"Ανεπίστροφον". Της Γιάννας Λάμπρου. Κυκλοφόρησε και στις διαδρομές του φιλοδοξεί να συναντήσει αναγνώστες με περίσσευμα κρίσης, μνήμης και ευαισθησίας.

-Πάντα ξέρεις τις εκλεκτικές σου συγγένειες είπες. Γι΄αυτό συνταξιδεύεις κι εξημερώνεις ελαχίστους, ενώ συναναστρέφεσαι πλείστους όσους. Στατιστικά παίζει πάντα το λάθος, η αστοχία, η παραπλάνηση, η εξαπάτηση. Εκεί; Λες, διάβασα λάθος μήνυμα που δεν μου απευθυνόταν, που είχε παραλήπτες την τυχαιότητα και τη χύδην ομοιομορφία και όχι την επιλογή. Έτσι, πριγκίπισσά μου, ναι, πλην Λακεδαιμονίων. «Νιώθεται» .

Όμως, δεν αφαιρεί από την σπουδαιότητα των ιδεών και των συναισθημάτων το ότι υπάρχουν παρακμιακοί τουρίστες κι ευκαιριακοί επιβήτορές τους. Αντιθέτως, αναδεικνύει την σπανιότητα των μεν και την καθημερινή ασέλγεια των δε...

Από τις σελίδες της ηλεκτρονικής εφημερίδας ΒΟΙΩΤΙΑ γράφει η Α.ΕΚ.

Μοιάζει υποκρισία να μελαγχολείς για αυτό που είναι οριστικό. Μοιάζει ματαιοπονία να γράφεις ένα μικρό σημείωμα για το ανεπίστροφο. Κι όμως η Γιάννα Λάμπρου έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο. Ανεπίστροφον. Με λόγο ζωηρό και ταυτόχρονα εμβριθή, αιχμηρό κάποτε, υπαινικτικό συχνά, που στήνει καθαρές εικόνες φροντίζοντας να αφήνει θολά τα περιγράμματα των καταστάσεων, καταγράφει ιστορίες διηθημένες σε χρώματα -όσα και τα κεφάλαια- που συναιρούνται στην παλέτα της μνήμης και της αίσθησης κι απαυγάζουν όλα το χρώμα που παίρνει η ψυχή όταν υποχρεώνει να την αφουγκραστείς. Μικρές ιστορίες που κατευθύνονται μέσα από διαδρομές άλλοτε χαραγμένες σε μια ευθεία, σαν τους αχανείς εκείνους δρόμους της αμερικανικής υπαίθρου, κι άλλοτε ελικοειδείς και δύσβατες, σαν την επίπονη υγρή κατάβαση στο εσώτατο έσω ενός εκάστου, για να συναντηθούν όλες στα ρείθρα της χοάνης του χρόνου για τόσο όσο κρατάει η λάμψη της αστραπής – το μόνο «λίγο» που ’ναι αρκετό να εντυπώσεις την εικόνα του κόσμου, αν δεν σε φοβίζει η αποκάλυψη.

Ιστορίες ετερόκλητες, σε ελάχιστη μετατόπιση του κατόπτρου όμως συναφείς, γιατί απ’ το ίδιο υλικό είναι φτιαγμένοι οι άνθρωποι. Και το ταξίδι ένα…

Η Γιάννα Λάμπρου γεννήθηκε στον Ελικώνα Λιβαδειάς.

Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών.

 Μετά την άσκηση της δικηγορίας επέστρεψε  στη Λιβαδειά,

όπου ζει και εργάζεται ως δικηγόρος από το 1985.

 Είναι έγγαμη και μητέρα δύο κοριτσιών.

Αυτά για αρχή και θα επανέλθουμε.