"Το Επί Ματαίω" του Κυριάκου Χαρίτου. Μια πολύ δυνατή, παλλόμενη και παθιασμένη, αλλά συγκροτημένα συγκερασμένη ποιητική σύνθεση

"Το Επί Ματαίω"
Μια συλλογή που ξαφνιάζει και συναρπάζει με την αμεσότητα του λόγου, το σκληρό χιούμορ, την ποιητική εικονογράφηση των σημερινών αδιεξόδων και φέρει την υπογραφή του γνωστού μας και αγαπητού από τα παιδικά του βιβλία Κυριάκου Χαρίτου ο οποίος δηλώνει ότι το κείμενο του έργου του είναι σκληρό και με γεύση πικρή...

Οι αναγνώστες των παιδικών του βιβλίων ενδεχομένως να παραξενευτούν αλλά γι αυτόν το έργο τούτο ήταν μια πράξη αυτοσυντήρησης... επιβίωσης εν τέλει...

Το Επί Ματαίω είναι μια οργισμένη και υπερβατική προσευχή
ενός στόματος γεμάτου απελπισία.

Είναι ένα βέβηλο ιδιωτικό ευαγγέλιο.

Ένα κάλεσμα στον Θεό να βγει στο μπαλκόνι του.

Είναι χαραγμένο πάνω σε πετρώματα θλίψης και πρωτογονικής μοναξιάς.

Παράλληλα είναι και μια ζοφερή καταγραφή των κυρίαρχων εικόνων της ξεχαρβαλωμένης καθημερινότητας μέσα στην οποία βουλιάζει η ζωή μας.

Είναι σαν να πετάς χαλίκια στον ουρανό.
Τα περισσότερα πέφτουν πάνω στο κεφάλι σου.

του ΓΙΩΡΓΟΥ-ΙΚΑΡΟΥ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗ

Πολύ δυνατή, παλλόμενη και παθιασμένη, αλλά συγκροτημένα συγκερασμένη η ποιητική σύνθεση Το Επί Ματαίω (εκδ. Κέδρος) του Κυριάκου Χαρίτου (Χαλκίδα, 1977). Λέξεις-σουγιάδες και φράσεις-λεπίδες για τα όσα ταλανίζουν και βρομίζουν το σήμερά μας, τις ώρες, τα δευτερόλεπτά μας. Οργισμένο χιούμορ και μαινόμενη λογική κατακλύζουν τις σελίδες του Χαρίτου, αφού κατέκλυσαν την ψυχή και τον νου του. Ο εκτροχιασμός της τηλοψίας, η καλπάζουσα ρύπανση της αισθητικής και του γούστου, το κουρέλιασμα της ευγένειας από τη βαναυσότητα, ο θυμός για όλα γύρω μας, ένας θυμός που ωστόσο δεν θέλει να αποβεί φονιάς της αβρότητας, ένας θυμός που ωρύεται μεν, αλλά ωρύεται μελωδικά, είναι όλα παρόντα στην ποιητική του Χαρίτου. Διακρίνεις, στην ποιητική αυτή, το παλιό σκηνοθετικό underground βλέμμα του Γιώργου Χρονά απ' τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, στις Λάμπες και στα Μαύρα Τακούνια, φέρ' ειπείν, καθώς και τις ριζωμένες στο αστικό τοπίο επικλήσεις του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου, όπως τις θαυμάσαμε στις θρυλικές Ωδές στον Πρίγκιπα. Η σημερινή Αθήνα, βρομότοπος και όαση, σκουπιδαριό και αληταριό μαζί, καλλιτεχνικό εργαστήρι και αποθήκη υλικού για μέλλουσες χρήσεις και για τωρινούς πειραματισμούς, να ποιο είναι το ποιητικό κέντρο στη σύνθεση Το Επί Ματαίω. Η χθαμαλή, χυδαία αλλά και στίλβουσα και ελπιδοφόρα, πραγματική πραγματικότητα, το καταγώγιο της καταγωγής μας, η κυοφορούσα εκπλήξεις καθημερινότητά μας. Γράφει ο Κυριάκος Χαρίτος: «Βάδισε πλάι μου εν φωτιά και εν γαλήνη / και θα σου δώσω εγώ κυβέρνηση / θα σου δώσω εγώ φονιάδες δορυφορικούς / γραβάτες όπλα μέσα στη μασχάλη / μουσκεύοντας στο μίσος και στο μίσος / Θα σου δώσω μικρόφωνα να μιλάς / Άνθρωπε / Και πόλεις νεκρικές της επαρχίας / να εγκαινιάζεις ντισκοτέκ και ζαχαροπλαστεία».

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης είναι ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας

 Πηγή: www.lifo.gr

Ο Κυριάκος Χαρίτος γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1977. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Θέατρο στην Αγγλία. Εργάστηκε ως ηθοποιός στην ομάδα Shifting Sands (2002, 2003, 2014), Έχει γράψει τέσσερα παιδικά βιβλία και το σενάριο της ταινίας μικρού μήκουςΕν θερμώ (Βραβείο Σεναρίου Φεστιβάλ Δράμας, 2007).