Αγαπητοί φίλοι
Ένα πάγιο αίτημα των φίλων του βιβλιοπωλείου υλοποιείται.
Πολλές από τις εκδηλώσεις του βιβλιοπωλείου ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ μπορείτε να ξαναθυμηθείτε ή όσοι για διάφορους λόγους δεν παρακολουθήσατε να τις απολαύσετε σε έντυπα πρακτικά φυλλάδια στη συμβολική τιμή των 2,00 €.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ
"Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΑΓΚ ΧΑΜΑΝΤΙ" !!! ΣΥΝ - ΟΜΙΛΙΕΣ τεύχος 5
Ακόμα κυκλοφόρησαν σε βιβλίο όλες οι διαλέξεις του Στέφανου Ροζάνη με θέμα τον ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟ.
ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ διαλέξεις για τον Γνωστικισμό τιμή € 10.00 με τα παρακάτω θέματα
Παραθέτουμε απόσπασμα από τη μαγνητοφωνημένη διάλεξη στο βιβλιοπωλείο μας του καθηγητή ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΡΟΖΑΝΗ για τον ΚΩΔΙΚΑ ΝΑΓΚ ΧΑΜΑΝΤΙ
"Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΑΓΚ ΧΑΜΑΝΤΙ" !!! ΣΥΝ - ΟΜΙΛΙΕΣ τεύχος 5
Ακόμα κυκλοφόρησαν σε βιβλίο όλες οι διαλέξεις του Στέφανου Ροζάνη με θέμα τον ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟ.
ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ διαλέξεις για τον Γνωστικισμό τιμή € 10.00 με τα παρακάτω θέματα
- Προλογικό σημείωμα
- O Mύθος και το νόημά του
- Γνωστικισμός και φιλοσοφία της ερήμου
- Ο κώδικας Ναγκ χαμαντί
- Το Όνειρο της Αυτολύτρωσης του Ανθρώπου
- Από τη μυθική σκέψη στη σύγχρονη αντίληψη της ζωής
Παραθέτουμε απόσπασμα από τη μαγνητοφωνημένη διάλεξη στο βιβλιοπωλείο μας του καθηγητή ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΡΟΖΑΝΗ για τον ΚΩΔΙΚΑ ΝΑΓΚ ΧΑΜΑΝΤΙ
Τα απόκρυφα ευαγγέλια και η συμβολή τους στη διαμόρφωση του χριστιανικού κοσμοειδώλου των πρώτων αιώνων μετά τον Χριστό.
…Εάν προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με τον τρόπο μας σε όλα αυτά τα ερωτήματα, λίγα από τα οποία έθεσα τώρα, θα αναρωτηθούμε σίγουρα πριν από την σύνοδο της Νίκαιας και πριν από την εγκαθίδρυση του θεολογικού θεού, τι πίστευαν οι άνθρωποι, οι σύγχρονοι ή οι κοντινοί του Ιησού στους πρώτους τρεις αιώνες; Ποια ήταν η πίστη τους; Τι πίστευαν για τον Ιησού Χριστό; Απάντηση σε αυτό μας δίνουν τα Γνωστικά Ευαγγέλια, ο Κώδικας Ναγκ Χαμαντί. Αυτοί μιλούν φιλοσοφικά για τον Ιησού Χριστό. Μπορούμε να ανιχνεύσουμε τις απόψεις αυτών των ανθρώπων για τον Ιησού Χριστό. Μιλάμε για αυτό που στη θρησκειολογία ονομάζουμε αρχικό χριστιανισμό. Ποιος ήταν αυτός ο αρχικός χριστιανισμός; Μέσα από τα κείμενα που προσπαθούμε να προσεγγίσουμε, προκύπτει μια σημαντική εικόνα γύρω από το όνομα του Ιησού Χριστού, γύρω δηλαδή από την υπόστασή του. Την εποχή εκείνη, κατά τη διάρκεια της ζωής του Χριστού, αλλά και στους επόμενους 2-3 αιώνες, επικρατεί ένα φιλοσοφικό ρεύμα γνωστό ως γνωστικισμός. Πρόκειται για μια σύμμειξη ιουδαϊκής κοσμοαντίληψης και νεοπλατωνικών στοιχείων. Τον Θεό δεν μπορούμε να τον προσεγγίσουμε παρά μόνο μέσω της γνώσης. Όχι αυτού που εμείς σήμερα ονομάζουμε γνώση, γνωσιοθεωρία, επιστήμη.
Για να μη μιλώ θεωρητικά, θα σας διαβάσω τι είναι γνώση μέσα από το Ευαγγέλιο του Θωμά. Το Ευαγγέλιο του Θωμά είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό απόκρυφο Ευαγγέλιο. Δηλαδή ένα γνωστικό Ευαγγέλιο. Θα σας διαβάσω μια παραπομπή. Όπως λέει ο καθηγητής Σάββας Αγουρίδης, αυτά τα Ευαγγέλια έχουν μιαν εκπληκτική ποιητικότητα:
«Είπε ο Ιησούς: εάν αυτοί που σας καθοδηγούν σας πουν ότι η βασιλεία είναι στον ουρανό, τότε τα πετεινά του ουρανού θα σας προλάβουν, εάν σας πουν ότι είναι στη θάλασσα, τότε τα ψάρια θα σας προλάβουν, αλλά η βασιλεία είναι μέσα σας και όχι έξω. Όταν θα γνωρίσετε τον ευατό σας, τότε θα σας γνωρίσουν και θα καταλάβετε ότι είστε γη του ζωντανού πατέρα. Εάν όμως δεν καταλάβετε τον εαυτό σας, είστε μέσα στη φτώχεια. Η φτώχεια είστε εσείς».Να τι σημαίνει ο όρος γνωστικισμός: εσωτερικισμός που αναδεικνύει τη Βασιλεία εντός της ανθρώπινης υπόστασης, εντός του ανθρώπινου πεπρωμένου, εντός της επίγειας υπάρξης του ανθρώπου και όχι στον ουρανό, ούτε στα ύδατα ούτε πουθενά αλλού. Έτσι λοιπόν προσεγγίζουν οι γνωστικοί τον Θεό. Πώς προσεγγίζουν όμως τον Ιησού; Τον προσεγγίζουν ως τον κατεξοχήν άνθρωπο. Εξού και η διάκριση του Παύλου στην «Προς Κορινθίους 1η Επιστολή». Δεν μιλάμε για έναν Θεό. Αυτός είναι ο Πατέρας. Γι’ αυτό τον Πατέρα μιλάμε πάντα εις το όνομα του Πατρός. Εξού και η ίδια η ομολογία του Χριστού ως Υιού του Ανθρώπου. Κάπου εξαναγκάζεται να πει «συ είπας», αν είναι ο Υιός του Θεού ή όχι. Πάντως η προσαγόρευσή του είναι Υιός του Ανθρώπου και έτσι τον προσλαμβάνει ο γνωστικισμός, ως τον κατεξοχήν άνθρωπο. Τον άνθρωπο εκείνο ο οποίος διά του βίου του, διά της βιώσής του, διά της ανάβλεψής του προς τον πατέρα δημιουργεί ένα καινούργιο συν-κείμενο, ένα καινούργιο πεπρωμένο για το ανθρώπινο αλλά και για το θείο, διότι όταν οι γνωστικοί μιλούν για ένα Θεό μιλούν για έναν πολύ παράξενο Θεό. Για τον ίδιο Θεό θα μιλήσουν στη συνέχεια και οι μυστικοί του ιουδαϊσμού, οι καμπαλιστές. Για τον ίδιο Θεό θα μιλήσει και η Καμπαλά. Ποιος είναι αυτός ο Θεός; Ένας περιέργος, παράξενος και προπαντός ξένος —ως προς τον άνθρωπο—, γιατί έχει αποφασίσει να εξορίσει τον εαυτό του. Ο Θεός των γνωστικών είναι ένας αυτοεξόριστος, όπως ακριβώς και ο Θεός της Καμπαλά. Προκειμένου να δημιουργήσει, έπρεπε να εξορίσει την ύπαρξή του από αυτό τον κόσμο, διότι ως απειρότητα κάλυπτε όλον το χώρο. Πού να υπάρχει λοιπόν χώρος για δημιουργία; Πού να υπάρχει χώρος για το μη άπειρο, το πεπερασμένο που είναι το ανθρώπινο; Έτσι, ο Θεός εξόρισε τον εαυτό του από τον κόσμο, συρρικνούμενος με μια πράξη που στην Καμπαλά λέγεται τσιμ-τσουμ, συρρίκνωση του θείου προκειμένου να δημιουργήσει χώρο για την ανθρώπινη δημιουργία. Άρα το θείο είναι εξόριστο, έχει αυτοεξορισθεί. Η δημιουργία είναι μόνη της. Η δημιουργία είναι η πάλη, ο μόχθος και το αίμα του ανθρώπινου. Δεν υπάρχει ένα Θεός θεολογικός. Εμείς έχουμε σήμερα την πίστη πως είναι μέσα στη ζωή μας, πως τον επικαλούμεθα και μάλιστα ως προσωπικό θεό. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο εκείνους τους αιώνες. Τουλάχιστον μέχρι τον 4ο αιώνα, μέχρι το 325 όπου και χρονολογούνται αυτά τα κείμενα, αυτοί οι κώδικες που βρέθηκαν στα κοπτικά στην πόλη Ναγκ Χαμαντί της Αιγύπτου. Μέσα σε αυτήν τη γνωστική ατμόσφαιρα δημιουργούνται αυτά τα κείμενα. Εκφράζουν την πεμπτουσία του γνωστικισμού. Ο Χριστός είναι καλός δάσκαλος. Είναι δάσκαλος. Σας είπα προηγουμένως ότι ο γνωστικισμός είναι αν θέλετε ένα συμπίλημα μεταξύ της ιουδαϊκής αντίληψης περί του θεού και πλωτινικών ή νεοπλατωνικών στοιχείων…
«Είπε ο Ιησούς: εάν αυτοί που σας καθοδηγούν σας πουν ότι η βασιλεία είναι στον ουρανό, τότε τα πετεινά του ουρανού θα σας προλάβουν, εάν σας πουν ότι είναι στη θάλασσα, τότε τα ψάρια θα σας προλάβουν, αλλά η βασιλεία είναι μέσα σας και όχι έξω. Όταν θα γνωρίσετε τον ευατό σας, τότε θα σας γνωρίσουν και θα καταλάβετε ότι είστε γη του ζωντανού πατέρα. Εάν όμως δεν καταλάβετε τον εαυτό σας, είστε μέσα στη φτώχεια. Η φτώχεια είστε εσείς».Να τι σημαίνει ο όρος γνωστικισμός: εσωτερικισμός που αναδεικνύει τη Βασιλεία εντός της ανθρώπινης υπόστασης, εντός του ανθρώπινου πεπρωμένου, εντός της επίγειας υπάρξης του ανθρώπου και όχι στον ουρανό, ούτε στα ύδατα ούτε πουθενά αλλού. Έτσι λοιπόν προσεγγίζουν οι γνωστικοί τον Θεό. Πώς προσεγγίζουν όμως τον Ιησού; Τον προσεγγίζουν ως τον κατεξοχήν άνθρωπο. Εξού και η διάκριση του Παύλου στην «Προς Κορινθίους 1η Επιστολή». Δεν μιλάμε για έναν Θεό. Αυτός είναι ο Πατέρας. Γι’ αυτό τον Πατέρα μιλάμε πάντα εις το όνομα του Πατρός. Εξού και η ίδια η ομολογία του Χριστού ως Υιού του Ανθρώπου. Κάπου εξαναγκάζεται να πει «συ είπας», αν είναι ο Υιός του Θεού ή όχι. Πάντως η προσαγόρευσή του είναι Υιός του Ανθρώπου και έτσι τον προσλαμβάνει ο γνωστικισμός, ως τον κατεξοχήν άνθρωπο. Τον άνθρωπο εκείνο ο οποίος διά του βίου του, διά της βιώσής του, διά της ανάβλεψής του προς τον πατέρα δημιουργεί ένα καινούργιο συν-κείμενο, ένα καινούργιο πεπρωμένο για το ανθρώπινο αλλά και για το θείο, διότι όταν οι γνωστικοί μιλούν για ένα Θεό μιλούν για έναν πολύ παράξενο Θεό. Για τον ίδιο Θεό θα μιλήσουν στη συνέχεια και οι μυστικοί του ιουδαϊσμού, οι καμπαλιστές. Για τον ίδιο Θεό θα μιλήσει και η Καμπαλά. Ποιος είναι αυτός ο Θεός; Ένας περιέργος, παράξενος και προπαντός ξένος —ως προς τον άνθρωπο—, γιατί έχει αποφασίσει να εξορίσει τον εαυτό του. Ο Θεός των γνωστικών είναι ένας αυτοεξόριστος, όπως ακριβώς και ο Θεός της Καμπαλά. Προκειμένου να δημιουργήσει, έπρεπε να εξορίσει την ύπαρξή του από αυτό τον κόσμο, διότι ως απειρότητα κάλυπτε όλον το χώρο. Πού να υπάρχει λοιπόν χώρος για δημιουργία; Πού να υπάρχει χώρος για το μη άπειρο, το πεπερασμένο που είναι το ανθρώπινο; Έτσι, ο Θεός εξόρισε τον εαυτό του από τον κόσμο, συρρικνούμενος με μια πράξη που στην Καμπαλά λέγεται τσιμ-τσουμ, συρρίκνωση του θείου προκειμένου να δημιουργήσει χώρο για την ανθρώπινη δημιουργία. Άρα το θείο είναι εξόριστο, έχει αυτοεξορισθεί. Η δημιουργία είναι μόνη της. Η δημιουργία είναι η πάλη, ο μόχθος και το αίμα του ανθρώπινου. Δεν υπάρχει ένα Θεός θεολογικός. Εμείς έχουμε σήμερα την πίστη πως είναι μέσα στη ζωή μας, πως τον επικαλούμεθα και μάλιστα ως προσωπικό θεό. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο εκείνους τους αιώνες. Τουλάχιστον μέχρι τον 4ο αιώνα, μέχρι το 325 όπου και χρονολογούνται αυτά τα κείμενα, αυτοί οι κώδικες που βρέθηκαν στα κοπτικά στην πόλη Ναγκ Χαμαντί της Αιγύπτου. Μέσα σε αυτήν τη γνωστική ατμόσφαιρα δημιουργούνται αυτά τα κείμενα. Εκφράζουν την πεμπτουσία του γνωστικισμού. Ο Χριστός είναι καλός δάσκαλος. Είναι δάσκαλος. Σας είπα προηγουμένως ότι ο γνωστικισμός είναι αν θέλετε ένα συμπίλημα μεταξύ της ιουδαϊκής αντίληψης περί του θεού και πλωτινικών ή νεοπλατωνικών στοιχείων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου