Οι αναγνώστες μας προτείνουν : ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΤΟ ΦΙΔΙ του Κώστα Ακρίβου

Οι αναγνώστες μας προτείνουν.

Μια ετικέτα στο μπλογκ με τα βιβλία που ενθουσιάζουν τους αναγνώστες του βιβλιοπωλείου μας και τα προτείνουν στους υπόλοιπους.

Συναρπαστικό, όπως το περιμέναμε άλλωστε.
Και το κάνει ακόμα συναρπαστικότερο ο τρόπος που χειρίζεται το θέμα του  δίνοντας έμφαση στο μύθο - παλαιό και νεότερο -  φέρνοντάς στο νου τα λόγια του Στέφανου Ροζάνη πριν λίγο καιρό στη Λιβαδειά.
"Πως είναι ανάγκη σήμερα, περισσότερο από ποτέ, να επιχειρήσουμε,
σε αντίθεση με το διαφωτιστικό - πραγματιστικό πρόταγμα της εποχής μας,
μια καινούρια ριζοσπαστική επαναμύθευση του κόσμου,  προκειμένου ο κόσμος να μην είναι πλέον άκαρδος,  αλλά να ανασυγκροτήσει την καρδιά του και να εμψυχώσει τη δράση του”.

Νίκος Λαμπρόπουλος

ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΤΟ ΦΙΔΙ

Ο Χρίστος Παπαγεωργίου σχολιάζει το νεό βιβλίο του Κώστα Ακρίβου

 Ο Κώστας Ακρίβος (πεζογράφος ευφυής, ταλαντούχος, συνεπής, χαρισματικός, ανατρεπτικός) με το παρόν μυθιστόρημα δημιουργεί –μια που εδώ δεν έχουμε «συγγραφέα» που να ταυτίζεται με τον «αφηγητή», αλλά απλώς συγγραφέα που πατά, σε τεράστιο βαθμό, σταθερά πάνω στη γη– μια αληθινή διαπάλη ανάμεσα στη σύγχρονη Ελλάδα των μνημονίων και την Ελλάδα ανά τους αιώνες. Μια διαρκής μάχη, λοιπόν, που στόχο έχει όχι μόνο την αυτογνωσία, τον αυτοπροσδιορισμό, την αυτοκριτική, την αυτομνημόνευση, αλλά πολύ περισσότερο το μεγαλείο μιας πατρίδας, που δεν μένει μόνο σε ό,τι ως κάτοικοι έχουμε αναφέρει για αυτήν αλλά και σε πληθώρα εγκωμιαστικών κειμένων, που διάφοροι κατά καιρούς ταξιδιώτες και φιλόσοφοι, λογοτέχνες και επιστήμονες έχουν καταθέσει στην παγκόσμια σκέψη και γνώση. Με δυο λόγια, μέσα από ταξίδια, επισκέψεις, προορισμούς, γενικώς περιηγήσεις αλλά όχι τουριστικές, μέσα από άνοιγμα καρδιάς ταπεινών ανθρώπων, που όμως κρύβουν μέσα τους μεγάλη σοφία, μέσα από διαβάσματα πεζογράφων αλλά και ποιητών, που αγάπησαν βαθιά αυτή τη χώρα, μέσα απ’ τα στηρίγματα τα παραδοσιακά όπως οι αρχαιότητες και η ορθοδοξία και, παράλληλα, μέσα από μια καθημερινότητα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ο μυθιστοριογράφος κάνει απλά τέχνη, δίνει στίγμα της προσωπικότητάς του, καταθέτει χωρίς υστεροβουλίες και τελικά γίνεται τόσο αγαπητός όσο τα παιδικά μας αναγνώσματα, που δεν ξεχάσαμε και δεν πρόκειται να ξεχάσουμε όσο ζούμε, τόσο μέσα μας χαράσσεται και το φίδι.

Πριν προσχωρήσουμε στην παραπέρα ανάλυση του βιβλίου, μια επισήμανση: σε ένα σύνολο τετρακοσίων τριάντα τεσσάρων σελίδων δεν υπάρχει ούτε μία ερωτική σκηνή, ούτε καν διάθεση για κάτι τέτοιο. Κι όμως, ο έρωτας για όσα παρατίθενται είναι διάχυτος. Ό,τι γράφεται, ό,τι δουλεύεται, ό,τι περνά στον αναγνώστη ως καταστάλαγμα συγγραφικό, ό,τι ο δημιουργός επιμένει να χειρίζεται με αυτόν τον τρόπο περικλείει μεγάλες ποσότητες ερωτισμού, μόνο που το σώμα είναι άλλο, μόνο που η ερωτική προσέγγιση δεν απαιτεί συγκεκριμένες αλλά μυστηριακές κινήσεις. Ο Ακρίβος αγαπά τη ζωή, αγαπά τους ανθρώπους, αγαπά τη φύση, αγαπά τα ταξίδια, αγαπά το σύμπαν, χωρίς να γράφει ούτε μία ερωτική σκηνή, τόσο φθαρτή τού φαίνεται, μην και χαλάσει την ατμόσφαιρα που ο ίδιος ανακαλύπτει και στην οποία «χάνεται», έτσι ώστε η απουσία της να απασχολεί ειδικά κριτικές προσεγγίσεις και τίποτα περισσότερο, ειδικά άτομα που έχουν παρεκκλίνει απ’ την πραγματική λογοτεχνία στην παραλογοτεχνία.

Το μυθιστόρημα που συζητάμε αποτελεί αληθινά σκοτσέζικο ντουζ. Όχι θετικού ή αρνητικού σασπένς, μην παρεξηγηθούμε. Αλλά απ’ την απλή καθημερινότητα, που μπορεί να εμπεριέχει από ποδόσφαιρο ή τηλεοπτική και ιντερνετική ενημέρωση γύρω από φόρους, μειώσεις μισθών και συντάξεων και επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο της πόλης, έως αυτούσια κομμάτια Ελλήνων και ξένων πνευματικών κορυφών, που απαιτούν άλλη αναγνωστική προσαρμογή. Ο τρόπος που ο Ακρίβος συνδυάζει όλα αυτά είναι πράγματι αξιοζήλευτος. Καθώς ούτε ένα «και» δεν περισσεύει, δεν κρίνεται περιττό ή ελλιπές, δεν χαρίζεται σε κανέναν. Έτσι, με δεδομένη τη γλωσσική δυναμική, την εκφραστική συμπεριφορά και την ατμόσφαιρα που παράγεται με ό,τι αναφέραμε παραπάνω, είναι απορίας άξιο πώς, ενώ δεν υπάρχει μία ιστορία αλλά πολλές, ενώ δεν συναντάμε έναν μύθο αλλά πολλούς, ενώ δηλαδή αποδομείται ολόκληρη η διαδικασία, είναι απορίας άξιο το πόσο συγκροτημένο είναι το μυθιστόρημα, το πόσο σταθερό εμφανίζεται, το πόσο δεμένο παρουσιάζεται μέσα από τις συνιστώσες του.  Άρα, απ’ τη στιγμή που το θέμα τεμαχίζεται σε άπειρα φανταστικά ή πραγματικά λογοτεχνικά μερίδια –προς δόξα της αγάπης για τους ανθρώπους, την Ιστορία και τις φυσικές καλλονές της πατρίδας μας–, η άποψή μας είναι ακόμα πιο προωθημένη: ο δημιουργός ασφαλώς και δούλεψε με τέχνη, σαν έμπειρος μάστορας, σαν μυρμήγκι αφηγηματικό, σαν οικοδόμος παλαιότερων εποχών, για να καταφέρει να «κατασκευάσει» ένα τέτοιο αριστούργημα, το οποίο άνετα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και ως μπούσουλας, για παιδιά κάποιας ηλικίας.

Στάθηκα πολύ στα αληθοφανή στοιχεία του βιβλίου, έτσι

επισημαίνω πως η φαντασία δεν είναι άγνωστη στα γραπτά του Ακρίβου, σε παλαιότερα μάλιστα έργα του ήταν καθοριστική. Πράγματι, ο θάνατος του φίλου του αφηγητή, του Τσιρίλο, η εξομολόγηση του πλανόδιου και πανηγυρτζή μουσικού, ο ξωμάχος ιερέας, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο γιος συναδέλφου στα Γιάννενα αλλά και πλήθος άλλα, όπως για παράδειγμα η σιωπή του μοναχού, αποτελούν ένα είδος χειραγώγησης της λογοτεχνίας, για να αντιγράφει τη ζωή, όταν εκείνη δεν αντιγράφει την ίδια. Και μ’ αυτό το πρόβλημα, που αποσκοπεί όχι στη λύση του αλλά στη διαιώνισή του, προκειμένου να συνεχίσει η ζωή να δίνει ιδέες και η λογοτεχνία να τις επεξεργάζεται ή το αντίθετο, αφήνω τα υπόλοιπα σε ιδιωτικές αλλά και σε δημόσιες, λεκτικές και νοηματικές, νοσταλγικές και επεισοδιακές μαρτυρίες.

Πρώτη δημοσίευση : diastixo.gr

 Αλλάζει πουκάμισο το φίδι

Μυθιστόρημα
Κώστας Ακρίβος
επιμέλεια σειράς: Ελένη Μπούρα
Μεταίχμιο, 2013
434 σελ.
ISBN 978-960-566-241-7, [

Τιμή € 16,60

Ο Χρίστος Παπαγεωργίου που υπογράφει το παραπάνω κείμενο γεννήθηκε το 1954 στο Βόλο.

Ποιητής, κριτικός της λογοτεχνίας και συνεκδότης του βραχύβιου περιοδικού "Σχήμα λόγου",

συνεργάζεται με τα εγκυρότερα λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Ποιήματά του έχουν

συμπεριληφθεί σε αρκετές ανθολογίες. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.