ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ : Ένα από τα δυναμικότερα σωματεία εργαζομένων αυτό του “Συλλόγου Υπαλλήλων βιβλίου – χάρτου Αττικής” με αφορμή την απόλυση ενός εργαζομένου από τον εκδοτικό οίκο ΑΓΡΑ και σε σύμπραξη με τους υπόλοιπους εργαζομένους του εκδοτικού οίκου ζητά με κινητοποιήσεις και δελτία τύπου την ανάκληση της απόλυσης την οποία χαρακτηρίζουν αδικαιολόγητη και εκδικητική από πλευράς εργοδοσίας. Θυμίζουμε ότι με εξ ίσου δυναμικό τρόπο το σωματείο είχε αντιδράσει πρόσφατα σε μια άλλη απόλυση απο τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Ως εδώ, γνωστές οι πρακτικές των δύο πλευρών, συντηρούσαν απλά την ειδησιογραφία αλλά τις τελευταίες μέρες μια παρέμβαση τρίτων υπέρ των εκδόσεων ΑΓΡΑ και η οργίλη ανταπάντηση των εργαζομένων μας αναγκάζει να δώσουμε ιδιαίτερο βάρος στην εξέλιξη της υπόθεσης που μάλλον θα έχει συνέχεια αυξημένου ενδιαφέροντος.Σας παρουσιάζουμε τα γεγονότα όπως μας έφτασαν με mail - μετά την πρώτη αντίδραση των εργαζομένων με στάσεις εργασίας και ανακοινώσεις τύπου - ξεκινώντας με την αντεπίθεση των εκδόσεων ΑΓΡΑ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΑΓΡΑ
12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010
Τις τελευταίες μέρες εκδηλώνεται μια βάναυση και πρωτοφανής εκστρατεία δυσφήμισης και απαξίωσης των Εκδόσεων Άγρα και του εκδότη τους προσωπικά με αφορμή την απόλυση ενός εργαζομένου από τον εκδοτικό οίκο που κατά την άποψη της ΑΓΡΑΣ ήταν απόλυτα δικαιολογημένη και νόμιμη. Στις Εκδόσεις Άγρα αποδίδεται ότι ενήργησαν με εκδικητικότητα κατά του εργαζόμενου και ότι «διώκουν» τον συνδικαλισμό. Η αλήθεια, όμως είναι αντίθετη και σχεδόν αυταπόδεικτη από τη μακροχρόνια ιστορία του εκδοτικού οίκου:
Οι Εκδόσεις Άγρα στα 30 χρόνια που υπάρχουν δεν είχαν ποτέ εργασιακές διαμάχες και έλυναν εσωτερικά, με φιλικές διαδικασίες και συνεννοήσεις όλα τα θέματα που παρουσιάζονταν σχετικά με την εργασία.
Οι Εκδόσεις Άγρα επί 30 χρόνια σεβάστηκαν και σέβονται τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι σχεδόν το μοναδικό εκδοτικό σχήμα που τα τελευταία χρόνια έκλεινε πάντοτε και παντελώς στις όποιες απεργίες. Οι Εκδόσεις Άγρα δεν αρνήθηκαν ποτέ την πρόσληψη συνδικαλιστών, δίνοντας πάντα μεγαλύτερη βαρύτητα στην ανθρώπινη ποιότητα των εργαζομένων, και το απέδειξαν στην πράξη.
Οι Εκδόσεις Άγρα υπήρξαν πάντοτε άψογες στην έγκαιρη μισθοδοσία και στις όποιες οικονομικές υποχρεώσεις τους από έκτακτες εργασίες και επιδόματα των εργαζομένων.
Οι μισθοί στις Εκδόσεις Άγρα είναι ψηλότεροι σε σχέση με τις αμοιβές της βιβλιαγοράς.
Οι Εκδόσεις Άγρα προσελάμβαναν πάντα, μέχρι σήμερα, τους εκάστοτε υπαλλήλους τους αμέσως με σύμβαση αορίστου χρόνου και όχι με δοκιμαστικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Το κλίμα συνεργασίας στις Εκδόσεις Άγρα ήταν και είναι πάντα φιλικό και οι εργασιακές σχέσεις αγαθές.
Οι Εκδόσεις Άγρα κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στην εκδοτική παραγωγή της Ελλάδας με τις επιλογές των συγγραφέων και των τίτλων τους και την ποιότητα της δουλειάς τους. Δίνουν καθημερινή μάχη απέναντι σε ένα όλο και πιο καταναλωτικό φαινόμενο στο χώρο του βιβλίου, υποστηρίζοντας κείμενα και συγγραφείς ασχέτως, συχνά, από το εμπορικό τους αντίκρυσμα, πράγμα που αποτελεί πολιτιστική αλλά και πολιτική πρόταση και παρέμβαση στην ελληνική πραγματικότητα. Οι ισοπεδωτικές δυσφημιστικές επιθέσεις, που φτάνουν μέχρι την εκτόξευση απειλών κατά του εκδοτικού οίκου, δεν προωθούν ούτε τα εργασιακά δικαιώματα ούτε τον πολιτικό ή οποιονδήποτε άλλο διάλογο.
