η 24χρονη κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού (80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία. Έκπληξη αποτελεί πάντως το κίνητρό της για τη συμμετοχή στο παιχνίδι. "Δήλωσα συμμετοχή για να βοηθήσω ένα παιδί, το οποίο χρειαζόταν να υποβληθεί σε εγχείρηση. Δεν είχα σκοπό να κάνω όλη τη χώρα να κλάψει" είπε χαρακτηριστικά.



ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Στην άγνωστη στην Ελλάδα Χέρτα Μίλερ το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2009


Η γεννημένη στη Ρουμανία Γερμανίδα συγγραφέας Χέρτα Μίλερ κέρδισε το φετινό Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Η Ακαδημία της Σουηδίας αναφέρει ότι η Μιλέρ επιλέχθηκε γιατί «με την αφοσίωση στην ποίηση και την ειλικρίνεια της πρόζας, περιγράφει το τοπίο των μη εχόντων».
Η 56χρονη συγγραφέας, που μετανάστευσε στη Γερμανία από την κομμουνιστική Ρουμανία το 1987, έκανε το ντεμπούτο της το 1982 με μια συλλογή μικρών ιστοριών που λογοκρίθηκαν και απαγορεύτηκαν από το ρουμανικό καθεστώς το 1984. Η συλλογή δημοσιεύτηκε τελικά στη Γερμανία, και το έργο της που παρουσίαζε τη ζωή σε ένα μικρό, γερμανόφωνο χωριό στη Ρουμανία ενθουσίασε τους αναγνώστες.
Ακολούθησε το «Τανγκό της Καταπίεσης» στη Ρουμανία. Η ίδια και ο άντρας της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα εξαιτίας των απόψεων που εξέφραζαν για το καθεστώς στη χώρα και το φόβο σύλληψης από τη μυστική αστυνομία.

Το Βραβείο θα απονεμηθεί στη Μίλερ στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Associated Press

Στα ελληνικά το μόνο βιβλίο της που βρήκαμε να έχει κυκλοφορήσει είναι το «Μετέωροι Ταξιδιώτες» (1993) εκδ.Ηρόδοτος.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Ο φόβος των βαρβάρων

Tzvetan Todorov
Πέρα από τη σύγκρουση
των πολιτισμών
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ
ΣΕΛΙΔΕΣ: 360
ΤΙΜΗ: 20 ΕΥΡΩ

 «Η σύγκρουση των πολιτισμών σημαίνει: οι δυτικές δημοκρατίες από τη μια πλευρά, το Ισλάμ από την άλλη. Δύο κόσμοι, παγιωμένοι στις ιστορικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές διαφορές τους και καταδικασμένοι ως εκ τούτου να συγκρουστούν. Μπροστά στην απειλή δεν υπάρχει πια θέση για διάλογο ή για μείξη. Και δεν μένει άλλη λύση από την αδιαλλαξία – ή και τον πόλεμο. Με όλα τα μέσα.

Μπορούμε πραγματικά να εξασφαλίσουμε, όταν σκεφτόμαστε έτσι, ότι η βαρβαρότητα και ο πολιτισμός θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στην πλευρά που πιστεύουμε;
Αν είναι επιτακτικό να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία, είναι εξίσου κρίσιμο να μην αφήσουμε να μας κυριεύσει ο φόβος και να μας παρασύρει σε καταχρηστικές αντιδράσεις. Ο φόβος των βαρβάρων είναι αυτό που απειλεί να μας κάνει βάρβαρους. Και το κακό που θα κάνουμε στον εαυτό μας θα ξεπερνά το κακό που φοβόμασταν αρχικά. Η ιστορία μάς το διδάσκει: το φάρμακο μπορεί να είναι χειρότερο από την αρρώστια».

Τ. Τ.
Σε έναν στοχασμό που μας ταξιδεύει ανά τους αιώνες της ευρωπαϊκής ιστορίας, ο Τσβετάν Τοντορόφ φωτίζει τις ιδέες της βαρβαρότητας και του πολιτισμού, της κουλτούρας και της συλλογικής ταυτότητας, για να ερμηνεύσει τις έριδες που θέτουν σήμερα αντιμέτωπες τις δυτικές χώρες με τον υπόλοιπο κόσμο. Ένα αριστοτεχνικό μάθημα ιστορίας και πολιτικής – κι ένα αληθινό «εργαλείο» για να αποκρυπτογραφήσουμε τα μείζονα προβλήματα της εποχής μας.
* * *
Από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του Tzvetan Todorov:
* Κριτική της Κριτικής
* Οι καταχρήσεις της μνήμης (ως επίμετρο στον συλλογικό τόμο των
J. Hassoun, Γ.Θανασέκου, Ρ. Μπενβενίστε και Ο. Βαρών-Βασάρ: Εβραϊκή ιστορία και μνήμη)
* Ο εκπατρισμένος.