Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

Οι θρησκόληπτοι που άλλοτε ακρωτηρίαζαν τα αγάλματα, σήμερα επεμβαίνουν και κόβουν τις εικόνες

Χριστιανοί ρασοφόροι σκαρφαλώνουν στις μετόπες του Παρθενώνα και καταστρέφουν τα φειδιακά ανάγλυφα που κοσμούσαν το αέτωμα του ναού θεωρώντας τα είδωλα και αναπαραστάσεις ακολασίας.

Η σκηνή αυτή κόπηκε από το ενημερωτικό φιλμ του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά που προβάλλεται στον προθάλαμο της γυάλινης αίθουσας με τα γλυπτά του Παρθενώνα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης μετά από πιέσεις εκπροσώπων της Εκκλησίας.





Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης, με επιστολή του στα ελληνικά ΜΜΕ, διαμαρτύρεται για την περικοπή σκηνής επισημαίνοντας:

"Σκοπός μου ήταν να δείξω - βασιζόμενος σε αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα - ότι η σταδιακή " συρρίκνωση " του Παρθενώνα δεν πρέπει να αποδοθεί σε τυχόν φθορές μέσα στο χρόνο ή σε ενδεχόμενες αδυναμίες της κατασκευής του αλλά αντίθετα οφείλεται στον φανατισμό των ανθρώπων καθώς και στην βαρβαρότητα των διαδοχικών εισβολέων, χωρίς να ξεχνά κανείς τις ασύστολες λεηλασίες του λόρδου Eλγιν, πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας.
Στη σκηνή που κόπηκε βλέπουμε μερικούς βανδάλους " παλαιοχριστιανούς " να καταστρέφουν τα γλυπτά που κοσμούσαν το αέτωμα του ναού θεωρώντας τα είδωλα και αναπαραστάσεις ακολασίας.
Φαίνεται ότι ο ελληνικός κλήρος ζήτησε στη Διοίκηση του Μουσείου της Ακρόπολης όπου προβάλλεται η ταινία να κόψει αυτή τη σκηνή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται : οι θρησκόληπτοι που άλλοτε ακρωτηρίαζαν τα αγάλματα, σήμερα επεμβαίνουν και κόβουν τις εικόνες. Το πεδίο των λογοκριτών εμπλουτίσθηκε με ανώτερους δημοσίους λειτουργούς των οποίων το καθήκον είναι η προστασία της Δημοκρατίας.
Οι νόμοι που προστατεύουν τα Πνευματικά Δικαιώματα των Δημιουργών ( Droits d'Auteur) απαγορεύουν ρητά οποιαδήποτε αλλαγή σε μία κινηματογραφική ταινία χωρίς τη συγκατάθεση του σκηνοθέτη".
Στον επίλογο της επιστολής ο σκηνοθέτης σημειώνει:"Θέλω να κάνω σαφές το εξής:
ο κύριος σκοπός της ταινίας μου είναι να αποδειχθεί ότι ο λόρδος Eλγιν κατέστρεψε μέρος του ναού και έκλεψε τα αγάλματά του για κερδοσκοπικούς λόγους : ο αγοραστής - δηλαδή ο κλεπταποδόχος - ήταν το αγγλικό κράτος.Τα αγάλματα αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του Παρθενώνα".

Και το κερασάκι στην τούρτα από τη δήλωση του ΛΑ.Ο.Σ
Απολαύστε τη.
Αναφορικά με το θέμα, ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ Κωστής Αϊβαλιώτης δήλωσε τα εξής: «Ο ευκολότερος αντίπαλος κάθε είδους προοδευτικού (ή δήθεν «προοδευτικού») είναι το έθνος και οι συνιστώσες του. Ο κ. Γαβράς (που προαλείφετο για επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ) θεώρησε απαραίτητο να συμπεριλάβει στο πανάκριβο ντοκιμαντέρ του ιερείς να σπάνε το αέτωμα του Παρθενώνα. Δεν είναι νεοείσακτη ιδέα ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας...».

Ποιος είπε ότι οι ΤΑΛΙΜΠΑΝ είναι μακριά μας;

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Όταν η άγνοια διαθέτει θράσος!

Διαβάσαμε πρόσφατα σε κάποιο περιοδικό πως μια από τις πολλές «τηλε- στάρ», με μακρόχρονη προϋπηρεσία στο επάγγελμα της «γλάστρας», κατοπινή θητεία σε αμφίβολης ποιότητας τηλεοπτικές σειρές και συχνές εμφανίσεις σε εκδηλώσεις του λεγόμενου «life style», ανακοίνωσε το εξής απίστευτο: Όταν προ διετίας απέκτησε γιο (τον πατέρα του οποίου δεν θέλει να αποκαλύψει), διαπίστωσε, όπως ισχυρίζεται, ότι δεν υπήρχαν νανουρίσματα για να πει στο μωρό της, ούτε ελληνικά ούτε ξένα, ούτε παλιά ούτε καινούργια! Γι’ αυτό κι αποφάσισε να γράψει νανουρίσματα η ίδια, ώστε να καλυφθεί επιτέλους το φοβερό αυτό κενό.

Ω, της αγνοίας!

Ω, του θράσους!
Λ.Π.-Α.
Το παραπάνω σχόλιο προέρχεται από το νέο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009 που μπορείτε να ξεφυλλίσετε κάνοντας κλικ ΕΔΩ ή επάνω στην εικόνα του σε κάποια από τις δεξιές στήλες του blog.

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Μύηση λογοτεχνίας στο κονάκι του Θωμά Κοροβίνη

Η ιστορία ξεκίνησε ένα κυριακάτικο απόγευμα αρχές της άνοιξης.
Την ώρα που ο Θωμάς Κοροβίνης κέρναγε τα καφεδάκια του και μας φίλευε πορτοκάλια και μήλα Πηλίου, η παρέα στην οποία είχα τη τύχη να συμμετέχω άκουγε για πρώτη φορά τη σκέψη του Κώστα Ακρίβου για τον τρόπο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί το κτήμα του Θωμά για μια λογοτεχνική συνάντηση. Η θετική υποδοχή της πρότασης και οι πρώτες ζυμώσεις φανέρωσαν αμέσως τις καλές προοπτικές της · σε κανενός όμως το μυαλό δεν ήρθαν οι εικόνες που έφερε η πραγμάτωσή της λίγους μήνες αργότερα.
Βέβαια για την υλοποίησή της κινητοποιήθηκε πλήθος κόσμου και φορέων που εκείνη τη στιγμή ούτε καν φανταζόμαστε. Ο εκδότης Νώντας Παπαγεωργίου (Μεταίχμιο) που το έμαθε σχεδόν αμέσως, υιοθέτησε την πρόταση πλήρως, δήλωσε την απόλυτη υποστήριξη και συμμετοχή του και έσπρωξε την εξέλιξη.
Ακολούθησαν τοπικοί φορείς, ΜΜΕ, και πλήθος άλλων που καλό θα είναι να αναφέρει παρακάτω σε σχόλιό του ο Κώστας Ακρίβος για την ιστορία.

