ΠΕΡΙ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ & ΛΕΣΧΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ : Και η συζήτηση αναζωπυρώνεται ...

Ο Γιάννης Χαιρετάκης με τη διπλή ιδιότητα του συγγραφέα αλλά και του μέλους μιας εκ των καλυτέρων ομάδων ανάγνωσης παρεμβαίνει στο διάλογο για τη σύνδεση του Βραβείου Αναγνωστών με τις Λέσχες Ανάγνωσης.

Το ΕΚΕΒΙ αν και ήδη από πέρυσι είχε εκφράσει την ιδέα του για σύνδεση του Βραβείου Αναγνωστών με τις Λέσχες Ανάγνωσης (κατά την αναγγελία του νικητή του 2007, στην τηλεοπτική εκπομπή της Μπ. Τσουκαλά) επανήλθε στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης με την ίδια επιθυμία, αλλά χωρίς καμία ολοκληρωμένη πρόταση. Οι ίδιες οι λέσχες ανάγνωσης, πάλι, σίγουρα δεν είχαν φανταστεί μια τέτοια εξέλιξη, όπως συμπεραίνω από τις ερωτήσεις που διατυπώθηκαν στην Έκθεση. Αλλά δεν έχει και πολλή σημασία τελικά.

Το θέμα που συζητιέται αυτές τις μέρες και χαίρομαι για τις πρωτοβουλίες και του βιβλιοπωλείου Σύγχρονη Έκφραση (http://sigxroniekfrasi.blogspot.com/kfrasi.blogspot.com/) και άπτεται των λεσχών ανάγνωσης είναι τα βιβλία που αυτές διαβάζουν, και αν υπάρχει το κατάλληλο υπόβαθρο για την επιλογή των καλύτερων (;) βιβλίων.

Αντικειμενικά κριτήρια επιλογής ενός έργου τέχνης δεν υπάρχει. Ποιος θέτει τα κριτήρια και με ποια κριτήρια αυτός θέτει τα κριτήρια; Τα ερωτήματα είναι πολλά, γνωστά και αναπάντητα. Επομένως και η επιλογή ενός βιβλίου (ή του βιβλίου της χρονιάς) είναι εξορισμού υποκειμενική. Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει στους τοπικούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, στα βραβεία λογοτεχνικών περιοδικών και εν τέλει στα ίδια τα Νόμπελ. Να πούμε απλά ότι «υπάρχουν πολλά πίσω από ένα βραβείο;» Βέβαια όλοι μπορούμε να μιλάμε για την απαξίωση του τάδε ή του συνόλου των βραβείων, αλλά όλα έχουν τελικά και ένα αντίκρισμα, που ελάχιστα αδιάφορους αφήνει τους ενδιαφερόμενους. Για τον συγγραφέα είναι η αύξηση των εσόδων του, για τον εκδοτικό οίκο αρκετή διαφήμιση.

Όταν το ΜΕΛΟΜΑ, ξεκίνησε τη λέσχη του με έναν μικρό πυρήνα 8 ανθρώπων, το πρώτο κείμενο που επέλεξε ήταν η Φόνισσα του Παπαδιαμάντη και όταν διευρύνθηκε το 2007 η Γυναίκα της Ζάκυθος, του Σολωμού. Από κει ταξιδέψαμε απ’ τον Τσίρκα ως τον Αλεξάνδρου κι απ’ το Φώκνερ ως τη Μόρισον. Τα ίδια τα άτομα (και όσα κουβαλούν) είναι αυτά που καθορίζουν το αναγνωστικό επίπεδο μιας λέσχης. Αν τώρα οι περισσότερες λέσχες ανάγνωσης αποτελούνται από γυναίκες και αν αυτές διαβάζουν «βιβλία κομμωτηρίου» όπως εύστοχα σχολιάζει ο κακός μαθητής (http://badpupil.blogspot.com/), ας επιλέξουν αυτά τα βιβλία για το βραβείο αναγνωστών. Άλλωστε όπως φαίνεται οι γυναίκες είναι αυτές που διαβάζουν περισσότερο (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_21/06/2008_274731) και μου είναι παντελώς αδιάφορο αν το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ θεωρηθεί βραβείο Αναγνωστριών ή όπως αλλιώς. (με πρόλαβε πάντως πάλι η Σελλά πριν αναρτήσω το κειμενάκι μου http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_26/01/2008_256934).

Σημασία έχει, φυσικά, ότι δεν είμαστε πεπαιδευμένοι στη σωστή ανάγνωση, (ωραία το αναγνωρίζουμε, όπως και πολλά άλλα ακόμα) αλλά δεν υπάρχουν και προτάσεις για να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά. Και μήπως τελικά οι λέσχες είναι ένα «έτοιμο» ακροατήριο (;). Ο επόμενος στόχος μήπως είναι δηλαδή να εκπαιδευτούν οι λέσχες ανάγνωσης;

Ο Γιάννης Χαιρετάκης
γεννιέται το 1977 στην Αθήνα και μεγαλώνει στο Χαϊδάρι, στον κεντρικό δρόμο του με τις πολυσύχναστες καφετέριες και τις δεκάδες ιστορίες να εκτυλίσσονται κάτω απ’ το μπαλκόνι του. Σπουδάζει στα Γιάννενα αρχικά, και στο Ρέθυμνο στη συνέχεια, Ιστορία και Αρχαιολογία, ενώ περνάει κάποια χρόνια σε Τήνο, Σαλαμίνα και Χανιά για δουλειές ή άλλες υποχρεώσεις. Απ’ το 2001 εργάζεταιι ως ωρομίσθιος αρχαιολόγος κυνηγώντας συμβάσεις. Οι πειραματισμοί με τη γραφή ξεκινούν από νεαρή ηλικία, κάπου στα γυμνασιακά χρόνια, όταν σε ευχετήριες κάρτες συγγενών και φίλων γράφει ομοιοκατάληκτες στιχοπλοκές ως ευχές. Στη συνέχεια, ως φοιτητής, φλερτάρει με την ποίηση, αλλά σχεδόν ταυτόχρονα ή λίγο μετά, συνάπτει σχέσεις με τον πεζό λόγο. Γράφει συστηματικά και πετάει επίσης συστηματικά αμέσως μετά τις σπουδές, την περίοδο της ηρεμίας στην Τήνο. Το 2004, μόνιμα πια στην αττική γη, μετά από ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής, 8 άτομα αποφασίζουν να συνεχίσουν να συναντιόνται σε εβδομαδιαία βάση, δημιουργώντας τελικά τη λογοτεχνική ομάδα ΜΕΛΟΜΑ. Αρχίζει να δουλεύει πιο συνειδητά, γράφοντας, διαβάζοντας και κυρίως σκίζοντας.

Αυτά και για σήμερα. Ο διάλογος θα συνεχίζεται όσο εσείς θα τοποθετείστε.
Για να διαβάσετε το σύνολο των τοποθετήσεων στη θεματική ΒΡΑΒΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΚΑΙ ΛΕΣΧΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ πατήστε ΕΔΩ.