Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ,
Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49 (πρώην Πεσ. Μαχητών)
σας καλεί σε εκδήλωση με θέμα

"ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ"

τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 8,15 το βράδυ με ομιλητές τον ομότιμο καθηγητή Παν/μίου στη Νέα Ελληνική φιλολογία ΚΩΣΤΑ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟ και τον εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ.

Δεν ελπίζω τίποτα,
δε φοβάμαι τίποτα,
Είμαι
λεύτερος.


Με θαρρούν λόγιο, διανοούμενο, γραφιά.
Και δεν είμαι τίποτε απ' αυτά.
Τα δάχτυλά μου, όταν γράφω,
δεν μελανώνουνται, αιματώνουνται.
Θαρρώ δεν είμαι παρά τούτο:
μια απροσκύνητη ψυχή.
Με τα λόγια τούτα περιέγραψε τον εαυτό του το 1950 ο Νίκος Καζαντζάκης.

Τα έργα του Νίκου Καζαντζάκη είναι λογοτεχνικά διαμάντια που καλλιεργούν ελληνικές και πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά στη προσπάθεια να εξηγήσουν το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης και την αξία της ζωής.
Η συνεχής προσπάθεια να δημιουργήσει μια συνεκτική ηθική κατά το πρότυπο του πρώιμου Χριστιανισμού και του Βουδισμού, αλλά και των θεωριών του Fr. Nietzsche, του K. Marx, του h. Bergson κ.α. τον ώθησε σ’ ένα εξαιρετικά φιλόδοξο για τις δυνάμεις του σχέδιο: να ενσωματώσει σε ένα δικό του θεοσοφικό, θρησκευτικό και οντολογικό πολιτισμικό σύστημα, προσαρμοσμένο στην αρχαιοελληνική και στη νεότερη παράδοση, αρχές και αξιώματα των ρομαντικών, νεορομαντικών όπως και των ασιατικών θεωριών για τη ζωή, βρίσκοντας κοινά, αρχετυπικά σημεία στα μυθικά τους σύμβολα και στις μυθολογίες τους.
Το 1946 προτάθηκε από την εταιρεία Ελλήνων λογοτεχνών, μαζί με τον Άγγελο Σικελιανό, για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Η οργανωμένη όμως αντίδραση του ακαδημαϊκού κυρίως ελληνικού κατεστημένου συντέλεσε στην μετατόπιση του ενδιαφέροντος της επιτροπής.
Το 1954 του απονεμήθηκε στο Παρίσι το βραβείο καλύτερου ξενόγλωσσου βιβλίου για το μυθιστόρημα Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, το 1956 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Ειρήνης στη Βιέννη και την ίδια χρονιά με το Κρατικό βραβείο θεατρικού έργου.
Η μεγάλη κυκλοφορία των βιβλίων και το δήθεν αντιθρησκευτικό περιεχόμενο τους ερέθισαν την ελληνική εκκλησία που ήταν και παραμένει ελάχιστα ανεκτική σε ότι κατά την άποψη ορισμένων αντιβαίνει τα status kvo που οι ίδιοι έχουν οριοθετήσει και την κινητοποίησαν εναντίον του. Γι άλλη μια φορά η εκκλησία αποδείχτηκε κατώτερη των προσδοκιών του ελληνικού λαού ο οποίος αγκάλιασε τα έργα του Καζαντζάκη από την πρώτη στιγμή, η δε βροντερή παρουσία του στη κηδεία του στο Ηράκλειο της Κρήτης έστειλε τα μηνύματα της αποδοκιμασίας και την ανάγκασε σε μερική αναδίπλωση. Για τον Καζαντζάκη η ζωή δεν αξίζει τίποτα χωρίς ελευθερία αλλά και η ελευθερία δε σημαίνει τίποτα αν διακατέχεσαι μονίμως από το φόβο του θανάτου.

βιβλιογραφία

Μυθιστόρημα

Αναφορά στον Γκρέκο, Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Μέγας Αλέξανδρος, Ο βραχόκηπος, Οι αδερφοφάδες, Ο καπετάν Μιχάλης, Ο τελευταίος πειρασμός, Όφις και κρίνο, Ο φτωχούλης του Θεού, Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Πινακοθήκη και Παναθήναια, Σπασμένες ψυχές, Στα παλάτια της Κνωσού, Συμπόσιον, Τόντα - Ράμπα


Ταξιδιωτικά

Κρήτη, Σκίτσα από το Άγιον Όρος, Ταξιδεύοντας (Ισπανία, Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά),

Ταξιδεύοντας (Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά, Ιερουσαλήμ, Κύπρος, ο Μοριάς),

Ταξιδεύοντας Α΄. Ισπανία, Ταξιδεύοντας Β΄. Ιαπωνία & Κίνα, Ταξιδεύοντας Γ΄. Αγγλία

Ταξιδεύοντας. Ρουσία, Τι είδα στη Ρουσία (από τα ταξίδια μου)


Ποίηση

Οδύσσεια, Τερτσίνες


Θέατρο

Βούδας, Έως πότε; , Ιουλιανός ο Παραβάτης, Καποδίστριας, Κούρος ή Θησέας, Κωμωδία Τραγωδία μονόπρακτη, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Μέλισσα, Νικηφόρος Φωκάς, Ξημερώνει, Ο Οθέλλος ξαναγυρίζει, Ο Πρωτομάστορας, Οδυσσέας, Προμηθέας (τριλογία), Σόδομα και Γόμορρα, Φασγά, Χριστός, Χριστόφορος Κολόμβος


Δοκίμια & Φιλοσοφία

Ασκητική, Ιστορία της ρώσικης λογοτεχνίας, Μπερξόν, Ο Φρειδερίκος Νίτσε

Στοιχεία αντλήθηκαν από το Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας εκδ. 2007 ΠΑΤΑΚΗΣ

και από την ιστοσελίδα www.kazantzakis-museum.gr/

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ : Ζουργός Ισίδωρος


Επιλέγουμε το βιβλίο του Ισίδωρου Ζουργού
"Στη σκιά της πεταλούδας"

  • Γιατί είναι πραγματικά καλό μυθιστόρημα


  • Γιατί αντέχει στο χρόνο


  • Γιατί οι αναγνώστες νοιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν κολακευτικά γι αυτό και το διαδίδουν συστηματικά "από στόμα σε στόμα"

Ο Ισίδωρος Ζουργός γράφει για το βιβλίο του:

Το βιβλίο αυτό είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα του ευρύτερου βορειοελλαδικού χώρου μέσα από το χρονικό δύο οικογενειών που απλώνεται σε τρεις ολόκληρες γενιές. Από την Ανατολική Ρωμυλία και την Αδριανούπολη στα τέλη του 19ου αιώνα και από τα καμένα χωριά των φυλετικών ανταγωνισμών στη Μακεδονία της ίδιας εποχής, έως τη σημερινή Θεσσαλονίκη, οι πόλεμοι, η προσφυγιά, ο ιδρώτας και τα πάθη τόσων χρόνων έρχονται και στραγγίζουν στη συνάντηση ενός άντρα και μιας γυναίκας έναν τριήμερο καύσωνα του Αυγούστου κάτω από περίεργες συνθήκες. Είναι ακόμη ένα μυθιστόρημα-έπος του αγώνα της καθημερινής ζωής, καθώς και μια ελεγεία των «αποτυχημένων», του έρωτα και του χρόνου που περνά. Πιο πολύ όμως είναι το εκτενές μυθιστόρημα της Θεσσαλονίκης. Τα κτίρια, οι δρόμοι, τα στέκια, οι γωνιές της, οι εξοχές της, τα περίχωρα, το δέρμα της ολόκληρο, με το αποτύπωμα ενός ολόκληρου αιώνα. «Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για τους “αποτυχημένους”. Επέλεξα να το κάνω με τη μορφή ενός ιδιότυπου ιστορικού μυθιστορήματος, όπου μέσα από το κατακλυσμιαίο πέρασμα της ιστορίας σε ολόκληρο τον εικοστό αιώνα θα προσπαθούσα να αναστήσω στα μάτια του αναγνώστη το πανάρχαιο δράμα, τη συνάντηση του ανθρώπου με την προσωπική του αποτυχία και πτώση».

Κι ο Χρήστος Γιανναράς σχολίασε:

Συναρπαστική πλοκή, εκπληκτική ζωντάνια αφηγηματικού λόγου, ένσαρκος στη ζωή προβληματισμός για το «πανάρχαιο δράμα, τη συνάντηση του ανθρώπου με την προσωπική του αποτυχία και πτώση». Δεν έχω χαρακτηρισμούς προσφυέστερους να αποδώσω σε αυτό το εξαίρετης μαστοριάς λογοτεχνικό έργο. Γνώμη μου είναι πως, αν με τον Tσίρκα το ελληνικό μυθιστόρημα έκανε άλμα πέρα από τον Bενέζη, τον Mυριβήλη, τον Kαραγάτση, τώρα με τον Zουργό είναι κιόλας διακριτή η απόσταση πέρα και από τον Tσίρκα. Περιμένω να δω αν θα δικαιωθεί η κρίση μου στις «από στόμα σε στόμα» αξιολογήσεις των αναγνωστών. 25/9/05 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ





Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008

ΚΕΝΟ ΜΝΗΜΕΙΟ : Στρατής Πασχάλης



ΚΕΝΟ ΜΝΗΜΕΙΟ

Ήταν η ώρα του βραδιού κι ερήμωσαν οι δρόμοι
(καθώς κατέβαιναν με δύναμη τα σιδερένια τα ρολά)
και σπάραζε ο ήλιος και μάτωσαν τα σύννεφα
κι όλο και μαύριζε ο δρυμός - η πολιτεία -
και τότε βρέθηκα τυχαία
μπροστά σε μια μεγάλη εκκλησία,
η πόρτα χάσκοντας ακόμη ανοιγμένη,
το στόμιο το σκοτεινό που λες και με καλούσε.

Ανέβηκα τα μαρμαρένια τα σκαλιά
και χώθηκα στην τρύπα
- ίδια σπηλιά σκαμμένη μες το βράχο -
ένα πελώριο κενό μια σφαιρική μαυρίλα
όπου τρεμίζανε βαθιά των καντηλιών οι σπίθες
και στον ορίζοντα πολλά μαζί φεγγάρια
μέσα σε ομίχλη ν' ανατέλλουνε οι φεγγίτες·
κι άπειροι άγιοι ζωγραφιστοί
κι απέναντι ψηλά μια άβυσσος - η Πλατυτέρα.

Κι όπως προχώρησα καρφώνοντας ένα κερί στο μανουάλι
άκουσα πίσω μου να ψιθυρίζουν δύο φωνές,
η εκκλησάρισσα και μια γριά,
που δεν τις είχα καθώς έμπαινα παρατηρήσει
όμως το ένιωθα πως ετοιμάζονταν κι αυτές να κλείσουν
βιαζόντουσαν κι αδημονούσαν να τελεστεί
μηχανικά το φίλημα, η τυπική γονυκλισία
κι η τελευταία προς τη μεριά του ιερού,
που δε διέκρινα, ματιά
(σαν τι περίμενα θριαμβικό ν' αναδυθεί
από τα μαύρα βάθη;)
βγήκα και στάθηκα να δώ
- κάτι με κράταγε - το κλείσιμο του Μαγαζιού
από τις δυο γυναίκες.

Επάνω στο πεζούλι αφήσανε τους μπόγους
και τις κυρτές σβηστές λαμπάδες
Κι ύστερα σύραν και έσπρωξαν τη θύρα τη βαριά·
μα καθώς πήγαινε το ξύλινο θυρόφυλλο τ' άλλο να βρει
έσκυψε η μια (η εκκλησάρισσα θαρρώ)
κι απ' τ' άνοιγμα που έμενε
γέρνοντας κι άλλο έσκουξε με τσιριχτή φωνή:
"Είναι κανείς εδώ;
"και πιο πνιχτά, πιο χαμηλά: "Θα κλείσω!"

Ακούστηκε να σπάζει σ' αμέτρητες κραυγές
μες στο απέραντο σκοτάδι να κομματιάζεται η φωνή
και να σωριάζεται φρικτά θρυψαλλιασμένη·

"Είναι κανείς εδώ;" - λες κι ότι κάποιος έμελλε
σίγουρα εκεί θαμμένος να κλειστεί
λες και το άδειο, το απόλυτο κενό,
ήταν εκείνο ακριβώς που έπειθε
πώς κάποιος μέσα εκεί σίγουρα θα υπήρχε.


Από το βιβλίο Στίχοι ενός άλλου,
συλλογή Βυσσινιές στο σκοτάδι (1991)

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΖΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΙΗΣΗ

Τη Δευτέρα 28 Ιανουαρίου και ώρα 8.15 μ.μ., το Βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ (Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών - Λιβαδειά) διοργανώνει εκδήλωση με θέμα:

Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΖΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΙΗΣΗ

με ομιλητή τον ποιητή – συγγραφέα
ΣΤΡΑΤΗ ΠΑΣΧΑΛΗ
που παρουσιάζει το νέο του βιβλίο
Όταν οι άγγελοι περπατούν : Ανθολογία Πεζού Ποιήματος"
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Ο Στρατής Πασχάλης σταχυολογεί πεζά ποιήματα, χειρονομίες τόλμης και ακρότητας, που αντιβαίνουν στους ρυθμούς της ποιητικής παράδοσης, μεγάλων ελλήνων και ξένων ποιητών.

