Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών ο Ιστορικός της Εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς


Ο Αλέξης Δημαράς στο βιβλιοπωλείο "Σύγχρονη Έκφραση" (Λιβαδειά, Νοέμβριος 2008)
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στο χώρο της ελληνικής εκπαίδευσης, ο Ιστορικός της Εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς.

Γιος του Ιστορικού της Λογοτεχνίας, των Πολιτικών Ιδεών και της Εκπαίδευσης Κ.Θ. Δημαρά, επέλεξε από νωρίς ανάλογο δρόμο σπουδάζοντας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεχίζοντας με μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο. Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση, υπηρέτησε ωστόσο την εκπαίδευση και από δημόσιες θέσεις, σημαντικότερες από τις οποίες είναι η θέση του προέδρου του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας και – πρόσφατα- του διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στο οποίο συγχωνεύθηκαν το καταργηθέν Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, , το Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας, το Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών.

Μερικές από τις σημαντικότερες πτυχές της προσφοράς του θεωρείται πως είναι: ότι βοήθησε στο να δοθεί επιστημονική υπόσταση στο γνωστικό αντικείμενο της Ιστορίας της Εκπαίδευσης που παλιότερα θεωρείτο λιγότερο σημαντικό, επίσης ότι έδωσε στην Ιστορία της Εκπαίδευσης συγκριτική διάσταση εντάσσοντάς την σε ένα διεθνές πλαίσιο αλλά και ότι διεύρυνε το θεματικό της πεδίο, ιδίως με το να εντάξει σε αυτό την καθημερινότητα της σχολικής ζωής και άλλες ενδιαφέρουσες πτυχές της εκπαίδευσης που στο παρελθόν είχαν υποτιμηθεί.

Για την προσφορά του ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αθηνών και Πατρών. Σημαντικότερα έργα του είναι οι τόμοι «Νεοελληνική εκπαίδευση. Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε» (Εστία), «Το εθνικό απολυτήριο» (Ερμής), «Σχολή Μωραΐτη 1936-2006: Ξεφυλλίζοντας 70 χρόνια παιδείας» - το τελευταίο εκδόθηκε από την Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Έγραψε άρθρα σε πολλούς συλλογικούς τόμους και περιοδικά ενώ το 2008 δημοσίευσε, μαζί με την Βάσω Βασιλού-Παπαγεωργίου το ιστορικό βιβλίο – λεύκωμα «Από το κοντύλι στον υπολογιστή» (Μεταίχμιο). Σε αυτό αποτυπώνονται οι σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής εκπαίδευσης από το 1830 μέχρι το 2000.



Ο Αλέξης Δημαράς μας έκανε την τιμή να παρουσιάσει μαζί με την κ. Βάσω Βασιλού - Παπαγεωργίου τον Δεκέμβριο του 2009 το βιβλίο τους «Από το κοντύλι στον υπολογιστή» στις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Γράψαμε τότε.
Οι συγγραφείς Βάσω Βασιλού - Παπαγεωργίου και Αλέξης Δημαράς
σε πολλούς ξύπνησαν μνήμες απασφαλίζοντας και ενεργοποιώντας ευαίσθητες χορδές μιας αξεπέραστης εφηβείας, σ’ άλλους ζωντάνεψαν την εικόνα τόσο κοντινών χρόνων αλλά ταυτόχρονα και τόσο ξεθωριασμένων.

Με λόγο αλλά και εικόνα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου παρέλασαν οι μαθητές κάποιων άλλων δεκαετιών σημερινοί παππούδες και γλυκύτατες γιαγιάδες με τις σκανταλιές αλλά και τις επιδόσεις τους, με τις πλάκες αλλά και τις πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας όταν οι συνθήκες το απαίτησαν.

Ένα βιβλίο πανόραμα του πολύπαθου εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας από τη γέννησή του μέχρι τις μέρες μας. Ενός εκπαιδευτικό συστήματος που ταλανίζεται από την ελαφρότητα που το αντιμετωπίζουν οι εκάστοτε ιθύνοντες κι ας πρόκειται για το σοβαρότερο διακύβευμα ενός κράτους.

Τα Αθεϊκά του Βόλου, ο πετροπόλεμος των φοιτητών για τη μετάφραση του Ευαγγελίου στη δημοτική, η δίκη των τόνων κατά του καθηγητή Κακριδή κι ενώ η Ελλάδα βρισκόταν στη βαθειά κατοχή του 1941 υπόθεση που θίξαμε πριν δυο τρία χρόνια και με την Αγγέλα Καστρινάκη, τα ΑΕΤΟΠΟΥΛΑ, είναι μερικά από τα θέματα που έδωσαν και την πολιτική διάσταση που έχει η υπόθεση εκπαίδευση και κανένας μας δεν μπορεί να αγνοήσει.

Κι ακόμα ο κύριος Δημαράς περιέγραψε με το δικό του τρόπο τη διαχρονικότητα των προβλημάτων που ταλαιπωρούν την εκπαίδευση από γεννησιμιού της δίνοντας το έναυσμα για γόνιμο διάλογο - και έντονο πολλές φορές - που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού σε μια εκδήλωση που άγγιξε σε διάρκεια τις δυόμισι ώρες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: