21 Απριλίου 1967.
Στις 6.30 το πρωί ο ραδιοφωνικός σταθμός των Ενόπλων Δυνάμεων αρχίζει να μεταδίδει τη μοιραία ανακοίνωση: "Λόγω της δημιουργηθείσης εκρύθμου καταστάσεως, από του μεσονυκτίου ο στρατός ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας".
Ολόκληρη η πολιτική ηγεσία έχει συλληφθεί με καταπληκτική ευκολία. Δεν έχει διαφύγει κανένας! Όλοι περίμεναν πραξικόπημα, όλοι μιλούσαν γι αυτό αλλά κανένας δεν ήταν έτοιμος να το αντιμετωπίσει. (Από το ιστορικό λεύκωμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ)
Και μαζί με την πολιτική ηγεσία χιλιάδες πατριώτες.
Δεκάδες χιλιάδες ανώνυμοι στοιβαγμένοι για τα νησιά. Εκεί όπου οι στίχοι του Σεφέρη βρίσκουν την ολοκλήρωσή τους
"Ζερβά μας ο νοτιάς φυσάει και μας τρελαίνει,
αυτός ο αγέρας που γυμνώνει τα κόκαλα απ' τη σάρκα".
Κι ενώνονται σε μάθημα αυτογνωσίας και διαρκούς αντίστασης με τους στίχους και τη μουσική του Μίκη
Λαέ μου σου είπαν ψέματα πολλά
Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ' τον τοίχο πάλι θα 'μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Που πάει να πει σ' αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά
Μες στις καρδιές μας αρχιναέι το πανηγύρι
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου