Προτάσεις για ανάγνωση στους φίλους της "Σύγχρονης έκφρασης"
από τη Σώτη Τριανταφύλλου
- Γκύντερ
Γκρας, Το τενεκεδένιο ταμπούρλο, μετ.
Τούλα Σιετή, εκδ. Οδυσσέας, 2008.
Η ιστορία του Όσκαρ Μάτσερατ που αρνείται να μεγαλώσει –
ένα μεγάλο γερμανικό μυθιστόρημα για την ευτέλεια του Κακού.
- Xάινριχ Μπελ, Ασφυκτική προστασία, μετ. Ιάκωβος Κοπερτί, επιμ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου, εκδ. Πόλις, 1994.
Τα “μολυβένια χρόνια” και οι σύνθετες σχέσεις των τάξεων: πώς ο πλούσιος και ισχυρός Φριτς Τολμ γίνεται στόχος των τρομοκρατών...
- Ρίτσαρντ Ντόκινς, Η περί θεού αυταπάτη, μετ. συλλογική, εκδ. Κάτοπτρο, 2007.
Σας διαβεβαιώ κι εγώ: θεός δεν υπάρχει.
- Συλλογικό έργο, Μανιφέστο των ανήσυχων οικονομολόγων, μετ. Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Πόλις, 2011.
Ένα σύντομο βιβλιαράκι για το πώς φτάσαμε στην παγκόσμια κρίση και πώς μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Το μετέφρασα διότι μου φάνηκε απαραίτητο.
- Aντόν Τσέχοφ, Η κυρία με το σκυλάκι, μετ. Έφη Κορομηλά, εκδ. Μελάνι, 2011.
Ένα εκτεταμένο διήγημα όπου γίνονται φανερές όλες οι αρετές του Τσέχοφ.
- Μπέρναρντ Σλικνκ, Διαβάζοντας στη Χάννα, μετ. Ιάκωβος Κοπερτί, εκδ. Κριτική, 1999
Η γερμανική λογοτεχνία και η γερμανική πολιτική εξανθρωπίζονται μόνο από την ενοχή: χωρίς την ενοχή, το τευτονικό πνεύμα είναι επικίνδυνο...Ένα μυθιστόρημα για το σκοτεινό παρελθόν της Γερμανίας, το πολύ σκοτεινό παρελθόν.
- Κώστας Παπαϊωάννου, Χέγκελ, μετ. Γιώργος Φαράκλας, εκδ. Εναλλακτικές εκδόσεις, 1992.
Ένα δοκίμιο που συνδυάζει τρία στοιχεία: αποτελεί μια εισαγωγή στο έργο του Χέγκελ, ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, και ένα κείμενο με λογοτεχνική αξία παρότι αφορά στη φιλοσοφία. Δεν πρόκειται για μια βιογραφία (άλλωστε η ζωή του Χέγκελ παραήταν βαρετή…), ούτε για μια παράθεση αποσπασμάτων από τα έργα του ή μια κριτική παρουσίαση των απόψεων που έχουν διατυπωθεί σχετικά με τα τελευταία. Δίνοντας τη δική του ερμηνεία στο εγελιανό έργο, ο Κώστας Παπαϊωάννου θεωρεί δευτερεύουσα τη μελέτη της ίδιας της μεθόδου του Χέγκελ, της διαλεκτικής τριαδικότητας, ή της φιλοσοφίας της φύσης ή ακόμα και την ταύτισή του με το πρωσικό κράτος στην τελευταία φάση της ζωής του. Χωρίς να αγνοεί αυτές τις πτυχές βλέπει στον Χέγκελ περισσότερο τον ενθουσιώδη εραστή της γαλλικής επανάστασης, της περιπέτειας του πνεύματος, της αυτοπραγμάτωσης του ανθρώπου, της ενδελέχειας της ιστορίας, της αριστοτελικής αρχής της κίνησης και της ενέργειας παρά τον προάγγελο των σύγχρονων ολοκληρωτισμών.
- Παναγιώτης Πινάτσης, Φυσικά μαθηματικά, εκδ. Mathbooks, 2011.
Tα μαθηματικά μάς βοηθούν να σκεφτόμαστε λογικά. Μερικές φορές αναρωτιέμαι μήπως ο περιρρέων παραλογισμός οφείλεται απλώς στην άγνοια της μαθηματικής σκέψης. Το βιβλίο αυτό απαντάει στο ερώτημα: μπορεί η φυσική να γίνει διδακτικό εργαλείο των μαθηματικών;
- Aνν Σέξτον, Ερωτικά ποιήματα, μετ. Ευτυχία Παναγιώτου, εκδ. Μελάνι, 2010. Ή Ποιήματα, μετ. Δήμητρα Σταυρίδου, εκδ. Printa, 2010.
Ένα τσεκούρι για την παγωμένη θάλασσα μέσα μας...
- Τούμας Τράνστρεμερ, Τα ποιήματα, μετ. Βασίλης Παπαγεωργίου, εκδ. Printa, 2004.
Τα βραβεία Νόμπελ δεν χαρίζονται σε κανέναν – κερδίζονται. “Το μόνο που θέλω να πω αστράφτει απρόσιτο…”, γράφει ο Σουηδός ποιητής.
- Φίλιππος Φιλίππου, Οι τελευταίες μέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη, εκδ. Πατάκη, 2003.
Το χρονικό μιας εποχής: το 1933 ο Καβάφης πεθαίνει ενώ άνθρωποι και ιδέες γεννιούνται.
Σώτη Τριανταφύλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου