Το βιβλίο της Σοφίας Νικολαΐδου Απόψε δεν έχουμε φίλους κέρδισε το Βραβείο Athens Prize for Literature 2010 για το ελληνικό μυθιστόρημα που απονέμει για πέμπτη συνεχή χρονιά το περιοδικό (Δε)κατα.
Το βραβείο αυτό έρχεται να σφραγίσει τη μεγάλη απήχηση που είχε το βιβλίο τόσο από το κοινό όσο και από την κριτική. Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση, το βιβλίο, προϊόν ρεαλιστικής μυθοπλασίας με ψήγματα από την πραγματική ζωή ή ιστορία, ξεχωρίζει για την στιλπνότητα του λόγου, την ελλειπτικότητά του, το παιχνίδισμα της γλώσσας, την απουσία πλατιάσματος, την υπαρξιακή επίστρωση της πλοκής, την πυκνή ροή, το μείγμα ατομικών και συλλογικών απογοητεύσεων και τις ψυχικές μεταπτώσεις των ηρώων του.
Το βραβείο αυτό έρχεται να σφραγίσει τη μεγάλη απήχηση που είχε το βιβλίο τόσο από το κοινό όσο και από την κριτική. Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση, το βιβλίο, προϊόν ρεαλιστικής μυθοπλασίας με ψήγματα από την πραγματική ζωή ή ιστορία, ξεχωρίζει για την στιλπνότητα του λόγου, την ελλειπτικότητά του, το παιχνίδισμα της γλώσσας, την απουσία πλατιάσματος, την υπαρξιακή επίστρωση της πλοκής, την πυκνή ροή, το μείγμα ατομικών και συλλογικών απογοητεύσεων και τις ψυχικές μεταπτώσεις των ηρώων του.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Δεκέμβριος 2008: Πορείες και συνθήματα. Μια μεγάλη φωτιά σε μια μεγάλη σχολή. Και μια φράση που εκτοξεύεται με δύναμη: Απόψε δεν έχουμε φίλους.
Οκτώβριος 1981-1989: Ένας ανυποψίαστος −μα αποφασισμένος− ιστορικός ερευνά το απαγορευμένο θέμα των δωσίλογων και τις γερμανοφασιστικές οργανώσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Από παντού, πέφτουν να τον φάνε.
1934-1944: Ναζιστική Γερμανία, κατεχόμενη Θεσσαλονίκη. Εβραίοι, Έλληνες, Γερμανοί. Μαυραγορίτες, κατηχητικά, φυλακές και συσσίτια. Προδότες και πατριώτες.
Ένα μυθιστόρημα για τρεις γενιές Ελλήνων που προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους, την ώρα που η Ιστορία δείχνει τα δόντια της. Γονείς και παιδιά, φοιτητές, μαθητές, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, μπακάληδες και αλάνια, γιαγιάδες και υπάλληλοι, συνδικαλιστές και ουδετερόφιλοι μαθαίνουν μια και καλή πως πρώτα κοιτάς πού χύθηκε το αίμα σου και ύστερα διαλέγεις πλευρά.
Ποια είναι η σωστή και ποια η λάθος απόφαση, όταν ο κόσμος γύρω καίγεται;
Πώς τσακίζεται η θεωρία στην πράξη;
Και ποιος μας βεβαίωσε, παρακαλώ, πως αυτή η χώρα ποτέ δεν πεθαίνει;
Οκτώβριος 1981-1989: Ένας ανυποψίαστος −μα αποφασισμένος− ιστορικός ερευνά το απαγορευμένο θέμα των δωσίλογων και τις γερμανοφασιστικές οργανώσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Από παντού, πέφτουν να τον φάνε.
1934-1944: Ναζιστική Γερμανία, κατεχόμενη Θεσσαλονίκη. Εβραίοι, Έλληνες, Γερμανοί. Μαυραγορίτες, κατηχητικά, φυλακές και συσσίτια. Προδότες και πατριώτες.
Ένα μυθιστόρημα για τρεις γενιές Ελλήνων που προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους, την ώρα που η Ιστορία δείχνει τα δόντια της. Γονείς και παιδιά, φοιτητές, μαθητές, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, μπακάληδες και αλάνια, γιαγιάδες και υπάλληλοι, συνδικαλιστές και ουδετερόφιλοι μαθαίνουν μια και καλή πως πρώτα κοιτάς πού χύθηκε το αίμα σου και ύστερα διαλέγεις πλευρά.
Ποια είναι η σωστή και ποια η λάθος απόφαση, όταν ο κόσμος γύρω καίγεται;
Πώς τσακίζεται η θεωρία στην πράξη;
Και ποιος μας βεβαίωσε, παρακαλώ, πως αυτή η χώρα ποτέ δεν πεθαίνει;
 |
| Η Σ. Νικολαΐδου στο βιβλιοπωλείο μας |
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Mε το Απόψε δεν έχουμε φίλους η από καιρό αναμενόμενη λογοτεχνική ενηλικίωση της Σοφίας Νικολαΐδου είναι επιτέλους γεγονός. […]
Σ’ ένα σχετικά μικρής έκτασης μυθιστόρημα, όπως είναι το Απόψε δεν έχουμε φίλους, η Νικολαΐδου, με ζηλευτή οικονομία έκφρασης (κάτι πολύ σπάνιο στα μυθιστορήματα που βγαίνουν σήμερα στη χώρα μας), κατορθώνει μια δύσκολη αφηγηματική σύνθεση, η οποία καλύπτει χρονικά μισόν αιώνα νεότερης ελληνικής Ιστορίας, μοιράζει την προσοχή της σε πολύ διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικών γενεών και συμπλέκει με πειστικό τρόπο τις τύχες τους σ’ έναν μύθο-σχόλιο για τις σχέσεις Ιστορίας, πολιτικής ταυτότητας και προσωπικού ήθους στην ειδική περίπτωση της σύγχρονης ελληνικής εμπειρίας.
Δημοσθένης Κούρτοβικ, ΤΑ ΝΕΑ (Βιβλιοδρόμιο)
Στα θετικά του βιβλίου της Σοφίας Νικολαΐδου δεν είναι μόνο οι χαρακτήρες και η ζωντάνια τους […] είναι και η απόδοση των διαφορετικών ιστορικών περιόδων. Και είναι, τέλος, η λογοτεχνικότητα […] αρετές μεγάλες και όχι συχνά συναπαντήματα.
Όλγα Σελλά, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗMε το Απόψε δεν έχουμε φίλους η από καιρό αναμενόμενη λογοτεχνική ενηλικίωση της Σοφίας Νικολαΐδου είναι επιτέλους γεγονός. […]
Σ’ ένα σχετικά μικρής έκτασης μυθιστόρημα, όπως είναι το Απόψε δεν έχουμε φίλους, η Νικολαΐδου, με ζηλευτή οικονομία έκφρασης (κάτι πολύ σπάνιο στα μυθιστορήματα που βγαίνουν σήμερα στη χώρα μας), κατορθώνει μια δύσκολη αφηγηματική σύνθεση, η οποία καλύπτει χρονικά μισόν αιώνα νεότερης ελληνικής Ιστορίας, μοιράζει την προσοχή της σε πολύ διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικών γενεών και συμπλέκει με πειστικό τρόπο τις τύχες τους σ’ έναν μύθο-σχόλιο για τις σχέσεις Ιστορίας, πολιτικής ταυτότητας και προσωπικού ήθους στην ειδική περίπτωση της σύγχρονης ελληνικής εμπειρίας.
Δημοσθένης Κούρτοβικ, ΤΑ ΝΕΑ (Βιβλιοδρόμιο)
Στα θετικά του βιβλίου της Σοφίας Νικολαΐδου δεν είναι μόνο οι χαρακτήρες και η ζωντάνια τους […] είναι και η απόδοση των διαφορετικών ιστορικών περιόδων. Και είναι, τέλος, η λογοτεχνικότητα […] αρετές μεγάλες και όχι συχνά συναπαντήματα.
Η γραφή της Νικολαΐδου δεν έχει τίποτα το επιτηδευμένο και το εκβιαστικό, τίποτα το πλεονάζον και το περιττό. Στο αρχιτεκτονικό όλον, στα στοιχεία της πλοκής, στους χαρακτήρες και στη χρήση της γλώσσας, παντού υπάρχει η αίσθηση της οικονομίας και της αυτάρκειας. Που σημαίνει: με τα λιγότερα δυνατά μέσα πετυχαίνεται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ή αλλιώς με τον απλούστερο τρόπο αποδίδεται η πιο σύνθετη πραγματικότητα.
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης, Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ
Μυθιστόρημα που δεν αγαπήθηκε τυχαία, που συνδυάζει πολλά: Ιστορία, ψυχολογία, πολιτική, πανεπιστημιακό καθεστώς, κοινωνιολογία, μια καθημερινότητα ποιητικά επώδυνη, μαγική, σοφή. Και με λόγο, «άνευ λόγου» ποτέ.
Ελένη Γκίκα, ΕΘΝΟΣ της Κυριακής
Η συγγραφέας κατόρθωσε να γράψει ένα πολυεπίπεδο λογοτέχνημα, ένα μωσαϊκό προσώπων, αντιστικτικά παρουσιασμένων, ένα παζλ από ήρωες, αντιήρωες και αρνητικούς ήρωες, που χαρακτηρίζουν τη μεταπολεμική Ελλάδα.
Γιώργος Ν. Περαντωνάκης, ΔΙΑΒΑΖΩ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
H Σοφία Νικολαΐδου έχει εκδώσει μυθιστορήματα (Ο μωβ μαέστρος, Πλανήτης Πρέσπα), συλλογές διηγημάτων (Ξανθιά πατημένη, Ο φόβος θα σε ’βρει και θα ’σαι μόνος), μελέτες και μεταφράσεις. Σπούδασε κλασική φιλολογία και αξιοποίηση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας (διδακτορική διατριβή). Διδάσκει δημιουργική γραφή στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες. Από το 2001 συνεργάζεται με την εφημερίδα Τα Νέα για θέματα που αφορούν το βιβλίο.
Την Σοφία Νικολαΐδου φιλοξενήσαμε στο βιβλιοπωλείο μας στις 5-12-2010.
Γι αυτήν την βραδιά κοιτάξτε τις παρακάτω αναρτήσεις μας:
Γι αυτήν την βραδιά κοιτάξτε τις παρακάτω αναρτήσεις μας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου