Τα βιβλία Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ και ΑΝΝΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ: Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ θα παρουσιάσει ο συγγραφέας τους Νίκος Κυριαζής τη Δευτέρα 28-1-2013

Μια ανεκτίμητη βυζαντινή εικόνα που γίνεται αντικείμενο κλοπής, η υποψία για την ύπαρξη ενός αμύθητου θησαυρού, τα ιερότερα κειμήλια της χριστιανοσύνης που χάθηκαν πριν από επτακόσια χρόνια, κινητοποιούν ένα πλήθος ανθρώπων για την εύρεσή τους. Ανάμεσά τους ένας Αγιορείτης μοναχός με παράξενες δυνάμεις, μια δαιμόνια ντετέκτιβ, ένας μανιώδης Έλληνας συλλέκτης, ένας γοητευτικός Ιταλός τραπεζίτης της μαφίας, ένα σαγηνευτικό μοντέλο, ο ελληνοαλβανοσερβικός υπόκοσμος με τον αδίστακτο νονό της νύχτας αρχηγό του, ένας συντηρητής έργων τέχνης και ο καλύτερος αστυνόμος της ΕΛΑΣ θα αναμετρηθούν σε ευφυΐα και ταχύτητα ώστε να φτάσουν πρώτοι στην ανακάλυψη των κειμηλίων. Πρέπει όμως να πολεμήσουν όλοι εναντίον όλων, να λύσουν άλυτους γρίφους, να εισχωρήσουν στο μυαλό ενός μοναχού που πέθανε πριν από επτά αιώνες, να ερωτευτούν, να κυνηγήσουν αλλά και να κυνηγηθούν, να ταξιδέψουν στα άδυτα της βυζαντινής εποχής, τότε που η ιστορία γραφόταν από μοναχούς, Ισπανούς επιδρομείς, ληστές και Τούρκους πειρατές, Βενετούς και Φράγκους ιππότες.
"Ένα "αγγελικά" έξυπνο μυθιστόρημα, που συνδυάζει τη σύγχρονη περιπέτεια με τη βυζαντινή ιστορία και παρασύρει τον αναγνώστη".

    
  Ο συγγραφέας Ισίδωρος Ζουργός γράφει στην εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" για το βιβλίο

 Βία και κακοδαιμονία στο Βυζάντιο
Ενας γρίφος που σχετίζεται με μια βυζαντινή εικόνα βρίσκεται στο επίκεντρο μιας ιστορίας μυστηρίου που συνδέει τον 14ο αιώνα με το σήμερα.

 

Η μετάγγιση της ατμόσφαιρας του Βυζαντίου στην ελληνική πεζογραφία στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έγινε κυρίως με το έργο του Κώστα Δ. Κυριαζή. Μέσα από μία σειρά από μυθιστορηματικές βιογραφίες στις οποίες συνεργάζονται η στερεή ιστορική γνώση του συγγραφέα και μια γόνιμη μυθοπλασία, γενιές ολόκληρες αναγνωστών ταξίδεψαν στις περισσότερες περιόδους του λεγόμενου ανατολικού μεσαίωνα.

 Τον Νοέμβριο του 2011 κυκλοφόρησε ένα μυθιστόρημα αφιερωμένο σε αυτόν τον σημαντικό συγγραφέα που μας επανασύστησε τα εσωτερικά και εξωτερικά τοπία των ανθρώπων εκείνης της παλαιάς αυτοκρατορίας των Ρωμαίων. Το υπογράφει ο γιος του Νίκος Κ. Κυριαζής ο οποίος εδώ και χρόνια μας έχει δώσει εκτός από το επιστημονικό του έργο και πολλά αξιόλογα μυθιστορήματα.

Στον Κώδικα του αυτοκράτορα, δέκατο έκτο μυθιστόρημα του Νίκου Κ. Κυριαζή, το Βυζάντιο επανέρχεται με έναν τρόπο διαφορετικό, μέσα από μια περιπέτεια μυστηρίου όπου η αφήγηση εναλλάσσεται ανάμεσα στο τώρα και στον 14ο αιώνα. Το μυθιστόρημα ακολουθεί τις προσπάθειες επίλυσης ενός γρίφου που σχετίζεται με μία βυζαντινή εικόνα ιδιαίτερης τεχνοτροπίας και έναν θρυλούμενο θησαυρό. Ως εκ τούτων το βιβλίο σύντομα γοητεύει τον αναγνώστη ο οποίος ακολουθεί γητεμένος τη διαδοχή των κεφαλαίων, καθώς η δράση και η συνακόλουθη αγωνία της περιελίσσονται με στιγμές ύφεσης και κορύφωσης.

Το κομμάτι της αφήγησης που αναφέρεται στη σημερινή εποχή θυμίζει αστυνομικό μυθιστόρημα με υποδόριο χιούμορ και καταξιωμένα στερεότυπα, ενώ στα κεφάλαια του παρελθόντος νομίζω πως αξιοποιείται με τον καλύτερο τρόπο η παρακαταθήκη που μας κληροδότησε ο Κώστας Δ. Κυριαζής. Οι κοινωνικές συντεταγμένες μιας μακρινής εποχής, καθώς και οι υπαρξιακές προτεραιότητες των ανθρώπων της παρουσιάζονται με υποδειγματική ευστοχία, οικονομία, λιτότητα, απαλλαγμένες από περιττά βαρίδια. Ανήκω σε εκείνους τους αναγνώστες που γρήγορα γοητεύονται από τα μυθιστορήματα που γεννούν την αγωνία του «τι θα γίνει παρακάτω;». Ο Κώδικας του αυτοκράτορα, καθώς κλείνει το μάτι στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο μυθιστόρημα γρίφου, μυστηρίου και ενίοτε συνωμοσίας, κερδίζει το στοίχημα να εντάξει τα κοιτάσματα του Βυζαντίου στις ενδιαφέρουσες για τη λογοτεχνία ιστορικές εποχές, τις πρόσφορες για μυθιστορηματική αξιοποίηση.
Καταθέτω παράλληλα και μία αίσθηση που μορφοποιήθηκε σταδιακά καθώς ταξίδευα μέσα από τις εναλλαγές των κεφαλαίων. Αναφέρομαι στην απεικόνιση του φόβου και της ανασφάλειας που τυραννούσαν τους διωκόμενους ανθρώπους αλλά και τους απλούς ταξιδιώτες του 14ου αιώνα. Εκτιμώ πως πρόκειται για επίτευγμα του συγγραφέα το οποίο καταφέρνει να σκιαγραφήσει μέσα σε ένα πλαίσιο τη γενικότερη κοινωνική αταξία και ανομία, γνώρισμα εκείνων των καιρών. Το ενδιαφέρον όμως είναι πως απεικονίζεται η ίδια αίσθηση του φόβου και η καταδυνάστευση της βίας και στο αφηγηματικό μέρος που αναφέρεται στη σημερινή εποχή – σαν τίποτε να μην έχει αλλάξει από τότε στις ανθρώπινες κοινωνίες. Είναι η ώρα που μέσα από το μικροσκόπιο της Ιστορίας ανιχνεύουμε την πιο απεχθή κακοδαιμονία των ανθρώπων, τη βία ως κυρίαρχη θεότητα όλων των πολιτισμών.

Οσο για το happy end, οι ατραποί της αφήγησης μας έχουν οδηγήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να το βιώσουμε ως αναμενόμενο κι ευπρόσδεκτο. Η διαχρονική όμως σχέση του ανθρώπου με τη βία, η οποία διακρίνεται από τον προσεκτικό αναγνώστη στην κουίντα και στα αθέατα καμαρίνια του μυθιστορήματος, δεν είναι καθόλου ευτυχής και δυστυχώς δεν έχει τέλος. 

ΤΟ ΒΗΜΑ  31/12/2011

 ΑΝΝΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ :

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Και πάλι λίγα λόγια από τον Ισίδωρο Ζουργό για το βιβλίο

1919, στον απόηχο του Μεγάλου Πολέμου: η Άννα Καμπανάρη, μια κοπέλα από αστική οικογένεια, σπάει τις συμβάσεις της καλής κοινωνίας και κάνει την επανάστασή της. Εγκαταλείπει το σπίτι της και την Αθήνα για να εργαστεί στο πρώτο ελληνικό σανατόριο, που έχει ιδρυθεί στο Πήλιο. Εκεί γίνεται κυρία της μοίρας της. Πλάι σε ανθρώπους που βιώνουν με αξιοπρέπεια την προσωπική τους περιπέτεια, ανακαλύπτει έναν καινούργιο κόσμο. Μαγεύεται από το φυσικό περιβάλλον, ενώ γοητεύεται από τον οραματιστή γιατρό Γιώργο Καραμάνη. Μαζί του ζει ένα μεγάλο ειδύλλιο, με μοναδικές και πρωτόγνωρες εμπειρίες. Μέχρι που εισβάλλει στη ζωή της ο Άγγελος Σικελιανός, ο άντρας που θα την ολοκληρώσει ως άνθρωπο και ως γυναίκα, ο ποιητής που θα την ταξιδέψει στον έρωτα και στο όνειρο, αλλά και στις τύψεις και τις ενοχές.

Ένα μυθιστόρημα με στοιχεία βιογραφίας, ιστορίας, ιατρικής, ποίησης και μαρτυρίας, όχι μόνο γεγονότων, αλλά και παθών και συναισθημάτων. Μια ιστορία όπου η ίδια η φύση μετουσιώνεται σε ζωή. Ένας θριαμβικός ύμνος στην αγάπη, στον έρωτα, αλλά και στην ανθρώπινη θέληση.
"Ένα βιβλίο για τα στοργικά όνειρα και τον κένταυρο έρωτα, αυτόν που ο μισός ρεμβάζει με ανεπίγνωστη σοφία κι ο υπόλοιπος είναι άλογο που καλπάζει. Όλα αυτά βέβαια στο Πήλιο, αλλά και στο φως μιας άλλης θάλασσας κάποτε στη Σαλαμίνα. Θα το θυμάμαι".