Ξεπέρασε κάθε προσδοκία λοιπόν η βραδιά ανάγνωσης στο κονάκι του Θωμά Κοροβίνη η οποία ξεκίνησε λίγο πριν δύσει ο ήλιος το Σάββατο 11 Ιούλη και έληξε λίγο πριν χαράξει η Κυριακή στο ειδυλλιακό του κτήμα, στα Πλατανίδια Βόλου.
Άνθρωποι κατά τα άλλα φυσιολογικοί- όπως ακούστηκε από περίοικο- όλων των ηλικιών συνέρεαν από νωρίς στο κτήμα δημιουργώντας κυκλοφοριακό χάος στους γύρω δρόμους και καταλαμβάνοντας κάθε ελεύθερο χώρο του κτήματος έβγαζαν από τσαντάκια και σακίδια ύποπτα αντικείμενα ενώ κάποιοι από αυτούς είχαν το θράσος να τα κρατούν και στα χέρια τους. Ήταν όπως αποδείχτηκε βιβλία. Πολλά εξ αυτών φθαρμένα, πολυκαιρισμένα, πολυδιαβασμένα γι’ αυτό και αγαπημένα. Κι έρχονταν να τα διαβάσουν και να τα μοιραστούν με ένα κοινό άγνωστο μεταξύ του - ως επί το πλείστον - αλλά εξαιρετικά οικείο. Κι όσο αυτή η παράξενη, πρωτόγνωρη μυητική τελετή λογοτεχνίας συνεχιζόταν κάτω από το αδιάκοπο κρυφτοκυνηγητό ενός λαμπερού φεγγαριού με τα σύννεφα, τόσο κορυφωνόταν το ενδιαφέρον για ό,τι ακολουθήσει. Και δεν ήταν μόνο ο λόγος. Δεν ήταν μόνο τα πεζά κείμενα από έργα αγαπημένα που διάβαζαν επώνυμοι αλλά κι ανώνυμοι, ο καθένας με το δικό του τρόπο και πάθος μοναδικό, μαρτυρία αψεγάδιαστη της βιωματικής σχέσης μαζί τους.
.
Ήταν κι ο οικοδεσπότης που με φίλους του μουσικούς άλλαζαν όποτε χρειαζόταν το κλίμα με γοητευτικούς ρυθμούς και τραγούδια. Και ξάφνιασε ευχάριστα ο Θωμάς Κοροβίνης την ώρα που διάλεξε να τραγουδήσει για τους «Νικητές» της ζωής και όχι τους κερδισμένους όπως διευκρίνισε. Κοντεύαμε στο τέλος κι εκατοντάδες άτομα παρέμεναν καρφωμένα στις θέσεις τους. Κοιτάζοντάς τους διαπίστωνες ότι υπάρχει ακόμα ένα κομμάτι της Ελλάδας που αντιστέκεται στην ευτέλεια και την υποδούλωση, στο εύπεπτο και το χυδαίο.
Παραθέτουμε για την ιστορία τα ακούσματα της βραδιάς και τα ονόματα που τα επέλεξαν και βέβαια διάβασαν.


ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤ' ΑΣΤΕΡΙΑ
1. ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ
Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Πεζοί ρυθμοί
2. ΜΑΡΛΕΝΑ ΠΟΛΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Πηνελόπη Δέλτα, Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου
3. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΙΛΟΣ
Μ. Καραγάτσης, Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν
4. ΗΛΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ
Θεόφιλος Φραγκόπουλος, Κτέρισμα για το Ρόδη
5. ΕΛΕΝΑ ΨΑΡΑΛΙΔΟΥ
Παύλος Μάτεσις, Η μητέρα του σκύλου
6. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
Στρατής Τσίρκας, Ακυβέρνητες Πολιτείες
7. ΡΙΤΑ ΒΑΡΑΝΑΚΗ
Γιάννης Καλπούζος, Ιμαρέτ
8.ΓΙΩΤΑ ΚΟΥΓΙΑΛΗ
Νίκος Καζαντζάκης, Ο τελευταίος πειρασμός
9. ΘΩΜΑΣ ΨΥΡΡΑΣ
Χρήστος Βακαλόπουλος, Η γραμμή του ορίζοντος
10. ΚΩΣΤΙΑ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ
Θανάσης Τριαρίδης, Ich bebe
11. ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ
Γιάννης Σκαρίμπας, Ο κύριος του Τζακ
12. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Μάρω Δούκα, Ουράνια μηχανική
13. ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Μάριος Χάκκας, Ο μπιντές και άλλες ιστορίες
14. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΔΙΝΟΣ
Ανδρέας Καρκαβίτσας, Ο ζητιάνος

15. ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ
Κώστας Ντόλκος, Η εσωστρέφεια του ειδώλου
16. ΣΟΦΙΑ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Μάρω Βαμβουνάκη, Το χρονικό μιας μοιχείας
17. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗ
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Όνειρο στο κύμα
18.ΝΙΚΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ
Γιώργος Βέης, Με τις Μογγόλες
19. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Φώτης Κόντογλου, Τα ταξίδια μου
20. ΜΑΡΩ ΑΙΣΩΠΟΥ
Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Αυτοβιογραφία
21. ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΑΜΗΣ
Νίκος Κάσδαγλης, Το θολάμι
22. ΓΙΩΤΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ασημένια Σαράφη, Platanus Orientalis
23. ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΤΖΑΚΑΣ
Ηλίας Λεφούσης, Κολλήγοι
24. ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ζυράννα Ζατέλη, Στην ερημιά με χάρι
25. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΤΖΗΣ
Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, Από την ανθολογία «Κωνσταντινούπολη»
26. ΚΑΒΟΥΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
Μάγδα Έλληνα, Το στοιχειό της λίμνης
27.ΣΤΕΛΛΑ ΝΤΑΒΑΡΟΥΚΑ
Νίκος Χουλιαράς, Το άλλο μισό
28. ΜΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Εμμανουήλ Ροΐδης, Η πάπισσα Ιωάννα
29. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΤΣΑΔΗΜΑ
Γιάννης Σκαρίμπας, Τρεις άδειες καρέκλες
30. ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΜΠΟΣ
Άγγελος Τερζάκης, Του έρωτα και του θανάτου
31. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΚΑΤΣΩΡΗΣ
Μ. Καραγάτσης, Στο χέρι του Θεού
32. ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΤΡΩΝΗΣ
Θοδωρής Καλλιφατίδης, Φίλοι και εραστές
33. ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Εμμανουήλ Ροΐδης, Συριανά διηγήματα
34. ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Α.Κ. Χριστοδούλου, Η κυρία Νοεμί
35.ΚΩΣΤΑΣ ΑΚΡΙΒΟΣ
Στρατής Μυριβήλης, Ο Βασίλης ο Αρβανίτης
36. ΝΩΝΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Βόλος-μια πόλη στη λογοτεχνία & Λάρισα-μια πόλη στη λογοτεχνία

Και του χρόνου λοιπόν ραντεβού στο κονάκι του Θωμά, το δεύτερο Σάββατο του Ιουλίου, όπως μας υποσχέθηκαν οι διοργανωτές.
Λαμπρόπουλος Νίκος

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Το κλουβί της σαύρας


Karen Connelly
Το κλουβί της σαύρας
Bραβείο Orange πρώτου μυθιστορήματος (2007)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΡΥΣΑ ΤΣΑΛΙΚΙΔOΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ
ΤΙΜΗ: 20 ΕΥΡΩ


Στη Βιρμανία ένας νεαρός καλλιτέχνης, ο οποίος με τα τραγούδια του επιτίθεται στο δικτατορικό καθεστώς που κυβερνά τη χώρα με απίστευτη βιαιότητα, ρίχνεται στη φυλακή σε συνθήκες απόλυτης απομόνωσης.
Υφίσταται φρικτά βασανιστήρια, μεταξύ των οποίων και στέρηση τροφής. Του κρατούν συντροφιά οι σαύρες του κελιού του. Αλλά αυτοί οι μοναδικοί του φίλοι είναι και εκείνοι που μπορούν να τον θρέψουν. Ο ήρωας, πιστός βουδιστής, αισθάνεται ένοχος που σκοτώνει τις σαύρες. Αλλά για να επιβιώσει, πρέπει να φάει…
Το Kλουβί της σαύρας παρουσιάζει με έξοχο λογοτεχνικό ύφος και θαυμαστή ιστορική ακρίβεια την ανήκουστη βία που υφίσταται ο λαός της Βιρμανίας,και αποτελεί ύμνο στην αντίσταση,ψυχική και σωματική, εναντίον της τυραννίας και της αδικίας, εναντίον της ταπείνωσης του ανθρώπου. Μέσα από την περιγραφή της φιλίας του ήρωα μ’ έναν δωδεκάχρονο που μεγαλώνει στο χώρο της φυλακής και
κατορθώνει να σπάσει την απομόνωσή του, αλλά και της έντιμης στάσης ενός φρουρού, εκφράζεται η εμπιστοσύνη στον άνθρωπο και εξυμνείται η γενναιοδωρία, απόδειξη ότι η καλή λογοτεχνία μπορεί να συνυπάρχει με τα καλά αισθήματα.
Le Nouvel Observateur
* * *
Η Κάρεν Κόνελι γεννήθηκε το 1969 στο Κάλγκαρυ του Καναδά. Έχει ζήσει στην Ταϊλάνδη, την Ισπανία, τη Γαλλία και την Ελλάδα. Πέρασε δύο χρόνια στη μεθόριο Ταϊλάνδης – Βιρμανίας,ανάμεσα σε Βιρμανούς εξόριστους που αντιστέκονταν στο δικτατορικό καθεστώς της χώρας τους.
Σήμερα διδάσκει δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο York του Τορόντο.
Έχει δημοσιεύσει ποιήματα, ταξιδιωτικά κείμενα και δοκίμια.
Το βιβλίο της Touch of the Dragon, A Thai Journal τιμήθηκε με το σημαντικότερο βραβείο του Καναδά, το βραβείο του Γενικού Κυβερνήτη.
Η ποιητική της συλλογή The Small World in my Body τιμήθηκε με το βραβείο Pat Lowther.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

«Είμαστε άνθρωποι, είμαστε παιδιά» δηλώνουν με κάθε τρόπο οι ανήλικοι πρόσφυγες.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
Τον Πρωθυπουργό,
Τον Πρόεδρο και τους Αρχηγούς των Κομμάτων της Ελληνικής Βουλής,
Τους Βουλευτές και Ευρωβουλευτές

Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα την αντιμετώπιση του ζητήματος των μεταναστών και των προσφύγων στη χώρα μας, που αφορά επίσης εκατοντάδες ανήλικα παιδιά για τα οποία δεν γίνεται λόγος. Η αντιμετώπισή τους με το χαρακτηρισμό «λαθρομετανάστες» και «παράνομοι» υποδηλώνει, σε μεγάλο βαθμό, την παράλειψη της πολιτείας για παροχή προστασίας σε αιτούντες άσυλο και ασυνόδευτους ανήλικους. Οι πρόσφυγες και τα ανήλικα παιδιά που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους εξαιτίας εμπόλεμων καταστάσεων και διώξεων δικαιούνται προστασίας και φροντίδας σύμφωνα με τις Διεθνείς Συνθήκες και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ.
Τα παιδιά-πρόσφυγες δεν ευθύνονται τα ίδια γιατί έχασαν τα σπίτια και τους γονείς τους, γιατί βρέθηκαν ξαφνικά σε μια βάρκα να θαλασσοπνίγονται, ούτε για τους κινδύνους και τις κάθε είδους ταλαιπωρίες και κακοποιήσεις που υφίστανται. Τα παιδιά-πρόσφυγες φτάνουν στην Ελλάδα σε κατάσταση απόγνωσης, συχνά ασυνόδευτα, εγκαταλείποντας τη χώρα τους προκειμένου να διαφύγουν τον κίνδυνο και έχοντας βιώσει τραυματικές εμπειρίες, έχοντας δει γονείς και συγγενείς να φυλακίζονται, να εξαφανίζονται ή ακόμη και να εκτελούνται. Αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης, στερούνται οικογενειακών και κοινωνικών δεσμών, και έχουν προβλήματα επικοινωνίας, λόγω γλωσσικών και πολιτισμικών διαφορών.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ επισημαίνει την ανάγκη προστασίας και την έλλειψη κατάλληλων κέντρων υποδοχής στη χώρα μας, καθώς τα ήδη υπάρχοντα «κέντρα διαμονής και φιλοξενίας» είναι στην πραγματικότητα «κέντρα διοικητικής κράτησης». Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με επιχειρήσεις «σκούπα» που καταλήγουν σε καταπάτηση των δικαιωμάτων των ανηλίκων και σε πογκρόμ, ούτε και είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας της ΕΛΑΣ. Απαιτείται αποτελεσματικότερη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, δημιουργία δομών υποδοχής στα σημεία εισόδου που θα επιτρέπουν τον εντοπισμό των ατόμων που δικαιούνται διεθνούς προστασίας και Κέντρα Κρατικής Μέριμνας που οφείλει να εξασφαλίσει για τους ανήλικους το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.
Για τους παραπάνω λόγους ζητούμε από την ελληνική Πολιτεία:
-Να διασφαλίσει το σύστημα ασύλου στην Ελλάδα και να μην επαναπροωθεί ασυνόδευτους ανηλίκους, χαρακτηρίζοντάς τους συλλήβδην λαθρομετανάστες. Μεταξύ των αιτούντων άσυλο περιλαμβάνεται μεγάλος αριθμός ασυνόδευτων ανηλίκων που στερούνται ταξιδιωτικών εγγράφων και προέρχονται από χώρες από τις οποίες είναι αδύνατον, εξαιτίας αντικειμενικών λόγων, να προσκομίσουν τα σχετικά επίσημα έγγραφα αποδεικτικά της ταυτότητάς τους.

