Σάββατο 31 Μαΐου 2008

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΕΞΗ

Το περίπτερο του ΕΚΕΒΙ το 2007
Είμαστε πανέτοιμοι για Θεσ/νίκη.
Για τη 5η Διεθνή Έκθεση βιβλίου. Έχοντας παρακολουθήσει κι όλες τις προηγούμενες θα σας περιγράψουμε την ερχόμενη βδομάδα τις εντυπώσεις απ’ όλη τη διαδρομή τους. Όπως πάντα δίχως να μασάμε τα λόγια. Θα σας δείξουμε και φωτογραφικό υλικό.
Προς το παρόν μια πρόγευση από τα δύο καλύτερα περίπτερα της περσινής έκθεσης.
.

Το περίπτερο των εκδόσεων ΛΙΒΑΝΗ το 2007

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΩΝ ΕΥΠΩΛΗΤΩΝ



.
.
ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ
Ή
ΣΥΓΧΥΣΗ ;
25/5/2008
Ανάμεσα στα 47 βιβλία των δύο λιστών ο κοινός τόπος είναι 4
ΕΛΕΟΣ!!!
Αφορμή του σημερινού σχολίου αποτελούν οι λίστες με τα υποτιθέμενα; πρώτα σε κυκλοφορία βιβλία που χρόνια τώρα δημοσιεύουν στα κυριακάτικα φύλλα τους δύο από τις «εγκυρότερες» και «σοβαρότερες» εφημερίδες πανελλήνιας κυκλοφορίας με τιράζ κάποιες δεκάδες χιλιάδες φύλλα.
Η μία σταθερά επιλέγει αυθαίρετα ένα βιβλιοπωλείο με προτίμηση στις αλυσίδες.
Η άλλη μέσα από μικρό αχταρμά, κολοσσών όπως η FNAC, αλυσίδων και επαρχιακών βιβλιοπωλείων (συμμετείχαμε και εμείς μέχρι που διαπιστώσαμε ότι δεν είχε νόημα) βγάζει – άγνωστο πώς – τη λίστα.
Η χθεσινή χαοτική διαφορά ανάμεσα στις λίστες αυτές που αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, με αναγκάζει να επαναδιατυπώσω κάποιες από τις απόψεις μου, που ακούστηκαν στον τρίτο κύκλο του συμποσίου στη Στοά του βιβλίου στις 22/2/02 με θέμα τις πολιτιστικές σελίδες των εφημερίδων. Μπορεί να πέρασαν κάποια χρόνια αλλά στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει, και εδώ, τίποτα.
.
..."Μιλώ βέβαια για τις στήλες των επιγραφόμενων είτε ως best, είτε ως ευπώλητα, είτε ως οτιδήποτε παρόμοιο.
Γιατί οι περισσότερες των στηλών αυτών επιλέγουν να μην αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα της αγοράς βιβλίου αλλά την παραμόρφωσή της ;

Μήπως ξεφεύγει της προσοχής ότι, όταν τα στοιχεία δίνονται κάθε φορά μόνο από ένα βιβλιοπωλείο με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν σε παραπλάνηση των αναγνωστών ; Αφού ως γνωστόν πολλά βιβλιοπωλεία (κυρίως μεγάλα) συνδέονται κατά ποικίλους τρόπους με συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα με αποτέλεσμα να προωθούν – υπάρχουν τρόποι δε συμφωνείτε; - βιβλία συγκεκριμένων εκδόσεων. Έτσι ακόμα κι αν τα στοιχεία τους είναι πραγματικά παύουν να είναι αντιπροσωπευτικά.

Έχετε προσέξει ποτέ πώς μέσα στη λίστα των εύπεπτων μυθιστορημάτων φυτεύονται και κάποια απίθανα αριστουργήματα σε σχέση με τη δυναμική του καταστήματος; (Να δείξουμε και κάνα τέτοιο για πρεστίζ…)

Άλλοι κινούνται στη λογική των ίσων αποστάσεων από τους βασικούς προμηθευτές τους. Μη χαλάσουμε και τις σχέσεις προς χάριν της σωστής πληροφόρησης…

Κι ακόμα πώς βιβλία δύσκολα, με χαμηλή εκ των πραγμάτων κυκλοφορία, φιγουράρουν επί εβδομάδες στην κορυφή των πωλήσεων.
Έχετε αναρωτηθεί πόσα εξ’ αυτών έκαναν δεύτερη έκδοση;

Τελικά οι στήλες αυτές έχουν αξία γιατί μπορεί να μη καταγράφουν τις τάσεις του αναγνωστικού κοινού, δείχνουν όμως προς τα πού γίνεται προσπάθεια να κατευθυνθούν οι πωλήσεις.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας σήμερα μπορεί να δώσει τη σωστή πληροφόρηση με ένα κλικ από ένα δίκτυο καταστημάτων που θα συμφωνήσει να συμμετέχει σ’ ένα πρόγραμμα πραγματικών δεδομένων. Η δυνατότητα υπάρχει και μπορούμε. Αλλά θέλουμε";

Λαμπρόπουλος Νίκος
Λιβαδειά

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

ΖΕΙ

Σαν σήμερα το 1963 το παρακράτος δολοφόνησε το βουλευτή της ΕΔΑ, πρωτοπόρο αγωνιστή του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος, βαλκανιονίκη στο άλμα εις μήκος και λαμπρό επιστήμονα (γιατρός) ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ.
Η μορφή του Γρ. Λαμπράκη έγινε σύμβολο πάλης στον αγώνα για εκδημοκρατισμό και ειρήνη και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για την προοδευτική διανόηση.
Ο Βασίλης Βασιλικός ξεκίνησε με το περίφημο βιβλίο «Ζ», για να πάρει τη σκυτάλη ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς ο οποίος με τη μουσική επένδυση του Μίκη Θεοδωράκη έκανε την αντίστοιχη ταινία και ταυτόχρονα παγκοσμίως γνωστή τη βία και τη τρομοκρατία που βασίλευε στην Ελλάδα με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός τεράστιου κινήματος αλληλεγγύης στους διωκόμενους δημοκράτες.
Το βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ.
Τιμή 17,10 €
Από το Yoy Tube
βρήκαμε και το μικρό ντοκιμαντέρ της ΕΤ 1 που παρουσιάζουμε για τον Γρ. Λαμπράκη μαζί με μια συνέντευξη του τότε εισαγγελέα και αργότερα Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη.


Κυριακή 18 Μαΐου 2008

ΛΕΞΙΚΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Έπειτα από 19 χρόνια αφοσίωσης, μελέτης και σκληρής δουλειάς με έναν κύκλο συνεργατών που ξεπερνάει τους εκατό.

Πρόκειται για ένα έργο των εκδόσεων ΠΑΤΑΚΗ με 2.504 σελίδες και 106 συντάκτες, το οποίο φιλοδοξεί, σε μια επίτομη, χρηστική αλλά και έγκυρη έκδοση, να αποτελέσει ένα βασικό βιβλίο αναφοράς για το φοιτητή, το φιλόλογο, τον ερευνητή, το μαθητή και κάθε μελετητή της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ενώ με την έγκυρη και ενημερωμένη βιβλιογραφία που ακολουθεί κάθε λήμμα σκοπεύει να δώσει το έναυσμα για περαιτέρω μελέτη και έρευνα στο χώρο.

Μέσα στις 2.504 σελίδες του παρουσιάζονται μεθοδικά τα περισσότερα σχετικά θέματα που ενδιαφέρουν το σημερινό φιλέρευνο αναγνώστη, όπως και τους διδάσκοντες ή τους σπουδαστές των φιλολογικών κατευθύνσεων οποιασδήποτε εκπαιδευτικής βαθμίδας. Αλλά, επίσης, ένα σημαντικό αριθμό διδασκόντων και σπουδαστών άλλων επιστημονικών τομέων και κατευθύνσεων, λαμβανομένου υπόψη ότι τα λήμματα του Λεξικού και οι κάθε είδους πληροφορίες τους δεν περιορίζονται στενά στο λογοτεχνικό πεδίο, και βέβαια δεν είναι γραμμένα έτσι ώστε να προσφέρουν γνώσεις αποκλειστικά και μόνο γραμματολογικές.
Πυρήνας τους είναι ασφαλώς τα είδη του ελληνικού λογοτεχνικού λόγου, η θεματική, μορφική και γλωσσική τους εξέλιξη απο τον 12ο περίπου αιωνα ως τις μέρες μας, και σε τούτο ακολουθούν λίγο ως πολύ τα χρονικά όρια που έχουν ήδη προταθεί, τεθεί και έχουν γίνει αποδεκτά από τις εγκυρότερες ιστορίες της ελληνικής λογοτεχνίας. Όμως, πέρα από εκεί, η περιμετρική των εν λόγω λημμάτων όσο και οι πλούσιες συγκριτικές αναφορές τους εισχωρούν σε τομείς έρευνας και σε επιστημονικά πεδία που δεν είναι του φιλολογικού και μόνο κύκλου. Κάτι που ίσως δεν ήταν στις αρχικές προθέσεις των συντακτών και των υπεύθυνων έκδοσης του Λεξικού Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, αλλά που αποδείχθηκε στην πράξη αναγκαίο, και μάλιστα πολύ γρήγορα, καθώς οι σύγχρονες ζητήσεις στην ιστορία, στη φιλοσοφία, στην αισθητική, στην κοινωνιολογία, ακόμα και στα μαθηματικά, στην ψυχολογία, στη φυσική και στη βιολογία, πολύ συχνά είναι αλληλένδετες.
Εκδόσεις Πατάκη
Τιμή 100,00 €

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Ο ΜΑΗΣ ΣΤΑ ΡΑΦΙΑ : ΜΑΗΣ '68 (4)

Το δεύτερο από τα λευκώματα που κυκλοφόρησαν αυτές τις μέρες με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 40 χρόνων από τα γεγονότα του Μάη '68 ανήκει στις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ οι οποίες μας παραχώρησαν και το καταπληκτικό φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύουμε μαζί με λίγα σχόλια για βιβλίο, το οποίο εκτός της καλαισθησίας του, διακρίνεται και για την εξαιρετικά προσιτή τιμή του. Μόνο 17,00 €.

"Έτρεχα μέχρι που μου κοβόταν η ανάσα, ούρλιαζα, μιλούσα ακατάπαυστα, ονειρευόμουν συνεχώς, κοιμόμουν ελάχιστα, ερωτευόμουν με πάθος και πολλές φορές πίστευα ότι ο αλλόκοτος ίσκιος μου συμμετείχε στα γεγονότα του Μάη, ενώ ακολουθούσα το ρεύμα όπως όλοι οι άλλοι. Δεν νοσταλγώ τίποτα, δεν λυπάμαι για τίποτα, δεν πικραίνομαι για τίποτα. Έμαθα πολλά, πολλές φορές ενάντια στον ίδιο μου τον εαυτό".
Σερζ Ζουλί
(Από τα παιδιά του Μάη. Ιδρυτής και διευθυντής για 33 χρόνια της καθημερινής εφημερίδας Liberation)
10 Μαΐου
Η νύχτα των οδοφραγμάτων.
Στο λεύκωμα αποτυπώνεται η κατάσταση στη Γαλλία και στον κόσμο εκείνη την ιστορική χρονιά, μέσα από 140 ασπρόμαυρες φωτογραφίες-ντοκουμέντα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων. Την έκδοση έχει επιμεληθεί ο δημοσιογράφος Ζαν-Λουί Μαρτζοράτι, που έζησε από κοντά τα οδοφράγματα στη Γαλλία. Την εισαγωγή έχει κάνει ο Σερζ Ζουλί, ιστορική μορφή της εξέγερσης και ιδρυτής της εφημερίδας Libération.

ΟΙ ΕΜΨΥΧΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ
11 Μαΐου, καταγγέλλουν σε συνέντευξη τύπου «τις πράξεις ακατανόμαστης αγριότητας των δυνάμεων επιβολής της τάξης».

Το 1968 είναι μια χρονιά-σταθμός: ο φεμινισμός ανθεί και οι γυναίκες απαιτούν δικαιώματα, οι νέοι επιθυμούν να έχουν στη ζωή τους επιλογές διαφορετικές από εκείνες των γονιών τους. Πολλοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι σταματούν το έργο τους και αφιερώνονται στην πολιτική και στον ακτιβισμό. Τα γεγονότα του Μαΐου-Ιουνίου είναι αποτέλεσμα ενός διεθνούς κινήματος που ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία και ενισχύθηκε από την αντίδραση στον πόλεμο του Βιετνάμ.

13 Μαΐου, η μεγαλύτερη συγκέντρωση που διοργανώθηκε ποτέ στο Παρίσι από την εποχή της Απελευθέρωσης. Κεντρικό σύνθημα. «Αυτή είναι μονάχα η αρχή, συνεχίζουμε τον αγώνα».

Η Γαλλία, την εποχή εκείνη, σαρώθηκε όσο καμία άλλη χώρα από ένα τεράστιο κύμα αμφισβήτησης: 9 εκατομμύρια άτομα κάθε ηλικίας, κοινωνικής τάξης και επαγγέλματος, απεργούν. Το λεύκωμα Ο Μάης του ’68, Στη Γαλλία και στον κόσμο μεταφέρει τον αναγνώστη ακριβώς σ’ εκείνη την περίοδο της αμφισβήτησης, της εξέγερσης και της συντροφικότητας.

19 Μαΐου. Ο Φρανσουά Τρυφό ανακοινώνει ότι λόγω αλληλεγγύης για όσα συμβαίνουν στη χώρα το 21ο Φεστιβάλ των Καννών θα ματαιωθεί.

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Ο ΜΑΗΣ ΣΤΑ ΡΑΦΙΑ : ΜΑΗΣ '68 (3)

Το πρώτο από τα δύο λευκώματα που κυκλοφόρησαν αυτές τις μέρες με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 40 χρόνων από τα γεγονότα του Μάη '68 ανήκει στις εκδόσεις ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ. Τους δίνουμε το λόγο.

ο ΜΑΗΣ του '68 40 ΧΡΟΝΙΑ μετά...

"Είναι πια τόσο μακριά, αυτή η χλευαστική άνοιξη!Κι όμως, συνεχίζει να ερεθίζει, να ενοχλεί, να εκνευρίζει, να προκαλεί αγανάκτηση, να κουράζει, να σκοτίζει, να εξάπτει... να υπάρχει με λίγα λόγια. Γιατί;"
Daniel Cohn-BenditΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2008


«Ούτε ύμνοι ούτε θρήνοι. Λέμε απλώς:

“Την αγαπήσαμε πολύ την επανάσταση!”».

Σε όλες τις ηπείρους, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το ανατολικό μπλοκ, το μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας και απελευθέρωσης του 1968 θυμίζει, ως προς το εύρος και τις συνέπειές του, την «Άνοιξη των λαών» του 1848...


Στη Γαλλία, όπως φάνηκε στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία για την Προεδρεία της Δημοκρατίας, τα γεγονότα του 1968 αποτελούν το τελευταίο τυφλό σημείο της συλλογικής μνήμης, μετά το καθεστώς Βισί και τον πόλεμο στην Αλγερία. Είτε τα εξυμνούμε είτε τα κατακρίνουμε, «τα Γεγονότα» σηματοδοτούν μια ουσιαστική τομή στη γαλλική κοινωνία. Υπάρχει –και πάντοτε θα υπάρχει, είτε το θέλουμε είτε όχι– ένα «πριν» κι ένα «μετά» το Μάη του ’68.

Πώς έμοιαζαν, λοιπόν, αυτοί οι μήνες τρέλας, από τις 27 Μαρτίου, όταν έκλεισε το πανεπιστήμιο της Ναντέρ, από την κατάληψη της Σορβόνης και τη «Νύχτα των οδοφραγμάτων» στις 10/11 Μαΐου, μέχρι τη γενική απεργία και τις συμφωνίες της Γκρενέλ;Πλούσια εικονογραφημένο, συνδυάζοντας φωτογραφίες-σοκ, συνθήματα και αφίσες, αυτό το βιβλίο, που περιλαμβάνει όλα όσα αντιπροσωπεύουν το «Πνεύμα του Μάη», επιχειρεί να μοιραστεί με τον αναγνώστη εκείνη τη μοναδική εμπειρία, η οποία, 40 χρόνια μετά, μας προσελκύει σαν να ήταν χθες.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΝ : ΜΑΗΣ '68 (2)

Μερικά από τα χαρακτηριστικότερα συνθήματα που γράφτηκαν το Μάη του '68 στους τοίχους του Παρισιού. Χωρίς σχόλια. Γιατί όταν μιλούν οι τοίχοι τα λόγια είναι περιττά.


· Απαγορεύεται το απαγορεύεται.
· Η Φαντασία στην Εξουσία
· Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο.
· Η ανία είναι αντεπαναστατική.
· Το αφεντικό έχει ανάγκη εσένα, δεν τον έχεις εσύ ανάγκη.
· Εργαζόμενε: Είσαι 25 χρονών αλλά το συνδικάτο σου είναι του προηγούμενου αιώνα.
· Ήρθα. Είδα. Πίστεψα.
· Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους.
· Εμπρός του Πανεπιστημίου οι κολασμένοι.
· Κάτω από τα πεζοδρόμια, η παραλία!
· Σ' αγαπώ! Ω, πέστο με πέτρες!
· Ούτε Θεός ούτε αφέντης!

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ : ΜΑΗΣ '68 (1)

Μικρό αφιέρωμα στο Μάη του '68
40 χρόνια μετά.
Γαλλία 1968.
Οι νέοι με επικεφαλής τους φοιτητές εξεγείρονται και ο Γαλλικός Μάης περνάει στην Ιστορία ως σύμβολο αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας, στη μεγαλύτερη κοινωνική σύγκρουση του μεταπολεμικού κόσμου. Μια σύγκρουση για την οποία γράφτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες σε μια προσπάθεια να ερμηνεύσουν το φαινόμενο διανοούμενοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί. Μια σύγκρουση που άφησε σε όλους τη τη ψευδαίσθηση της νίκης, κι όσο κι αν δε το δέχονται τη πικρή γεύση της αποτυχίας.

Οι κρατούντες πήραν το μάθημά τους κι έκτοτε προσέχουν όσο μπορούν οι διεκδικήσεις να μην εκφράζονται ταυτόχρονα και με τόση ένταση. Η συντριπτική τους νίκη ένα μήνα αργότερα με τον εκφοβισμό και τη κινητοποίηση της «σιωπηρής πλειοψηφίας» επούλωσε σε σημαντικό βαθμό αλλά βέβαια δεν εξάλειψε τα τραύματά τους.
Τα κόμματα της Αριστεράς, το ΚΚ Γαλλίας και το Σοσιαλιστικό, εχθρικά κατ’ αρχήν σ’ ένα κίνημα που δεν μπορούσαν να ελέγξουν, γρήγορα το χειραγώγησαν και με τη βοήθεια των συνδικάτων ήλεγξαν την κατάσταση για να θριαμβολογούν αργότερα για ορισμένες συμφωνίες που πέτυχαν σχετικές με αναπροσαρμογές στα μισθολόγια και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Την ανημποριά τους να αμφισβητήσουν και να συγκρουστούν για βαθιές κοινωνικές αλλαγές την έκαναν γαργάρα.
Οι φοιτητές επέστρεψαν στην αίθουσες για τις εξεταστικές περιόδους και οι πρωταγωνιστές τους κατηγορήθηκαν για άμεση ενσωμάτωση στο σύστημα αναλαμβάνοντας διευθυντικές θέσεις σε επιχειρήσεις, στα συγκροτήματα τύπου και βέβαια μερικοί στράφηκαν στην πολιτική. (Σας θυμίζουν τίποτα από Ελλάδα λίγο αργότερα όλα αυτά);

Τι έμεινε ως παρακαταθήκη;
Η άρνηση του φθαρμένου παλαιού συστήματος αξιών σ’ όλους τους τομείς της κοινωνίας από ένα αυθόρμητο νεολαιίστικο κίνημα αλλαγής, που οι συνθήκες το γιγάντωσαν αστραπιαίως και εκφράσθηκε με συνθήματα που έμειναν στην Ιστορία για τη δροσιά τους, τη δυναμική τους, τη διαρκή επικαιρότητά τους για την αναζήτηση του ανέφικτου.
Ποιος ξέρει, στο μέλλον, ίσως τα εγγόνια ή τα δισέγγονα εκείνων των φοιτητών πετύχουν κάτι καλύτερο με τις σημαντικές υποθήκες των προγόνων τους.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Από το Ιστορικό λεύκωμα 1968 της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2008

Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ σας εύχεται καλό μήνα.
.
Πρωτομαγιά 2008.
Μικρό φωτογραφικό πρωτομαγιάτικο οδοιπορικό από τη διαδρομή Λιβαδειά – Μπράλλος – Παύλιανη – Μόρνος.

Με τη μνήμη κοντά στους νεκρούς του Σικάγου του 1886 και στις περίφημες διαδηλώσεις με αιτήματα για
οχτώ ώρες εργασία
οχτώ ώρες ύπνο
οχτώ ώρες ελεύθερο χρόνο

(το ίδιο μακρινά όσο και πριν 122 χρόνια για το μέσο Έλληνα εργαζόμενο).

Κι ακόμα με τη μνήμη κοντά σ’ όλους εκείνους που δολοφονήθηκαν, δάρθηκαν ή εξευτελίστηκαν παλεύοντας γι αυτά τα αιτήματα σ’ ολόκληρο τον κόσμο. 


Λιβάδι με παπαρούνες

Ο Μόρνος στα όριά του. Τα βυθισμένα σπίτια του χωριού Κάλλιον εμφανίζονται και πάλι.