Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Μέγα το πλήθος μέγιστο το πάθος

Ένα ορμητικό ποτάμι το πλήθος που συνέρρευσε απ’ όλο το νομό και ακόμη μακρύτερα, παρακάμπτοντας τα μπλόκα των αγροτών, για να παρακολουθήσει την ομιλία του κ. Γιανναρά με θέμα «Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα», δημιούργησε μια ανεπανάληπτη εικόνα, κατακλύζοντας οποιοδήποτε σημείο του βιβλιοπωλείου ήταν προσβάσιμο. Και παρ’ όλα αυτά πολλοί, πάρα πολλοί, δεν χώρεσαν.

Ο κ. Γιανναράς για 4η φορά προσκεκλημένος στη «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ» εμφανώς συγκινημένος από την ανταπόκριση στο κάλεσμά μας είπε: «Αυτό που συμβαίνει εδώ μέσα εγώ δεν το έχω ξαναδεί σε άλλη μεριά της Ελλάδας». Ο κ. Γιανναράς εξήγησε γιατί ισχυρίζεται ότι στη χώρα μας έχει καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα. Χαρακτηριστικό απόσπασμα της ομιλίας του ακούστε εδώ.


Στη συνέχεια εξειδίκευσε αυτούς τους συλλογισμούς με αναφορές στην κομματική πολυσυλλεκτικότητα, στον καθορισμό της πολιτικής από τους επικοινωνιολόγους, στην αντιμετώπιση της παιδείας, στην ιδεολογική τρομοκρατία, στο πανεπιστημιακό άσυλο σε συνάρτηση με τη διακίνηση των ιδεών. Ο διάλογος που ακολούθησε υπήρξε ιδιαίτερα εποικοδομητικός και κατέγραψε τον προβληματισμό του κοινού από διαφορετικές οπτικές γωνίες για την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα και την αδυναμία πολιτικού συστήματος να δώσει λύσεις και διεξόδους.

3 σχόλια:

Μάνος Κοντολέων είπε...

Τα σχόλια και οι απόψεις του Χρήστου Γιανναρά είναι πάντα εύστοχα, καίρια και κυρίως πικρά. Πικρά για τα όσα συμβαίνουν σε αυτήν τη χώρα.
Και είναι πολλοί οι έλληνες πολίτες που ασπάζονται τις απόψεις του κ. Γιανναρά.
Αλλά άμεσα κανείς δεν ανταποκρίνεται με πράξεις. Όλοι μένουμε στις διαπιστώσεις.
Μπορεί να μην ήρθε ακόμα η ώρα της έμπρακτης αντίδρασης.
Αλλα ας ευχηθούμε να μην αργήσει.
Ο λόγος του Χρήστου Γιανναρά δεν αφορά κάποιο μακρινό μέλλον. Είναι λόγος που έχει να κάνει με το παρόν.

Βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ - ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ είπε...

Μάνο,εύστοχο το σχόλιό σου. Χαίρομαι που ξανασυναντιόμαστε. Έστω και ηλεκτρονικά.

Μάνος Κοντολέων είπε...

Είμαι χρήστης του διαδυκτίου, αλλά προσπαθώ να κρατώ εκτός αυτού τις προσωπικές μου επαφές.
Καιρό τώρα παρακολουθώ το ιστολόγιο σου και χαίρομαι που στην πόλη σου είναι πάντα ζωντανή η ανταλλαγή απόψεων και μάλιστα μέσα σε χώρο όπως αυτός ενός βιβλιοπωλείου -κλασικού και διαχρονικού... Ξέρεις το είδος αρχίζει και σπανίζει.
Νάσαι καλά φίλε μου