Θα πρέπει να τηρείται η αρχή για γρήγορη, δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία ασύλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 0,05% των αιτήσεων ασύλου σε πρώτο βαθμό έγιναν δεκτές το 2008, ενώ πολύ χαμηλά ήταν τα ποσοστά και στο δεύτερο βαθμό εξέτασης της αίτησης ασύλου (10,29%). Το Προεδρικό Διάταγμα που προωθεί η κυβέρνηση υπονομεύει σοβαρά τη δίκαιη εξέταση των αιτημάτων ασύλου. Το Προεδρικό Διάταγμα αναθέτει την αρμοδιότητα λήψης πρωτοβάθμιων αποφάσεων στους Αστυνομικούς Διευθυντές ανά τη χώρα, ενώ καταργεί τη δευτεροβάθμια εξέταση των αιτημάτων από την Επιτροπή Προσφυγών, χωρίς την εγγύηση μιας ανεξάρτητης, αποτελεσματικής και ουσιαστικής προσφυγής σε περίπτωση απόρριψης, σε αντίθεση με ό, τι επιτάσσει η νομοθεσία της Ε.Ε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ετήσια Έκθεσή του για το 2008, ο Συνήγορος του Παιδιού κάλεσε όλους «τους αρμόδιους κυβερνητικούς και τοπικούς παράγοντες να λάβουν άμεσα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία, φροντίδα και περίθαλψη των αλλοδαπών ανηλίκων, απέχοντας από κάθε έκνομη ενέργεια άσκησης βίας σε βάρος τους και διασφαλίζοντας τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη μη έκθεσή τους σε νέους κινδύνους. » Επίσης, ο Συνήγορος του Παιδιού με αφορμή τις επισκέψεις του σε Κέντρα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων δημοσιοποίησε τις διαπιστώσεις του για τις συνθήκες φιλοξενίας των ανηλίκων και κάλεσε τους αρμόδιους φορείς «να λάβουν άμεσα τα αναγκαία θεσμικά μέτρα για τη φροντίδα των ασυνόδευτων ανηλίκων που βρίσκονται στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις αρχές του ανθρωπισμού και τις επιταγές της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού».ε: Εκθέσεις – Πορίσματα, Κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού]
το παιδί www.synigoros.gr/0-18
- Να διασφαλίσει σε κάθε περίπτωση το διαχωρισμό των ανηλίκων από τους ενήλικες.
-Να σεβαστεί το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση.
-Να ενισχύσει τις Στέγες των ΜΚΟ για ανήλικους και να εξασφαλίσει Κέντρα Κρατικής Μέριμνας για τους ανήλικους, οργανωμένα από το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.
-Να αναθέσει σε έμπειρους και ειδικευμένους επιστήμονες το σχέδιο μέριμνας και τη φροντίδα για τους ανήλικους.
-Να ενισχύσει τη δράση και να προωθήσει άμεσα τη συνεργασία με τις ΜΚΟ που μπορούν να προσφέρουν κάθε είδους υποστήριξη στους ανήλικους.
«Είμαστε άνθρωποι, είμαστε παιδιά» δηλώνουν με κάθε τρόπο οι ανήλικοι πρόσφυγες. Είναι μια φωνή που πρέπει να ακουστεί από όλους, κυβερνητικούς αξιωματούχους, φορείς, πολίτες, ΜΜΕ, και την οποία οφείλουμε να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο. Τα δικαιώματα των παιδιών- προσφύγων διασφαλίζονται από διεθνείς συμβάσεις που η χώρα μας έχει υπογράψει και στις οποίες οφείλει σεβασμό αλλά και από τη συνείδηση και τη συλλογική δράση όλων μας.

Αθήνα, 23 Ιουνίου 2009
Τα μέλη του Δ.Σ. της Μ.Κ.Ο. “Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού”


Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παραπάνω ανοιχτή επιστολή με ένα μόνο σχόλιο.

Φωνή αντίδοτο, στη μαζική υστερία των Ελληναράδων.