Εμείς (οι Ελληναράδες) και οι «άλλοι»

GHEYN, Jacob de IIWoman and Child looking at a Picture Book

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι και τόσο σύμπτωση

Εικόνα 1η
Ο οικονομικός μετανάστης με τη γυναίκα του εισήλθαν στο χώρο του βιβλιοπωλείου. Φτωχικά ντυμένοι αλλά πεντακάθαροι, κουρασμένοι αλλά αξιοπρεπέστατοι , ζήτησαν τα ξενόγλωσσα βιβλία που έγραφαν τα χαρτάκια για τα δυο παιδιά τους. Όσοι έχετε μία στοιχειώδη επαφή με την αγορά των βιβλίων, κυρίως της Αγγλικής γλώσσας, θα υποψιαστήκατε ήδη το σοκ που υπέστησαν οι άνθρωποι όταν άκουσαν το κόστος των βιβλίων που γι αυτούς αντιπροσώπευε πιθανά μεροκάματα δύο εβδομάδων.
Ένοιωσα άβολα και ευγενικά τους πρότεινα να πάρουν τα βιβλία και να μου φέρουν τα χρήματα σε τρεις ή και τέσσερις δόσεις.
- Έχω εμπιστοσύνη. Από ανθρώπους σαν εσάς δε χάνονται χρήματα. Το ξέρω θα μου τα φέρετε.
Ένας κόμπος είχε σταθεί στο λαρύγγι του Αλβανού πατέρα. Τα λόγια θα έβγαιναν με δυσκολία. Αντί λοιπόν να μιλήσει αγκάλιασε τρυφερά τη γυναίκα του, κοιτάχτηκαν στα μάτια, έτσι τα είπαν ΟΛΑ μέσα σε κάποια δευτερόλεπτα, και αφού με ευχαρίστησε, απέρριψε την προσφορά μου ψελλίζοντας
- Δεν πειράζει αφού πρόκειται για την πρόοδο των παιδιών ορίστε τα χρήματα. Θα τα βολέψουμε. Έφυγαν σφιχταγκαλιασμένοι, να δώσουν ο ένας κουράγιο στον άλλο, και για να μη δούμε τα δάκρυα με τα οποία πότιζαν των παιδιών τους τις σπουδές.

ΥΓ. Το περιστατικό αυτό δεν ήταν το μοναδικό αλλά το πιο χαρακτηριστικό. Επαναλήφθηκε με διάφορες παραλλαγές αρκετές φορές.

Εικόνα 2η
Ο Ελληναράς πατέρας, ντυμένος με αθλητική φόρμα που έβγαζε μάτια, βγήκε από προσκείμενο κατάστημα επωνύμων ενδυμάτων φορτωμένος τσάντες, που υποδήλωναν βεβαίως ότι το εμπόρευμά τους παραήταν αξιοσέβαστο, δεν άνοιξε αλλά έσπρωξε με αγένεια και αλαζονεία την πόρτα του βιβλιοπωλείου και με αγαναχτισμένο ύφος έβγαλε από την τσέπη ένα χαρτάκι, διάβασε λάθος το όνομα του συγγραφέα και του εκδοτικού οίκου που αναγραφόταν από τη δασκάλα του νηπιαγωγείου και έως ότου πληρώσει το δυσθεώρητο ποσόν των 6.50 € πέρασε γενεές δεκατέσσερις το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες του τις βαθμίδες φωνάζοντας στο τέλος
- Αυτή είναι η δωρεάν παιδεία!!!

ΥΓ. Δυστυχώς και αυτό το περιστατικό δεν ήταν το μοναδικό αλλά το πιο χαρακτηριστικό. Επαναλήφθηκε με διάφορες παραλλαγές αρκετές φορές.

Εικόνα 3η
Εκμυστήρευση νηπιαγωγού. Στη βιβλιοθήκη του σχολείου, τα παιδάκια των αλλοδαπών είναι οι καλύτεροι αναγνώστες. Αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι τα βιβλία που παίρνουν σπίτι τα επιστρέφουν όπως ακριβώς τα παρέλαβαν σε αντίθεση με τα βλαστάρια μας που όταν δε τα χάνουν, τα γυρίζουν φύλλο και φτερό ή γεμάτα λίγδες.

Κι ύστερα αναρωτιόμαστε, γιατί σηκώνουν τις σημαίες μας οι «άλλοι».
Κι ύστερα αναρωτιόμαστε, γιατί οι Ελληναράδες σαν τον κύριο που ανάφερα σκίζουν τα ιμάτια τους για τη δήθεν προσβολή των συμβόλων μας.
Κι ύστερα αναρωτιόμαστε, γιατί την ώρα που αγγίζουμε τον πάτο, οι άλλοι σηκώνουν τα μάτια στον ουρανό.

Βέβαια δεν είμαστε όλοι «Ελληναράδες». Το αντίθετο.
Βέβαια δεν είναι όλοι σαν τους Αλβανούς που ανέφερα. Ίσως το αντίθετο.
Όμως είναι φαινόμενα που επαναλαμβάνονται όλο και περισσότερο, είναι φαινόμενα που καταγράφω χωρίς λογοτεχνικές περικοκλάδες και δίχως λοιπές κοινωνιολογικές προσεγγίσεις. Απλά γιατί συνέβησαν στον έναν ή στον άλλο βαθμό και επαναλαμβάνονται καθημερινά. Για να πάψουμε γαμώτο να ζούμε με τις αυταπάτες που τεχνηέντως πλασάρουν οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι για τον «περιούσιο» λαό μας.