ΜΑΝΤΕΙΟΝ ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ : Στοιχεία Λειτουργίας. Διάλεξη του Στάθη Βαλλά τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019 στο βιβλιοπωλείο "σύγχρονη έκφραση"

Τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019 και ώρα 8:00 μμ

ο Στάθης Βαλλάς θα μιλήσει

στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

με θέμα:

ΜΑΝΤΕΙΟΝ ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ

Στοιχεία Λειτουργίας

Παραθέτουμε  μια περίληψη της ομιλίας

"πρόνοια θεών ενσκευασαμένη τά χρηστήρια 

                                  πανταχόθεν οίχεται."

 Ένα απαραίτητο όσο και βασικό προηγούμενο, για την πληρέστερη κατανόηση του εν λόγω Θέματος, είναι η κατά το δυνατόν σαφέστερη γνώση, του χαρακτήρος των αρχαίων Ελληνικών Χρηστηρίων. Τα Χρηστήρια ήσαν οι κατ’ εξοχήν τόποι όπου   ο θρησκευόμενος  άνθρωπος, ερχόταν σε άμεση επαφή με την όποια θεότητα. Ακριβέστερα ερχόταν σε Συγγένεια με την όποια θεότητα. Αυτή η Συγγένεια επιτυγχανόταν είτε με τον Συνενταφιασμό, είτε με την Ερωτική Πράξη.                      (Σήμερα η ίδια  επιδίωξη πραγματοποιείται μέσα στους ιερούς ναούς. Η διαφορά αναγνωρίζεται στο ότι κατά την αρχαιότητα, τα Μυστήρια αυτά ήσαν γνήσια φυσικά δρώμενα, ενώ σήμερα αποτελούν εντελώς Συμβολικές Ακολουθίες.)

Εκτός λοιπόν από την τέλεση οποιουδήποτε Τυπικού, οποιουδήποτε Μυστηρίου, για την ενσωμάτωση, για την Συγγένεια με την θεότητα, εκείνος που έκανε χρήση του κάθε επώνυμου Χρηστηρίου συνηθέστατα, έπαιρνε και κάποιον χρησμό. Τα αρχαία Χρηστήρια – μαντεία λοιπόν, εντελώς αντίθετα με τις σημερινές εκτιμήσεις και απόψεις, τις σχετικές με την αξιοπιστία τους, λειτουργούσαν με Φυσικρατικούς με Φυσικούς Κανόνες, και οι χρησμοί τους ήσαν αδιαμφισβήτητοι. Είχαν την ισχύ και την πιστότητα Νόμου. Παράδειγμα το Επίγραμμα των Θερμοπυλών: "τήδε κείμεθα τοις κείνων πειθόμενοι νομίμοις."                                       

Ο βασιλιάς και οι τριακόσιοι οπλίτες εκστράτευσαν στις Θερμοπύλες με αποκλειστική αποστολή να σκοτωθούν, επειδή αυτό ακριβώς ήταν το εντελλόμενο από τον Απόλλωνα. Γεγονός πολύ δύσπεπτο για τον σύγχρονο Ορθολογισμό. Σχεδόν όλοι  οι αρχαίοι χρησμοί γίνονται ακατανόητοι με τα σημερινά κριτήρια. Πώς να ερμηνευθεί ότι Ερεχθεύς ο Αττικός, και Μάριος ο Ρωμαίος: "τάς έαυτών εθυσάττην θυγατέρας,"  ή ακόμα και η ακραία περίπτωση του Περίανδρου του Κορίνθιου. Έστειλε στο Νεκυομαντείο, στο Νεκρομαντείο της Θεσπρωτίας απεσταλμένους! για να ρωτήσουν την νεκρή γυναίκα του, πού είχε κρύψει κάποιον άγνωστον σ’ αυτόν θησαυρό! Ήταν τόσο αφελής;                                                                          

Ο Περίανδρος ο Κορίνθιος ήταν ένας από τους επτά αρχαίους Έλληνες σοφούς.

Ποιες λοιπόν, και τί είδους δυνάμεις λειτουργούσαν μέσα στα αρχαιοελληνικά Χρηστήρια, ώστε αυτοί οι ειδικοί Τόποι, να περιγράφονται από μεν τον Θαλή τον Μιλήσιο, ότι "είναι πλήρεις θεού," και από τον Αριστοτέλη, ως "εκεί τα πάντα πεπλήρωται θειότητος." Ο Πλούταρχος μάλιστα επισημαίνει πως "όταν η πρόνοια των θεών εγκατέλειψε τους Έλληνες, πήρε τα Χρηστήρια ως αποσκευές, και εξαφανίστηκε."  

Επίσης ισχυρίζεται ότι σε τέτοιους Τόπους συγκινούνται όχι μόνον τα έμψυχα, αλλά  ακόμη και τα άψυχα!                                                                          

"τών άναθημάτων τά ένταυθοί μάλιστα συγκινείσθαι καί συνεπισημαίνειν τή τού θεού προνοία, καί τούτων μέρος μηδέν είναι κενόν μήδ’ άναίσθητον, αλλά πεπλήσθαι πάντα θειότητος.  (  Πλούτ. ‘’περί του μη χρ.εμ.την Πυθίαν" 398 Α ) Αναφέρει μάλιστα και παραδείγματα, όπως τον κίονα που είχε αφιερώσει ο Ιέρωνας  των Συρακουσών στους Δελφούς, ο οποίος την ημέρα που πέθανε, ο κίονας έπεσε. 

Ακόμη και σφοδροί πολέμιοι της αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, όπως ο Κλήμης, γίνεται ένθερμος υποστηρικτής των χρησμών.

 καὶ γὰρ οἱ χρησμοὶ τὰς εἰς τὴν θεοσέβειαν ἡμῖν ἀφορμὰς                                 ἐναργέστατα προτείνοντες θεμελιοῦσι τὴν ἀλήθειαν·                                                             (Klem.Alex. Protr.8,77)

‘’Οι χρησμοί είναι θεόσταλτοι και θεμελιώνουν την Αλήθεια.’’

Μ’ αυτά τα επιγραμματικά δεδομένα, δεν φαίνεται φρόνιμο να θεωρείται σήμερα  η λειτουργία των αρχαίων Χρηστηρίων, και η πιστότητα των χρησμών, ως Ιδρύματα και πράξεις αναξιόπιστες. Με την ίδια συλλογιστική λοιπόν θα πρέπει να αναζητηθούν και οι όποιες ιδιαιτερότητες αυτών των Τόπων. Να μελετηθούν τα Στοιχεία που συγκεντρώνονται στον κάθε επώνυμο Ιερό Τόπο, και βεβαίως η λειτουργία τους, ώστε να  εξαχθούν κάποια τουλάχιστον γνωστικά συμπεράσματα.

Από τα βασικότερα Στοιχεία που προέκυψαν μέχρι τώρα μέσω της έρευνας, είναι και η αναγνώριση πως ο κάθε Ιερός Τόπος στην αρχαία Ελλάδα, αποτελούσε μια Μοναδικότητα. Πουθενά δεν επαναλαμβανόταν μια ίδια τελετουργία, ένα ίδιο δρώμενο, μια ίδια μύηση. (φαινόμενο δηλ. που συμβαίνει σήμερα). Ο κάθε Τόπος είχε τα δικά του φυσιογνωστικά χαρακτηριστικά. Διαφορετική Γή, διαφορετικό Νερό, διαφορετική Φωτιά, και βεβαίως διαφορετικόν Αέρα.

Τα τέσσερα δηλ. Πρώτα Αίτια, από τα οποία είναι πλασμένος ο Κόσμος όλος. Η σύμπραξη αυτών των Στοιχείων, εκμαίευε, γεννούσε, το δρώμενο του κάθε επώνυμου Ιερού Τόπου. Στην ορθότερη αναγνώριση το λεγόμενο Μαντείο του Τροφωνίου ήταν από τα επιφανέστερα Ιερά της Χώρας. (Οι αγώνες Τροφώνεια ήσαν Οικουμενικοί, δηλ. Παγκόσμιοι. Στο τοπικό Ιερό γινόταν η μοναδική στην ηπειρωτική Ελλάδα, Κατάβαση στον Άδη, και βεβαίως όπως θα γίνει γνωστό τα Φυσικά Πρότυπα Στοιχεία που βρίσκονται σε λειτουργική σύνοδο εδώ, ελλείπουν ακόμα και από το μεγάλο Θρησκευτικό Κέντρο των Δελφών.)