ΣΥΛΒΙΑ ΚΡΙΣΤΕΛ: Και η «Εμμανουέλλα», τελικώς; «Ενα ταξίδι στην κορυφή ενός κύματος. Ενας σέρφερ, που είναι έτοιμος να πετάξει ή να γκρεμοτσακιστεί. Εγώ δεν πέταξα».

ΟΙ ΓΑΛΛΙΔΕΣ ξεσηκώθηκαν, θεωρώντας ότι η «Εμμανουέλλα» εμφάνιζε τη γυναίκα ως «αντικείμενο». Οι Γιαπωνέζες φεμινίστριες, από την άλλη, την είχαν ως πρότυπο, γιατί, λόγω μιας συγκεκριμένης σκηνής στην ταινία, όπου η Κρίστελ ανεβαίνει επάνω στον άνδρα, θεωρούσαν ότι «επιτέλους, η γυναίκα επιβάλλεται στον άνδρα και δεν μένει μόνον από κάτω». Οποτε παιζόταν αυτή η σκηνή, οι Γιαπωνέζες πετάγονταν όρθιες μέσα στην αίθουσα και χειροκροτούσαν ενθουσιωδώς.

Αποχαιρετισμός στη Σύλβια Κριστέλ τη θρυλική «Εμμανουέλλα» με ένα κείμενο που είχα κρατήσει από την Ελευθεροτυπία του 2007 με την υπογραφή του Χρήστου Μιχαηλίδη.

ΣΤΑ ΜΕΣΑ της δεκαετίας του '70, εισέβαλε σαν σίφουνας στις «φρεσκο-εφηβικές» μας ζωές και, με απίστευτα προκλητική αθωότητα, πέταξε τα ρούχα της και αποκάλυψε το γυμνό της κορμί. Τότε, η Ολλανδή ηθοποιός Σίλβια Κρίστελ ήταν μόλις 22 ετών. Σήμερα, είναι 54. Και, σε μιαν αυτοβιογραφία της με τίτλο «Γδύνοντας την Εμμανουέλλα», αποκαλύπτει την ψυχή της. Στα χρόνια τα ενδιάμεσα, υπήρχαν δύο γάμοι και ατέλειωτες σχέσεις, βυθίστηκε στο ποτό και αποτοξινώθηκε απ' αυτό, πέρασε και ξεπέρασε μια άσχημη περιπέτεια με καρκίνο, απόκτησε και έχασε μια μικρή περιουσία.

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ της αγγλικής Daily Telegraph Μικ Μπράουν τη συνάντησε σε μια μικρή καφετέρια, σ' ένα ήσυχο δρομάκι του Αμστερνταμ. Στο ίδιο κτίριο, από πάνω, το μικρό της διαμέρισμα, όπου ζει μόνη και σπάνια δέχεται επισκέψεις. «Οταν είσαι "Θεά του Ερωτα", όπως με λέγαν εμένα, καλύτερα είναι να πεθαίνεις στα 40. Γλιτώνεις πολλές φασαρίες. Κυρίως, την υποχρέωση να αποδεικνύεις, ακόμα και στον εαυτό σου, ότι πια δεν είσαι».

Η ΘΡΥΛΙΚΗ «Εμμανουέλλα» γυρίστηκε το 1974, με σκοπό «να κάνει τον ερωτισμό αξιοσέβαστο». Περισσότεροι από 650 εκατομμύρια άνθρωποι σε κάθε γωνιά της Γης είδαν (στο σινεμά και στο βίντεο) τη Σίλβια Κρίστελ να πετάει τα ρούχα της με εκπληκτική άνεση και με ακόμα πιο εκπληκτική άνεση να προσποιείται ότι έκανε στοματικό έρωτα ή ερχόταν σε οργασμό. «Πίστευα ότι η ταινία εκείνη θα μ' έκανε γνωστή σ' όλο τον κόσμο, θα άνοιγε διάπλατα όλες τις πόρτες για μένα, θα μου χάριζε τη ζωή των ονείρων μου».

ΥΠΟΔΥΟΤΑΝ τον ρόλο της νεαρής γυναίκας ενός διπλωμάτη, που βαριόταν να τον περιμένει όλη μέρα σπίτι και αποφάσισε να γευτεί τα φρούτα του ερωτικού πόθου στις εξωτικές παραλίες της Ταϊλάνδης, όπου εκείνος υπηρετούσε. Ετσι, απλά, μπήκε το «ελαφρύ πορνό» στη ζωή μας. Και σάρωσε την υφήλιο σαν ηδονικό τσουνάμι. Σ' έναν κινηματογράφο στα Champs Elysee στο Παρίσι, το έργο παιζόταν συνεχώς για 9 χρόνια. Η αίθουσα εκείνη έγινε κάτι σαν αξιοθέατο της γαλλικής πρωτεύουσας. Χιλιάδες Ιάπωνες στριμώχνονταν σε τουριστικά πούλμαν για να κάνουν την πατροπαράδοτη τουρνέ της πόλης. Πύργος του Αϊφελ, Αψίδα του Θριάμβου και «Εμμανουέλλα»!

ΟΙ ΓΑΛΛΙΔΕΣ ξεσηκώθηκαν, θεωρώντας ότι η «Εμμανουέλλα» εμφάνιζε τη γυναίκα ως «αντικείμενο». Οι Γιαπωνέζες φεμινίστριες, από την άλλη, την είχαν ως πρότυπο, γιατί, λόγω μιας συγκεκριμένης σκηνής στην ταινία, όπου η Κρίστελ ανεβαίνει επάνω στον άνδρα, θεωρούσαν ότι «επιτέλους, η γυναίκα επιβάλλεται στον άνδρα και δεν μένει μόνον από κάτω». Οποτε παιζόταν αυτή η σκηνή, οι Γιαπωνέζες πετάγονταν όρθιες μέσα στην αίθουσα και χειροκροτούσαν ενθουσιωδώς.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, λοιπόν, που κάποτε προκαλούσε τέτοια πάθη, σήμερα είναι μια κυρία μέσης ηλικίας -ο κάποτε «γλυκός διάολος» που ξεσήκωνε τις ορμόνες μας- σήμερα είναι κάτι σαν μαμά ολονών. Στο βιβλίο της ξεδιπλώνει τη ζωή της σαν σε ταινία δραματική. Δύσκολα παιδικά χρόνια. Οι χαρές και οι κίνδυνοι μιας ξαφνικής δημοσιότητας. Το μελαγχολικό παράδοξο τού να σε ποθούν οι πάντες, αλλά να σε αγαπούν και να σε νοιάζονται ελάχιστοι. «Κανείς, ποτέ, δεν πήρε την καρδιά μου», γράφει. «Εγώ, δεν την έδωσα. Τη δάνεισα μόνο. Δεν δόθηκα ποτέ. Ηθελα να με βλέπουν και να μην αγγίζουν. Μόνον αυτό...».

ΚΑΙ ΤΩΡΑ είναι μόνη. Ενα από τα τρία παιδιά εύπορης οικογένειας ξενοδόχων από την Ουτρέχτη. Σε ηλικία 14 ετών μπήκε στο υπνοδωμάτιο των γονιών της και είδε τον πατέρα της στο κρεβάτι με άλλη γυναίκα. Ηταν, λέει, το θλιβερότερο πράγμα που της συνέβη στη ζωή της. Και η «Εμμανουέλλα», τελικώς; «Ενα ταξίδι στην κορυφή ενός κύματος. Ενας σέρφερ, που είναι έτοιμος να πετάξει ή να γκρεμοτσακιστεί. Εγώ δεν πέταξα». 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/06/2007