Κυριακή 17 Μαρτίου 2024
Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024
O Βλάσης Αγτζίδης παρουσιάζει το νέο βιβλίο του «Μεταξύ Σεβρών και Λωζάννης» στη Σύγχρονη Έκφραση
Δευτέρα
11 Μαρτίου 2024, ώρα 19:00
Το βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Έκφραση και οι Εκδόσεις
Πατάκη
σας προσκαλούν τη Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024 στις 19:00
σε μια συζήτηση με τον ιστορικό Βλάση Αγτζίδη
με
αφορμή την έκδοση του βιβλίου του
«Μεταξύ Σεβρών και Λωζάννης.
Πλευρές της μικρασιατικής
τραγωδίας»
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον χώρο του βιβλιοπωλείου.
Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2023
«Η δίκη Σουάρεφ» παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Χωμενίδη
04 Δεκεμβρίου 2023,
ώρα 19:00
Το βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Έκφραση και οι Εκδόσεις Πατάκη
σας προσκαλούν τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου στις 7:00 μ.μ.
στην παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Χωμενίδη
«Η δίκη Σουάρεφ»
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον χώρο του βιβλιοπωλείου:
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
Δημ. Ι. Ανδρεαδάκη 49
Τηλ.: 2261023136,
Λιβαδειά
Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2023
Παρουσίαση του βιβλίου "Επανάσταση και εξέγερση στη Μέση Ανατολή" από τον ΣΩΤΗΡΗ ΡΟΥΣΣΟ την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου στις 7:00 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ. Και βέβαια συζήτηση για την τραγική σύγκρουση στην Γάζα.
- 2740
Για το βιβλίο του Σωτήρη Ρούσσου «Επανάσταση και εξέγερση στη Μέση Ανατολή» (εκδ. Gutenberg). Στην κεντρική εικόνα, φωτογραφία της Rana Javadi (1979).
Γράφει ο Γιώργος Σιακαντάρης
πηγή: https://bookpress.gr/images/2020/bp-logo-site.png
Αυτό το βιβλίο αναδεικνύει δυο μεγάλες στιγμές του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου. Μια πολύ καλά μελετημένη ιστορική Επανάσταση, όπως ήταν η Ιρανική του 1979, και μια λιγότερο μελετημένη, όπως η Μεγάλη Αραβική Εξέγερση του 1936. Γιατί να διαβάσουμε αυτό το βιβλίο; Πρώτον, γιατί είναι η πρώτη μονογραφία γραμμένη στα ελληνικά που ασχολείται με δυο γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο της Μέσης Ανατολής. Δεύτερον, γιατί αυτό το βιβλίο συμβάλλει στην κατανόηση αυτού του κόσμου πέρα από τις κοινοτοπίες και τις ισλαμοφοβικές προσεγγίσεις που πλημμυρίζουν τα ΜΜΕ. Τρίτον, γιατί η γραφή του είναι επιστημονικά άρτια και, τέταρτο και σπουδαιότερο, γιατί ο αναγνώστης του θα συναντήσει όλο το πολιτικό, πολιτισμικό και ταξικό κλίμα που οδήγησε στην Αραβική Εξέγερση και στην Ιρανική Επανάσταση. Ειλικρινά, έμεινα εντυπωσιασμένος όχι μόνο από τον πλούτο των γεγονότων με τα οποία δένει την ιστορική του αφήγηση ο συγγραφέας, αλλά και με το βάθος και την έκταση των κοινωνικών στοιχείων με τα οποία αναστοχάζεται τα αίτιά τους.
Ειλικρινά έμεινα εντυπωσιασμένος όχι μόνο από τον πλούτο των γεγονότων με τα οποία δένει την ιστορική του αφήγηση ο συγγραφέας, αλλά και με το βάθος και την έκταση των κοινωνικών στοιχείων με τα οποία αναστοχάζεται τα αίτιά τους.
Υπάρχει όμως και ένα πέμπτο στοιχείο που μας προτρέπει στην ανάγνωση αυτού του βιβλίου. Ο συγγραφέας Σωτήρης Ρούσσος ως διεθνολόγος, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Θρησκείας στη Μέση Ανατολή, με πολλά βιβλία στο ενεργητικό του γι’ αυτά τα θέματα, συνδέει τα δυο μείζονος σημασίας γεγονότα με τις περιφερειακές εξελίξεις και με τις αλλαγές στο διεθνές σύστημα σχέσεων του αραβικού κόσμου με τη Δύση αλλά και τον Ανατολικό Κόσμο. Το πώς δηλαδή οι εμφύλιες διαμάχες στη Μέση Ανατολή μετατράπηκαν σε περιφερειακές συγκρούσεις και από εκεί το πώς αυτές επηρέασαν τον ανταγωνισμό μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων, δυο διαφορετικών εποχών μεταξύ τους, όπως οι παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και αυτή του Ψυχρού Πολέμου. Δυο γεγονότα που διαμόρφωσαν την απαρχή της αραβο-ισραηλινής διαμάχης. Η μελέτη αυτή, αν και υιοθετεί μια μακροσκοπική προσέγγιση, δεν αγνοεί τη σημασία της καθημερινότητας στο να γεννά Επαναστάσεις και Εξεγέρσεις.
Η παλαιστινιακή Εξέγερση (1936-1939)
Η Εξέγερση στην Παλαιστίνη έχει τα χαρακτηριστικά μιας κοινωνικής και ταξικής αντιπαράθεσης και όχι μιας θρησκευτικής. Είναι μια αγροτική εξέγερση που επιχείρησε να αναδιανέμει τη γη και να αποτρέψει την εγκατάσταση εβραίων στην περιοχή, όπως προέβλεπαν τα κατά σειρά βρετανικά σχέδια, τα οποία απορρίπτονταν και από τις δυο πλευρές. Επομένως, κατά τον συγγραφέα, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κοινωνική αλλά και με μια εθνικοαπελευθερωτική εξέγερση. Αυτή θα έχει σημαντικές επιπτώσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή και θα επιδράσει σε όλη την επικράτεια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Ο συγγραφέας παρακολουθεί το πώς η προσπάθεια για οικονομική και εμπορική ενσωμάτωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον δυτικό κόσμο άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στις εθνικές και εθνοτικές διαφορές μεταξύ των λαών της Αυτοκρατορίας. Η πτώση της Αυτοκρατορίας και οι μετέπειτα απαιτήσεις για διοικητικό εξορθολογισμό στα υποτελή σε Μεγάλη Βρετανία (Ιράκ) και Γαλλία (Συρία) κράτη που προέκυψαν από τους ανερχόμενους εθνικισμούς οδηγούσαν στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων. Αντί όμως αυτές να γίνουν προς το συμφέρον των φτωχότερων και των ακτημόνων αγροτών έγιναν προς το συμφέρον των μεγάλων γαιοκτημόνων, οι οποίοι αποτελούσαν όχι μόνο την οικονομική αλλά και την πολιτική ελίτ. Με τον Κώδικα περί Γαιών (1858) έμποροι των πόλεων από τη Βηρυτό, τη Χάιφα και τη Γάζα αγόρασαν εκτάσεις γης που παλαιότερα καλλιεργούσαν ακτήμονες Παλαιστίνιοι.
Η Βρετανική Εντολή για την Παλαιστίνη δεν άφηνε χαραμάδες για πλήρη ανεξαρτησία της Παλαιστίνης, όπως άφηνε για τη Συρία, το Ιράκ και την Υπεριορδανία.
Από την άλλη, ο εβραϊκός αποικισμός δημιούργησε κατάσταση ασφυξίας για τους Άραβες Παλαιστίνιους. Από τη μια διαμορφώνεται μια παλαιστινιακή εθνική ταυτότητα και τα πρώτα κύματα του αραβισμού και από την άλλη υπάρχει η αλιγιά, η πρώιμη μετανάστευση δηλαδή των εβραίων στην Παλαιστίνη. Αυτή η μετανάστευση και το ειδικό ενδιαφέρον των Μεγάλων Δυνάμεων για έλεγχο των Αγίων Τόπων οδήγησαν στην εθνική κινητοποίηση των Αράβων. Ο συγγραφέας με επιστημονική προσήλωση αναλύει τις επιπλοκές που προέκυψαν κατά τη φάση της λεγόμενης Βρετανικής Εντολής, το συνδεόμενο και αντιπαρατιθέμενο σ’ αυτήν σιωνιστικό πρόγραμμα και τις παλαιστινιακές αντιδράσεις μέχρι το 1936 και την πρώτη Μεγάλη Εξέγερση. Η Βρετανική Εντολή και το σιωνιστικό πρόγραμμα ταυτίζονταν στα μάτια των Αράβων. Η Βρετανική Εντολή για την Παλαιστίνη δεν άφηνε χαραμάδες για πλήρη ανεξαρτησία της Παλαιστίνης, όπως άφηνε για τη Συρία, το Ιράκ και την Υπεριορδανία. Η αναδιανομή της γης, η αλιγιά και οι παρεμβάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων είχαν στρώσει τον δρόμο στην Παλαιστινιακή Εξέγερση, προοίμιο της οποίας ήταν η δράση του σεΐχη Ιζ αλ-Ντιν αλ-Κασάμ. Το περιβάλλον του αλ-Κασάμ ήταν -με αντιφάσεις- αυτό του εκσυγχρονιστικού ισλάμ. Επιστροφή στις ρίζες του ισλάμ από τη μία, αλλά και προσπάθεια αναβίωσης του ανοικτόμυαλου πνεύματος που το διαπερνούσε κατά τους αιώνες του χαλιφάτου των Ομεϋαδών (Δαμασκός 661-750) και των Αββασιδών (Βαγδάτη 750-1258).
Οι δυο φάσεις της Εξέγερσης
Η Μεγάλη Αραβική Εξέγερση διακρίνεται σε δυο φάσεις. Η πρώτη και συντομότερη κράτησε από τον Απρίλιο του 1936 έως τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Αυτή κυριαρχείται από μια γενική απεργία, τον πρωταγωνιστικό ρόλο νέων ακτιβιστών και τις σποραδικές ένοπλες συγκρούσεις, μια εκ των οποίων οδήγησε στον θάνατο του αλ-Κασάμ. Η δεύτερη ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1937 και κράτησε δυο χρόνια ως το φθινόπωρο του 1939. Σημαδεύτηκε από ένοπλες συγκρούσεις στην ύπαιθρο, όπου πρωταγωνιστικός ήταν ο ρόλος των ένοπλων ομάδων και οπλαρχηγών και η μείωση της δύναμης των μέχρι τότε πανίσχυρων προκρίτων. Ενώ ξεκίνησε ως μια εξέγερση για τα δίκαια του αραβικού έθνους και των φελάχων, η συμπερίληψη σ’ αυτή μόνο του μουσουλμανικού πληθυσμού, την αναδιατύπωσε ως τζιχάντ σύμφωνα με το υπόδειγμα του αλ-Κασάμ. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις οι εξεγερμένοι επέβαλλαν και σκληρούς ισλαμικούς κανόνες στην κοινωνική συμπεριφορά, ιδίως των γυναικών. Από την άλλη, οι Εβραίοι την είδαν ως μάχη του πολιτισμού κατά της βαρβαρότητας. Η αντίδραση των Βρετανών στην πρώτη φάση ήταν σχετικά ήπια, αλλά την δεύτερη την ακολούθησε μια βίαιη καταστολή.
Η Εξέγερση δεν κατάφερε να μετατραπεί σε Επανάσταση. Είχε όμως τεράστια επιρροή και διεθνή αντίκτυπο.
Η Αραβική Εξέγερση είχε ουσιαστικά αγροτικό χαρακτήρα, αλλά την ακολούθησαν και τα νεότερα, μορφωμένα μέλη των μεσαίων στρωμάτων και πολλοί δάσκαλοι και ποιητές. Επηρεάστηκε από τις ιδεολογίες του αραβισμού εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του 19ου αιώνα, τον αραβικό εθνικισμό των προκρίτων, τον ριζοσπαστικό λόγο των διανοούμενων και των ακτιβιστών των αστικών κέντρων και τον θρησκευτικό εθνικισμό του αλ-Κασάμ. «Ήταν μια συμμαχία των φτωχών εσωτερικών μεταναστών των πόλεων, υπερχρεωμένων και ακτημόνων αγροτών και νέων ακτιβιστών των αστικών κέντρων» (σ. 117). Και απέτυχε γιατί δεν υπήρχε οργανωμένο κέντρο συντονισμού ούτε ενιαίο αντάρτικο, επειδή οι πρόκριτοι ήταν χωρισμένοι σε δυο μεγάλες αντίπαλες οικογένειες, αλλά κυρίως γιατί οι Βρετανοί ήταν πανίσχυροι. Η Εξέγερση δεν κατάφερε να μετατραπεί σε Επανάσταση. Είχε όμως τεράστια επιρροή και διεθνή αντίκτυπο. Απελευθέρωσε το τζίνι του αιτήματος για αντιαποικιακό αγώνα στην Αίγυπτο, το Ιράκ και τη Συρία, ενώ ενίσχυσε και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους της Αιγύπτου. Με δυο λόγια, ριζοσπαστικοποίησε τον θρησκευτικό εθνικισμό των απανταχού Αράβων και έθεσε την απαρχή του Παλαιστινιακού.
Η ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν
Πολύ διαφορετικό χαρακτήρα είχε η Επανάσταση στον Ιράν τον Δεκέμβριο του 1979. Ο συγγραφέας μας ξεναγεί αρχικά στην ιστορία του Ιράν στον 20ο αιώνα. Ξενάγηση απαραίτητη για να κατανοήσουμε πως η χώρα έφτασε στην Ισλαμική Επανάσταση. Οι διαδοχικές ήττες από τους Ρώσους και τους Βρετανούς τον 19ο αιώνα είχαν οδηγήσει το Ιράν σε μια σειρά ταπεινωτικών συμφωνιών για εμπορικές διευκολύνσεις των νικητών. Η εισχώρηση ξένων εταιρειών και προϊόντων διέλυσε την εγχώρια παραδοσιακή οικονομία. Ο 19ος αιώνας αποτέλεσε μια περίοδο επανάστασης στο χώρο των ιδεών και της εμφάνισης μιας πλειάδας διανοούμενων. Έτσι μέσα στον 19ο αιώνα ξέσπασαν δυο επαναστάσεις στη χώρα, το χιλιαστικό θρησκευτικό κίνημα Μπάμπι (1844-1852) και η Εξέγερση του Καπνού (1890-1891). Το Ιράν μετατρεπόταν σε μια χώρα που η ισχυρή παρουσία των σιιτών ουλεμάδων αμφισβητούσε από την αρχή του 20ου αιώνα τη νομιμοποίηση της εξουσίας των βασιλέων. Η μόνη παραχώρηση των ουλεμάδων προς τη βασιλική εξουσία ήταν πως αυτή μπορούσε να νομιμοποιηθεί μόνο στο όνομα της προσωρινής άσκησης της εξουσίας μέχρι την επιστροφή του κεκρυμμένου δωδέκατου ιμάμη στα εγκόσμια. Και αυτά αφορούν μια χώρα που στις αρχές του αιώνα το 50% του πληθυσμού ήταν κολίγοι στους μεγάλους γαιοκτήμονες-προκρίτους. Αυτές οι δυο εξελίξεις προανήγγειλαν τη Συνταγματική Επανάσταση του 1906 και έφεραν στην εξουσία ένα νέο σάχη, τον Μοχαμάντ Αλί Κατζάρ. Ένα Σύνταγμα που επηρεάστηκε πολύ από τους ουλεμάδες, αφού το σιιτικό ισλάμ ανακηρύχθηκε επίσημη θρησκεία.
Η προσπάθεια του Κατζάρ λίγο αργότερα να καταργήσει αυτές τις αλλαγές, οδήγησε στην ένοπλη εξέγερση στην Ταμπρίζ, στην παραίτησή του υπέρ του ανήλικου γιου του. Τελικά «η Συνταγματική Επανάσταση ήταν μια διαδικασία εκδυτικισμού της χώρας, παρά τις σημαντικές πρόνοιες για την πρωτοκαθεδρία του σιιτικού ισλάμ (σ. 159). Το 1921 ο στρατηγός Ρεζά Σαχ εκδίωξε τους Κατζάρ και ανήλθε στον θρόνο ως Ρεζά Σαχ Παχλαβί. Ο Ρεζά Σαχ έστρεψε το ενδιαφέρον του στην εκμετάλλευση των πετρελαίων και προσπάθησε να διαμορφώσει μια ενιαία ιρανική εθνική συνείδηση. Κυρίαρχοι όμως στην πολιτική ζωή της χώρας για τα επόμενα σαράντα χρόνια παρέμειναν οι μεγάλοι γαιοκτήμονες. Η πολιτική του αυταρχικού εκσυγχρονισμού που άσκησε οδήγησε στη δημιουργία δυο ισχυρών αντιπολιτευτικών πόλων. Αφενός μια ομάδα φιλελεύθερων πολιτικών και από την άλλη οι ουλεμάδες. Ο Ρεζά Σαχ κράτησε την εξουσία μέχρι το 1941 και εκδιώχθηκε από τη βρετανο-σοβιετική εισβολή. Τον διαδέχθηκε ο γιός του, Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί.
Οι αυταρχικές πολιτικές του σάχη και οι διώξεις, ιδιαίτερα της περιβόητης μυστικής υπηρεσίας SAVAK, κατά της αντιπολίτευσης απογοήτευσαν την ιρανική κοινωνία των πολιτών.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σχηματίστηκε μια αντιπολίτευση των ουλεμάδων της οργάνωσης Μουτζαχεντίν ε- Ισλάμ υπό τον Αγιατολλάχ Αμπούλ Κάσεμ Κασάνι και μια κομμουνιστική με το Κόμμα Τουντέχ. Αν και η πιο ισχυρή αντιπολιτευτική πολιτική ομάδα ήταν αυτή του Εθνικού Μετώπου υπό την ηγεσία του Μοχάμεντ Μοσαντέκ. Η άνοδος του οποίου το 1951 στην πρωθυπουργία χαρακτηρίστηκε από πολιτικές εθνικοποίησης των πετρελαίων και από τη φιλελευθεροποίηση του πολιτικού συστήματος. Ήταν όμως βραχύβια, αφού αυτός ανατράπηκε το 1953 και ο σάχης ξανάγινε απόλυτος κυρίαρχος. Τότε η αμερικανική επιρροή επεκτάθηκε σ’ όλους τους τομείς του κράτους και της οικονομίας. Οι αυταρχικές πολιτικές του σάχη και οι διώξεις, ιδιαίτερα της περιβόητης μυστικής υπηρεσίας SAVAK, κατά της αντιπολίτευσης, απογοήτευσαν την ιρανική κοινωνία των πολιτών. Η αγροτική μεταρρύθμιση του σάχη ευνόησε τη δημιουργία μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, συμπιέζοντας τους μικρούς ιδιοκτήτες. Για να νομιμοποιήσει τις πολιτικές του οργάνωσε δημοψήφισμα το 1963, το αποτέλεσμα του οποίου αμφισβητήθηκε έντονα. Έκτοτε το καθεστώς διολίσθαινε σε όλο και πιο αυταρχικές πολιτικές, μέχρι και την τυπική κατάργηση όλων των κομμάτων, εκτός του κόμματος του σάχη.
Στην ισλαμική αντιπολίτευση τότε σχηματίστηκαν δυο ρεύματα: Αυτό του ισλαμισμού, με επικεφαλής τον Αγιατολλάχ Χομεϊνί, και αυτό της ισλαμικής θεολογίας της απελευθέρωσης υπό τον Αλί Σαριατί, ο οποίος υποστήριζε την εφαρμογή του ισλαμικού νόμου στο πλαίσιο μια δημοκρατικής διακυβέρνησης. Γύρω απ’ αυτόν δημιουργήθηκε η οργάνωση Μουτζαχεντίν-ι Χαλκ (Μαχητές του Ιερού Αγώνα του Λαού). Ο θάνατος του Αλί Σαριατί το 1977 διευκόλυνε τον Χομεϊνί να επικρατήσει στην ισλαμική αντιπολίτευση. Τελικά, λίγο πριν την Ιρανική Επανάσταση ο χάρτης των πολιτικών δυνάμεων είχε διαμορφωθεί ως εξής: οι διάδοχοι του Μοσαντέκ, η πτέρυγα των θρησκευόμενων φιλελεύθερων υπό τον Μεχντί Μπαζαργκάν, η Αριστερά του κομμουνιστικού Τουντέχ και οι ακροαριστεροί Φενταγίν, ο χομεϊνικός ισλαμισμός και οι Μουτζαχεντίν του αποθανόντος Σαριατί. Όλοι αυτοί συμμάχησαν, όχι καιροσκοπικά κατά τον συγγραφέα, για να ανατρέψουν τον σάχη. Ανατροπή που ήρθε μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας του Δεκεμβρίου 1978 - Ιανουαρίου 1979. Το μανιχαϊστικό σχήμα του Χομεϊνί μεταξύ των καταπιεσμένων (μοσταζαφίν) και των καταπιεστών (μοστακμπερίν) βρήκε πρόσφορο έδαφος να καλλιεργηθεί στο Ιράν του σάχη, ο οποίος είχε αποξενωθεί ακόμα και από τα στηρίγματά του. Η επικράτηση της Επανάστασης στηρίχθηκε στη «δυνατότητα του χομεϊνικού ισλαμισμού να συνδυάζει τις παραδοσιακές αξίες του σιιτικού ισλάμ με ένα αντι-ηγεμονικό, αντι-δυτικό λόγο κοινωνικής δικαιοσύνης και ανεξαρτησίας που παρείχε άμεση πρόσβαση στα παραδοσιακά κοινωνικά στρώματα των παζαριτών εμπόρων και στους απόκληρους εσωτερικούς μετανάστες» (σ. 246) και στη σύμπραξή του με τους φιλελεύθερους και τους κομμουνιστές και τους αριστεριστές Φενταγίν.
Μετά το δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα στις 2 Δεκεμβρίου 1979 η κυριαρχία του Χομεϊνί έγινε αναμφισβήτητη.
Μετά την Επανάσταση, η σταθεροποίηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας ακολούθησε τον δρόμο που ήθελε ο Χομεϊνί και το Ισλαμικό Επαναστατικό Συμβούλιό του. Το ερώτημα της Επανάστασης για το αν αυτή θα στηρίζεται αποκλειστικά στους κληρικούς, οι οποίοι και θα κατέχουν μονοπωλιακά την εξουσία ή θα μοιραστεί σ’ όλους όσοι συνέβαλαν στην ανατροπή του σάχη, με την παραίτηση του μετριοπαθή θρησκευόμενου φιλελεύθερου εθνικιστή Μεχντί Μπαζαργκάν μετά την κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας, λύθηκε υπέρ του Χομεϊνί. Μετά το δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα στις 2 Δεκεμβρίου 1979 η κυριαρχία του Χομεϊνί έγινε αναμφισβήτητη. Αλλά και όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, το ερώτημα το κατά πόσον αυτή θα στηρίζεται στη δαιμονοποίηση της Δύσης και κυρίως των ΗΠΑ, όπως ήθελε ο Χομεϊνί, ή αν το Ιράν θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο-κλειδί στη διεθνή σκηνή, στο διεθνές εμπόριο και στις ομαλές σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο, όπως υποστήριζε ο Χασεμί Ραφσαντζανί, απαντήθηκε πάλι όπως ήθελε ο Χομεϊνί. Ιδρύθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Κινημάτων Ισλαμικής Απελευθέρωσης με τον οποίο συνδέθηκαν σιιτικές οργανώσεις σ’ όλον τον αραβικό κόσμο, με πιο ισχυρή τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Μέσω αυτών των οργανώσεων το ιρανικό καθεστώς επιχείρησε είτε να ανατρέψει τις αραβικές ηγεμονίες είτε να τις κάνει φιλικές προς αυτό.
Η υποστήριξη που είχε το ιρανικό καθεστώς και απ’ έξω αλλά και από τα στρώματα της κοινωνίας που συνέβαλαν στην νίκη της Επανάστασης το βοήθησαν να μη ηττηθεί στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ. Ο συγγραφέας συνοψίζει σε πέντε τα σημεία της επαναστατικής πολιτικής της Ισλαμικής Δημοκρατίας στο διεθνές περιβάλλον, τα οποία σε γενικές γραμμές ισχύουν μέχρι σήμερα: η οικονομική αυτάρκεια, η μετατροπή της αραβο-ισραηλινής διαμάχης σε αγώνα των απανταχού μουσουλμάνων, ο συνεχής ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για την ηγεμονία στη Δυτική Ασία, η επιδίωξη να αποτελεί το Ιράν κεντρικό στοιχείο του πολυπολικού διεθνούς συστήματος και η αποδοχή του ως πυλώνα της ενότητας του μουσουλμανικού κόσμου. Η υποστήριξη του Παλαιστινιακού ζητήματος είναι αυτό το στοιχείο στο οποίο ποντάρει περισσότερο η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν για την αποδοχή της από το σύνολο του μουσουλμανικού στοιχείου, αν και βεβαίως το πρόβλημα του σιιτικού χαρακτήρα της παραμένει εμπόδιο σ’ αυτή την πάνδημη αποδοχή.
Ο Σωτήρης Ρούσσος μας παρέδωσε ένα βιβλίο που θα ανοίξει την όρεξη στους αναγνώστες του να διαβάσουν και άλλα ανάλογα για να γνωρίσουν καλύτερα τον μουσουλμανικό κόσμο πέραν από τις φοβικές εν γένει κοινοτοπίες των «νέων» Γάλλων φιλοσόφων και των καθ’ ημάς εκφραστών τους. Φοβικές, όχι γιατί δεν υπάρχει ισλαμιστική απειλή κατά του δυτικού κόσμου, αλλά γιατί αυτός έχει άλλα εργαλεία από τα κηρύγματα μίσους τους για να την αντιμετωπίσει. Μια ακόμη καλή δουλειά από τις εκδόσεις Gutenberg, αλλά θα διευκόλυνε αφάνταστα τον αναγνώστη ένα ευρετήριο γεγονότων και ονομάτων.
* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗΣ είναι συγγραφέας και δρ. Κοινωνιολογίας. Τελευταίο βιβλίο του, η μελέτη «Το πρωτείο της δημοκρατίας - Σοσιαλδημοκρατία μετά τη σοσιαλδημοκρατία» (εκδ. Αλεξάνδρεια).
πηγή: https://bookpress.gr/images/2020/bp-logo-site.png
Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2023
Τη Δευτέρα 23 Οκτωβρίου στις 7:00 μμ παρουσίαση του βιβλίου "Έβγα μανούλα μ' να με δεις. Η τραγική ιστορία του Σωτήρχαινα"
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
"Έβγα μανούλα μ' να με δεις.
Η τραγική ιστορία του Σωτήρχαινα"
Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2023
"Έβγα μανούλα μ' να με δεις. Η τραγική ιστορία του Σωτήρχαινα"
ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΟΝΤΟΥ
"Έβγα μανούλα μ' να με δεις
Η τραγική ιστορία του Σωτήρχαινα"
Μεσοπόλεμος, η Ελλάδα προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά την
Μικρασιατική καταστροφή του 1922, αλλά οι πολιτικές αντιπαλότητες δεν
αφήνουν περιθώρια για ειρηνική συνύπαρξη.
Βενιζελικοί και Αντιβενιζελικοί σε μια αιματηρή μάχη για την
εξουσία.
Θύματα αυτού του πολέμου οι πρωταγωνιστές του βιβλίου: «Έβγα
μανούλα μ’ να με δεις – Η τραγική ιστορία του Σωτήρχαινα».
Μια πραγματική ιστορία που συνέβη το 1930 στη Λιβαδειά.
Πρωταγωνιστής ο Γεώργιος Σωτήρχαινας και συμπρωταγωνιστές
δεκάδες άνθρωποι από την Λιβαδειά, το
Στείρι, την Αντίκυρα, το Κυριάκι, το Ζερίκι και πολλά ακόμα χωριά και πόλεις
της περιοχής.
Οι παρακρατικοί μηχανισμοί στήνουν ιστούς και μπλέκουν σε μια
τραγική ιστορία ανυποψίαστους ανθρώπους. Ο τύπος της εποχής καταστρατηγώντας
τους νόμους περί τεκμηρίου αθωότητας διαμορφώνει αρνητική άποψη στην κοινή
γνώμη και τους ενόρκους ενός δικαστηρίου που θα κάνει πολλά λάθη στη διαδικασία
απονομής δικαιοσύνης θα στείλει στο απόσπασμα τρεις αθώους ανθρώπους και θα
επιβάλει ποινές ισόβιας κάθειρξης σε πολλούς άλλους για ένα έγκλημα που δεν
διέπραξαν.
30 χρόνια αργότερα ο πραγματικός δολοφόνος εξομολογείται την
αλήθεια είναι όμως πολύ αργά.
…Αδερφέ μου Βασίλη… Αδικοσκοτώνομαι και θέλω να φροντίσεις να
αποκαλυφθεί το ψέμα για να μου πλύνεις το πρόσωπο μου έστω και εις τον τάφο…
Γράφει στο τελευταίο του γράμμα λίγο πριν την εκτέλεση του ο
Γ. Σωτήρχαινας…
90 χρόνια αργότερα ο συγγραφέας του βιβλίου μαζεύει τεκμήρια, ντοκουμέντα και συνεντεύξεις ανθρώπων και τα παρουσιάζει στο κοινό για αποκατάσταση της αλήθειας…
Αμέσως μετά την
εκτέλεσή του γράφτηκαν τέσσερα τραγούδια για αυτόν και κυκλοφόρησαν σε δίσκους
78 στροφών, από τους γνωστότερους συνθέτες και τραγουδιστές της εποχής.
Ακούστε μια από
τις επανεκτελέσεις με την Τασία Βέρρα.
Τρίτη 25 Ιουλίου 2023
ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ - Κατάλοιπα αρχιτεκτονικής μνήμης και κατάθεση ψυχής από την αρχιτέκτονα Άννα Ψωμά
Προ τριετίας και πλέον, η μεγάλη μου αγάπη για την πόλη που γεννήθηκα και γύρισα να την υπηρετήσω, σε συνδυασμό με τις τύψεις μου για την οριστική αλλοίωση της, με οδήγησαν στο να προσπαθήσω να συγκεντρώσω όσο περισσότερο υλικό είχε απομείνει από την περίοδο 50’ έως 60’. Τότε ήταν μία μικρή ζωντανή και όμορφη πόλη που ανταποκρινόταν στο λαϊκό τραγούδι:
...Ὄμορφη πού εἶναι ἡ Λιβαδειά
ποῦ κεῖται μέσ΄ τό Ρέμα...
Γνωρίζοντας ότι οι πόλεις πεθαίνουν, όταν ξεχάσουν την ιστορία τους, θέλησα να υπενθυμίσω στους νέους κατοίκους, τα έργα των παππούδων μας, που ήταν αποτέλεσμα της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης.
Μέσα από τα πρώτα μετα-επαναστατικά κτίρια (αφού μεγάλο μέρος της πόλης είχε καεί κατά την επανάσταση), θα γνωρίσουμε τους άρχοντες που τα κατασκεύασαν, τους εμπόρους που διακινούσαν τα παραγόμενα προϊόντα του νομού και τους βιομηχάνους που μαζί με τους εμπόρους στόλισαν με ωραία νεοκλασικά κτίρια τους νεοανοιχθέντες δρόμους. Αυτά αποδεικνύουν την μεγάλη βιομηχανική άνθηση της πόλης στα μέσα του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Το έργο αυτό, αποδείχθηκε τεράστιο και χρονοβόρο καθιστώντας αδύνατη την σύντομη συνολική παρουσίαση του, γι’ αυτό περιορίστηκε η έρευνα στα πρώτα μεταεπαναστατικά χρόνια. Υπολείπονται όμως και τα αρχοντικά που κτίστηκαν κατά μήκος των νέων οδικών αξόνων, Μπουφίδου, Γεωργαντά και Πεσόντων Μαχητών. Ευελπιστούμε ότι θα ακολουθήσει και η συνέχειά του. Έτσι, κάνοντας ένα τεράστιο «χρονικό άλμα», στην ιστορική διαδρομή της, αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε (ως προδημοσίευση) όσα από τα αρχοντικά της Λιβαδειάς μας άφησαν αρχειακό υλικό.
Η εργασία αυτή κατέστη δυνατή με την βοήθεια της Πολεοδομίας Λιβαδειάς, που μας διέθεσε πολλούς φακέλους και ιδιαίτερα τον Χαράλαμπο Σερέτη, του Δήμου Λιβαδειάς, της Υποθηκοφύλακος Λιβαδειάς Αγγελικής Σιούτη και πολλών φίλων, κατοίκων, ιδιοκτητών ή μελετητών αρχοντικών˙ ακόμη, τους τρεις συνεργάτες Ξενοφώντα Στριμπή καθηγητή πληροφορικής, την Γεωργία Αντωνοπούλου, Γεωγράφο, την Έλενα Μανούσκου, φοιτήτρια Πανεπιστημίου και τον Ανδρέα Τάγγα, Φιλόλογο για τoν έλεγχο του κειμένου.
Ιδιαίτερη βοήθεια μας παρέσχε η μελέτη του συναδέλφου αρχιτέκτονα Ανδρέα Σεφερλή, που είχε συντάξει, για το ωραιότερο Νεοκλασικό κτίριο του Δήμου Λεβαδέων, το σημερινό Δημοτικό Ωδείο. Το κτίριο είχε επιλεγεί ως το ωραιότερο νεοκλασικό της Λιβαδειάς από το Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος (Κ.ΣΧΟΠ) του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Επίσης, πρέπει να ευχαριστήσουμε και τον συνάδελφο Βασίλη Σπήλιο, Πολιτικό Μηχανικό που μας παραχώρησε τα σχέδια αποτύπωσης της διατηρητέας οικοδομής του Ευστ. Σακελαρίου. Σημειώνεται ότι σημαντικά βοήθησαν την σύνταξη και ολοκλήρωση αυτής της μελέτης και οι: α) δικηγόρος Σπύρος Φλώρος (που είχε την πρόνοια να φωτογραφίσει την προς κατεδάφιση κατοικία του και με το υλικό αυτό συμπληρώθηκε η συλλογή των έγχρωμων διακοσμήσεων των κατοικιών της πόλης μας), β) η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Λεβαδέων και ιδιαίτερα η κα Δήμητρα Καρβούνη, προϊσταμένη της υπηρεσίας (για τις φωτογραφίες της Νεροτριβής, τα σχέδια του Αγριαντώνη για τό Νερόμυλο, τα σχέδια Παλαιού Σχολείου στην συνοικία Ώρα κλπ) και γ) οι λοιποί φίλοι που μας διέθεσαν ότι, υλικό υπήρχε στην κατοχή τους και τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα.
Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τις δύο Καθηγήτριες Πανεπιστημίου Ελευθερία Σερμπέτη και Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Μαρία Σιγαλού - Μαυρίδη και την αρχιτέκτονα-χωροτάκτη, Ευδοκία Μπασουκέα ομότιμη διευθύντρια Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού ΥΠΕΧΩΔΕ για την πολύτιμη βοήθειά τους στην υλοποίηση αυτού του βιβλίου.
Υποχρέωση μας είναι η μνημόνευση της αείμνηστης δασκάλας μας και αυτοδίδακτης ζωγράφου Παρασκευής Δάλκα που με την αγάπη της για την Λιβαδειά και την καλλιτεχνική της ικανότητα μας διέσωσε σε ελαιογραφίες πολλά παλιά αρχοντικά τα οποία στολίζουν το βιβλίο μας.
Τέλος, ευχαριστώ θερμά για την πολύπλευρη συμπαράσταση την Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου (Πελαγίας), η οποία, γνωρίζοντας τη βούλησή μου τα προκύπτοντα έσοδα από την πώληση του βιβλίου να διατεθούν στα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ανέλαβε την επιμέλεια, έκδοση και διακίνηση του βιβλίου, χωρίς οικονομικές απαιτήσεις και οφέλη, εκπληρώνοντας την επιθυμία μου.
Πιστεύουμε ότι στο μέλλον νέοι συνάδελφοι θα μπορέσουν να συμπληρώσουν την μελέτη αυτή με τα αρχοντικά, που δεν μπορέσαμε (για λόγους πέρα από τη βούλησή μας) να συγκεντρώσουμε υλικό (αρχοντικά οδών Μπουφίδου, Γεωργαντά, Πεσόντων Μαχητών κλπ.).
Σάββατο 13 Μαΐου 2023
ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ;
Σήμερα μας δημοσίευσε. Όποιος ενδιαφέρεται ας κλικάρει πάνω στη φωτογραφία για να διαβάσει όλο το κείμενο.
ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ;
Κι όποιος θέλει να δει και απόψεις άλλων συναδέλφων ας τσεκάρει στον παρακάτω σύνδεσμο με τα περιεχόμενα του τεύχους https://mag.frear.gr/teychos-9/
Πέμπτη 4 Μαΐου 2023
Η ΠΑΛΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΩΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ : Το νέο βιβλίο της Άννας Ψωμά
ΑΝΝΑΣ ΨΩΜΑ
Η ΠΑΛΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΩΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ
Η
Άννα Ψωμά εμπλουτίζει την ιστοριογραφία της Λιβαδειάς μ’ ένα ακόμα εκπληκτικό βιβλίο προϊόν
ακατάπαυστου μόχθου, έρευνας και αγάπης για την πόλη μας.
Από
την κατανομή των «εθνικών γαιών» των πρώτων μεταεπαναστατικών χρόνων
παρατηρούμε τις επίπονες και χρονοβόρες προσπάθειες σύνταξης ρυμοτομικού
σχεδίου.
Συναντιόμαστε
με τους Τούρκικους Μαχαλάδες και τα Τζαμιά της.
Με το
πλούσιο φωτογραφικό υλικό αρχοντικών αλλά και κτιρίων που είτε έχουν κριθεί
διατηρητέα, είτε έχουν κατεδαφιστεί, είτε κινδυνεύουν με κατάρρευση.
Με τα
σχεδιαγράμματα, τις κατόψεις, τα σκίτσα και μια υπέροχη ακουαρέλα της Αγοράς
που κοσμεί και το εξώφυλλο του βιβλίου.
Με
τον προσεγμένο σχολιασμό και τις αναφορές σε βιβλιογραφικές πηγές
παρακολουθούμε την πορεία της Λιβαδειάς μέσα στο χρόνο από την επανάσταση του
21 ως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Άννα
Ψωμά ένα ακόμα μεγάλο ευχαριστώ γι' αυτή την πηγή αυτογνωσίας που ανακαλύπτεις
και αφειδώς προσφέρεις σε όλους εμάς.
Ν.Λ.
Δευτέρα 1 Μαΐου 2023
Κυριακή 23 Απριλίου 2023
Ο Γιάννης Καλπούζος, παρουσιάζει το βιβλίο του ΚΑΛΝΤΕΡΙΜΙ τη Δευτέρα 24 Απριλίου και ώρα 8:00 μ.μ. στη "σύγχρονη έκφραση"
Παρασκευή 17 Μαρτίου 2023
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ – ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2023
"Mια στιγμή ανυπακοής ήταν αρκετή. Για ν' αλλάξουν "τα δεδομένα της ζωής τους". Για να γελάσουν ξανά". Βιντεοσκοπημένη ομιλία παρουσίαση του Άρη Μαραγκόπουλου στη σύγχρονη έκφραση
"Mια στιγμή ανυπακοής ήταν αρκετή. Για ν' αλλάξουν τα δεδομένα της ζωής τους. Για να γελάσουν ξανά".
Η
ανακάλυψη ενός χαμένου σκληρού δίσκου μας έφερε ένα απρόσμενο δώρο. Την χαμένη
βιντεοσκοπημένη ομιλία του Άρη Μαραγκόπουλου στην παρουσίαση του βιβλίου του «ΤΑ
ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ».
Τι
κι αν αυτή έγινε το 2015, παραμένει διαχρονική και επίκαιρη.
Τότε
είχαμε γράψει.
Μιάμιση
ώρα συζήτησης με έναν χαρισματικό ομιλητή, εξαιρετικό συγγραφέα
και ταυτόχρονα διορατικό αλλά και μάχιμο διανοούμενο, τον ΑΡΗ
ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟ, στο βιβλιοπωλείο ήταν αρκετή για να ξαναδούμε δημιουργικά τις
αιτίες και τα αποτελέσματα της κρίσης αξιών που προηγήθηκαν της οικονομικής, να
απολαύσουμε τον έξοχο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας και να ανεβάσουμε τη
ψυχολογία μας με την ελπίδα ότι η σπίθα που ανάβουν φωνές σαν τη δική του
κάποια στιγμή θα γίνουν πυρκαγιά.
Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2023
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΥΖΗΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΫΦΑΝΤΗ για το βιβλίο του "Γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει τον κόσμο"
ΥΛΟΠΟΙΗΣΑΜΕ ΤΗ ΣΦΟΔΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ" ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ YOUTUBE.
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023
Τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου στις 7:00 μμ στο χώρο του βιβλιοπωλείου παρουσιάζουμε το νέο βιβλίο του Σταύρου Λυγερού ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου στις 7:00
στο
χώρο του βιβλιοπωλείου θα συζητήσουμε
με αφορμή το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού
· γιατί στην Ελλάδα δείχνουμε να μην αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος των γεωπολιτικών αλλαγών που έχει πυροδοτήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
- για τα σενάρια της τελικής έκβασης
- για τη χαμένη τιμή των δυτικών συστημικών ΜΜΕ
- για το πόσο η Ελλάδα είναι στη «σωστή» πλευρά της ιστορίας.
Με τον Σταύρο Λυγερό θα συνομιλήσουν ο πρέσβυς
Γιώργος Αϋφαντής,
ο καθηγητής γεωπολιτικής Κώστας
Γρίβας και φυσικά το κοινό μας.
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023
Ένα βιβλίο για τη γέννηση της Θήβας: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ μια έκδοση του βιβλιοπωλείου ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
Ένα βιβλίο για τη γέννηση της Θήβας
«Τα παιδιά του δράκου» ξεκινούν με την αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία ,την περιπετειώδη αναζήτησή της από τα αδέλφια της και τελειώνουν με την εγκατάσταση του γένους της στη Βοιωτία αφού διέσχισαν σχεδόν όλη την Ελλάδα.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ
- Ξεκινάει συστηματική συλλογή πληροφοριών απ’ όλες τις πιθανές πηγές για το αντικείμενο που θέλει να διδάξει.
- Εντοπίζει, απομονώνει και τελικά μετατρέπει τα σημεία πληροφοριών ώστε να ταιριάζουν με την ηλικία και τις εμπειρίες των μαθητών, αλλά και να εξυπηρετούν τον αρχικό στόχο, δηλαδή την απόκτηση γνώσης.
- Όλα αυτά τα «δένει» σε μια ιστορία.
- Η μετατροπή των σημείων που αναφέρθηκαν παραπάνω θα γίνει με την εισαγωγή των χαρακτηριστικών του μύθου και όχι ενός παραμυθιού που μιμείται το μύθο.
- Αν η ηλικία και η σύνθεση της τάξης το επιτρέπει, το κάθε βήμα που αναφέραμε δουλεύεται παράλληλα από το δάσκαλο και τους μαθητές του.
Μαρία Σκιαδαρέση
εικονογράφηση: Θανάσης Γκιόκας
Σύγχρονη Έκφραση
59 σελ.
Τιμή € 13,85