«Ποιος από εμάς, σε αυτούς τους φιλόδοξους καιρούς, δεν ονειρεύτηκε το θαύμα μιας ποιητικής πρόζας χωρίς ρυθμό και χωρίς ομοιοκαταληξία, αρκετά εύπλαστης και αρκετά στιβαρής, που να μπορεί να προσαρμόζεται στα λυρικά σκιρτήματα της ψυχής, στους κυματισμούς της ονειροπόλησης, στα ξεσπάσματα της συνείδησης».
Μπωντλαίρ
Ποιός είναι ο Στρατής Πασχάλης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στη Νομική Σχολή Αθηνών. Στα γράμματα παρουσιάστηκε το 1977 με την ποιητική συλλογή Ανακτορία, ένα βιβλίο καθαρού λυρισμού μέσα σε καιρούς έντονης πολιτικοποίησης μετά την πτώση της δικτατορίας. Έκτοτε δημοσίευσε άλλα έξι ποιητικά βιβλία όπου αντικατοπτρίζεται η ανάγκη του να πειραματίζεται, να αλλάζει, να μην τελματώνεται Αν και τον χαρακτηρίζει βαθιά η μουσικότητα, δεν διστάζει να οικειοποιηθεί στοιχεία από την σεπτότητα ή την ειρωνεία. Ο κόσμος του κινείται ανάμεσα στη πόλη και τη φύση. Εκδηλώνει έντονη μεταφυσική διάθεση με μια χροιά ενόρασης. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση, κυρίως τη θεατρική, μεταφέροντας για πρώτη φορά στη κοινή ελληνική γλώσσα τρεις διασημότερες τραγωδίες του Ρακίνα (Φαίδρα, Ανδρομάχη, Βερενίκη). Το τελευταίο του βιβλίο, η Κωμωδία, είναι μια μικρή σύνθεση διάφορα λακωνικά λυρικά δρώμενα μέσα σε ένα κλίμα θεατρικό και σκηνογραφικό.Έχει γράψει κριτικές, άρθρα, μελέτες σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες.

Βιβλία του συγγραφέα στις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
4 διηγήματα
Μυτιλήνη: Μια πόλη στη λογοτεχνία
Κοιτάζοντας δάση
Στίχοι ενός άλλου
Ο άνθρωπος του λεωφορείου
Όταν οι άγγελοι περπατούνΑνθολογία πεζού ποιήματος
Τα σκοτεινά παραμύθια του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Λογοτεχνικό ταξίδι στο Βυζάντιο
Το ασημένιο ρομποτάκι με το κόκκινο φωτάκι
ΠΟΙΗΣΗ
1. Aνακτορία, Αθήνα, Ίκαρος, 1984 Σελ. 452. Ανασκαφή, Αθήνα, Ίκαρος, 1984 Σελ. 343. Μια Νύχτα του Ερμαφρόδιτου, Αθήνα, Ίκαρος, 1989. Σελ. 444. Βυσσινιές στο σκοτάδι, Αθήνα, Ίκαρος, 1991. Σελ. 485. Άνθη του νερού, Αθήνα, Ίκαρος, 1994. Σελ. 32 ISBN: 960-7233-68-96. Μιχαήλ, Αθήνα, Ακρίτας, 1996. Σελ. 112 ISBN: 960-328-063-17. Κωμωδία, Αθήνα, Το Ροδακιό, 1998. Σελ. 40 ISBN: 960-7360-39-7
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
1. Jeffrey Carso, 49 Σχόλια στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη,'Ύψιλον, 19832. Claude Mosse, Η Αρχαϊκή Ελλάδα, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, 19863. Pακίνας, Φαίδρα, Ίκαρος 1990. Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (2η έκδοση), 1998. 4. Γκυ ντε Μωπασάν, Ο Οξαποδός ( Le Ηοrla)και άλλες ιστορίες, Ίκαρος, 1991. 5. Ρακίνας, Ανδρομάχη, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 1994. 6. Ρακίνας, Βερενίκη, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, 1998. 7. Pierre Campion, Ο Μαλλαρμέ και η φιλοσοφία, Πατάκης, 1999. 8. Gerard Bras, Ο Χέγκελ και η τέχνη, Πατάκης, 2000. 9. Arthur Rimbaud, Ένα ποίημα και πέντε επιστολές, Αυτά που λεν στον ποιητή μιλώντας για λουλούδια ( Ce qu'on dit au poete a propos des fleurs), Γαβριηλίδης, 2000. 10. Corneille-Kushner, Φρεναπάτη (L'Illusion), Δόλιχος, πρόγραμμα παράστασης, 2000. 11. Υi Μunyol, Ο ποιητής, Μεταίχμιο, 2000. 12. Edmond Rostand, Οι ρομαντικοί (les Romanesques), έκδοση Δημοτικού Θεάτρου Πάτρας, 2000 . 13. Remy de Gourmont, Το πρόβλημα του ύφους, Το Ροδακιό (υπό έκδοση). ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ" Βραβείου Ουράνη Ακαδημίας Αθηνών (1994)" Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης (1998)" Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Κωμωδία του περιοδικού "διαβάζω" (1999)