Δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι!
Ήθος και τέχνη της ανθρώπινης σχέσης.
Ο Νίκος Σιδέρης επιβεβαίωσε την ικανότητά του να μιλάει για δύσκολα θέματα με τρόπο απλό και κατανοητό, σαγηνευτικό για τα ακροατήρια του. Καθήλωσε το κοινό δίνοντας διεξοδικές απαντήσεις σε ερωτήματα όπως.
Πώς γίνεται και τόσες φορές απορούμε που οι άλλοι δεν βρίσκονται εκεί που περιμέναμε, δεν συμπεριφέρονται όπως υποθέταμε, δεν είναι τελικά ό,τι εμείς είχαμε φανταστεί πως είναι; Πώς γίνεται και τόσες φορές απορούν οι άλλοι για τον τρόπο που φέρεσαι εσύ, στο λένε ή δε στο λένε, μένουν κοντά σου «αν και…» ή απομακρύνονται, με περισσότερο ή λιγότερο θορυβώδη τρόπο; Παρακινώντας σε να σκεφτείς κι εσύ τι πάσχει στον τρόπο σου, τι κάνεις λάθος, και να κοιτάξεις να διορθώσεις ό,τι στράβωσε κι ό,τι δεν λειτουργεί;
Πώς γίνεται και η συνάντηση με τον άλλον άνθρωπο αστοχεί ή παραμένει άγονη; Πώς γίνεται και μια ανθρώπινη σχέση μπλοκάρει, φτωχαίνει, ατροφεί και σβήνει; Πώς γίνεται και δυο άνθρωποι (ή και περισσότεροι) έρχονται κοντά, αλλά η επαφή τους δεν φέρνει καλό; Και μάλιστα, πώς γίνεται και η σχέση τους, αντί για καλό, φέρνει κακό; Γιατί, αντί εμπιστοσύνη κι ευχαρίστηση, άφημα και υποστήριξη, συναντάμε και βιώνουμε δυσπιστία, αμφιβολία, ένταση, δυσαρέσκεια, αγωνία, τσίτα, φόβο, απόσταση κι εγκατάλειψη (και λίγα μάλλον λέω); Πώς γίνεται κι ενώ η ελπίδα ήταν πώς η καλή συνάντηση θα φέρει συντροφιά, κοινές χαρές και κοινές προσπάθειες, ένα κοινό παιχνίδι προς αμοιβαίο όφελος… πώς γίνεται κι αντί γι’ αυτά έρχεται κούραση, αίσθηση ματαιότητας, πολύς κόπος για το τίποτα, κάτι άνοστο ή κενό, και τελικά χανόμαστε σε πνιγηρή μοναξιά ― χώρια ή μαζί, δεν έχει πια σημασία… Πώς η αληθινή λαχτάρα να είσαι με τον άλλον εκτοπίζεται ή πνίγεται από την αίσθηση ότι είσαι μαζί του μόνο επειδή τον χρειάζεσαι ― “I need you”, που λένε και σε κάποια παγκόσμια γλώσσα, εκεί που θα ταίριαζε να πουν «Σ’ αγαπώ», «Σε θέλω», «Σ’ επιθύμησα», «Σε λαχτάρησα»… Πώς η αυθεντικότητα δεν έχει τόπο να σταθεί και η ζωή στην ανθρώπινη σχέση καταντά παράσταση ―καμιά φορά, μάλιστα, χρήση-χρησιμοποίηση του άλλου, ακόμη και του εαυτού σου, «για τις ανάγκες της παράστασης»;
- Με εντυπωσιακό τρόπο ξεκίνησε ο νέος κύκλος εκδηλώσεων της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ. 29 χρόνια λειτουργίας του βιβλιοπωλείου, 19 χρόνια εκδηλώσεων και όχι μόνο δεν παρουσιάζονται σημάδια κόπωσης αλλά τουναντίον οι δεσμοί με τους φίλους ισχυροποιούνται και ανανεώνονται συνεχώς. Την Κυριακή το βράδυ αυτό το μήνυμα εκπέμφθηκε με τρόπο εκκωφαντικό και μας γέμισε με αισιοδοξία αλλά και ευθύνη για τη συνέχιση αυτού του θεσμού μέσα στις δύσκολες συνθήκες που η κρίση έχει δημιουργήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου