Γιατί οι ανίδεοι ταλαιπωρούν το βιβλίο;

ο αναγνώστης στις 29 Νοεμβρίου, 2014

Γιάννης Ν. Μπασκόζος.

H πρόσφατη ειδησεογραφία που αναφέρει ότι η κυβέρνηση στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων της θέλει να αυξήσει το ΦΠΑ στα βιβλία ως συμβολή στην προσπάθεια  κλεισίματος του χρηματοδοτικού κενού είναι για γέλια αλλά και καταστροφική. Σύμφωνα με την επίσημη τοποθέτηση της Ένωσης Ελληνικού Βιβλίου «με σταθερή αγορά θα μπορούσε το κράτος να κερδίσει το πολύ  6 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία είναι σταγόνα στον ωκεανό των ελλειμμάτων». Αν όμως υπολογίσουμε ότι εδώ και έξι μήνες με την ουσιαστική κατάργηση του νόμου της ενιαίας τιμής του βιβλίου είχαμε ως αποτέλεσμα τη μείωση του τζίρου του βιβλίου κατά 15% το λιγότερο και μείωση της κερδοφορίας κατά 50% (στοιχεία της ΕΝΕΛΒΙ)  το τελικό αποτέλεσμα της παρανοϊκής κυβερνητικής ενέργειας θα αποφέρει μηδενικό αποτέλεσμα.  Άρα ποιος ο λόγος;

Υπενθυμίζεται ότι η  μεγάλη πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης αντιμετωπίζει το βιβλίο ως πολιτιστικό αγαθό πρώτης ανάγκης, ορίζοντας μηδενικούς ή πολύ χαμηλούς συντελεστές ΦΠΑ (η Αγγλία και η Ιρλανδία έχουν μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ για τα βιβλία) και παράλληλα έχουν καθιερωμένα συστήματα ενιαίας τιμής για το βιβλίο και υποστηρίζουν οργανωμένα δίκτυα βιβλιοθηκών.

Ο εκδοτικός κόσμος περίμενε την χριστουγεννιάτικη αγορά για να «ρεφάρει» με την έννοια να κλείσει τρύπες, να πληρώσει επιταγές και ημερομίσθια. Τώρα του δίνουν μια ακόμα «κλωτσιά» προς τα κάτω.

Θυμίζω επίσης ότι με την κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου τα μικρά βιβλιοπωλεία (ειδικά του κέντρου της πόλης) βρίσκονται σε κατάσταση «κατάθλιψης». Οι αγοραστές προτιμούν δυο –τρία κεντρικά βιβλιοπωλεία που «σπάνε τις τιμές» , ακόμα και κάτω του κόστους, για να βάλουν τον καταναλωτή στο βιβλιοπωλείο τους , ενώ οι μικροί αδυνατούν να ακολουθήσουν αυτή τη φρενίτιδα των συνεχών εκπτώσεων.

Ο χώρος του βιβλίου δέχεται απανωτά πλήγματα αλλά κανείς δεν σκέφτεται ότι το βιβλίο είναι ένα ευαίσθητο πολιτιστικό προϊόν και χρειάζεται ένα ουσιαστικό ενδιαφέρον. Το οποίο όμως απαιτεί ανθρώπους με κουλτούρα στις καίριες θέσεις. Που, βεβαίως, δεν υπάρχουν!