Τις τελευταίες μέρες εκδηλώνεται μια βάναυση και πρωτοφανής εκστρατεία δυσφήμισης και απαξίωσης των Εκδόσεων Άγρα και του εκδότη τους προσωπικά με αφορμή την απόλυση ενός εργαζομένου από τον εκδοτικό οίκο που κατά την άποψη της ΑΓΡΑΣ ήταν απόλυτα δικαιολογημένη και νόμιμη. Στις Εκδόσεις Άγρα αποδίδεται ότι ενήργησαν με εκδικητικότητα κατά του εργαζόμενου και ότι «διώκουν» τον συνδικαλισμό. Η αλήθεια, όμως είναι αντίθετη και σχεδόν αυταπόδεικτη από τη μακροχρόνια ιστορία του εκδοτικού οίκου:
Οι Εκδόσεις Άγρα στα 30 χρόνια που υπάρχουν δεν είχαν ποτέ εργασιακές διαμάχες και έλυναν εσωτερικά, με φιλικές διαδικασίες και συνεννοήσεις όλα τα θέματα που παρουσιάζονταν σχετικά με την εργασία.
Οι Εκδόσεις Άγρα επί 30 χρόνια σεβάστηκαν και σέβονται τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι σχεδόν το μοναδικό εκδοτικό σχήμα που τα τελευταία χρόνια έκλεινε πάντοτε και παντελώς στις όποιες απεργίες. Οι Εκδόσεις Άγρα δεν αρνήθηκαν ποτέ την πρόσληψη συνδικαλιστών, δίνοντας πάντα μεγαλύτερη βαρύτητα στην ανθρώπινη ποιότητα των εργαζομένων, και το απέδειξαν στην πράξη.
Οι Εκδόσεις Άγρα υπήρξαν πάντοτε άψογες στην έγκαιρη μισθοδοσία και στις όποιες οικονομικές υποχρεώσεις τους από έκτακτες εργασίες και επιδόματα των εργαζομένων.
Οι μισθοί στις Εκδόσεις Άγρα είναι ψηλότεροι σε σχέση με τις αμοιβές της βιβλιαγοράς.
Οι Εκδόσεις Άγρα προσελάμβαναν πάντα, μέχρι σήμερα, τους εκάστοτε υπαλλήλους τους αμέσως με σύμβαση αορίστου χρόνου και όχι με δοκιμαστικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Το κλίμα συνεργασίας στις Εκδόσεις Άγρα ήταν και είναι πάντα φιλικό και οι εργασιακές σχέσεις αγαθές.
Οι Εκδόσεις Άγρα κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στην εκδοτική παραγωγή της Ελλάδας με τις επιλογές των συγγραφέων και των τίτλων τους και την ποιότητα της δουλειάς τους. Δίνουν καθημερινή μάχη απέναντι σε ένα όλο και πιο καταναλωτικό φαινόμενο στο χώρο του βιβλίου, υποστηρίζοντας κείμενα και συγγραφείς ασχέτως, συχνά, από το εμπορικό τους αντίκρυσμα, πράγμα που αποτελεί πολιτιστική αλλά και πολιτική πρόταση και παρέμβαση στην ελληνική πραγματικότητα. Οι ισοπεδωτικές δυσφημιστικές επιθέσεις, που φτάνουν μέχρι την εκτόξευση απειλών κατά του εκδοτικού οίκου, δεν προωθούν ούτε τα εργασιακά δικαιώματα ούτε τον πολιτικό ή οποιονδήποτε άλλο διάλογο.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΑΓΡΑ
17/2/2010
Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο έχουμε επί χρόνια συνεργασία με τον Σταύρο Πετσόπουλο και τις Εκδόσεις Άγρα και γνωρίζουμε όχι μόνο τη σπουδαία συμμετοχή τους στα γράμματα αλλά και τις εργασιακές συνθήκες απόλυτου σεβασμού του προσώπου των εργαζομένων και των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων τους που από την ίδρυση του εκδοτικού οίκου επικρατούν σ’ αυτόν.
Τις τελευταίες μέρες με οργή και θλίψη διαπιστώνουμε ότι με αφορμή την απόλυση εργαζομένου από τον εκδοτικό οίκο, υπό συνθήκες που ασφαλώς θα κριθούν από τα δικαστήρια, ο εκδοτικός οίκος επιχειρείται να εμφανιστεί ως διώκτης των συνδικαλιστικών ελευθεριών που εκφοβίζει και απολύει εργαζόμενους.
Τίποτα δεν είναι αναληθέστερο από τους παραπάνω ισχυρισμούς και γι’ αυτό αισθανόμαστε την ανάγκη να προβούμε σε δημόσια δήλωση για να προστατέψουμε τις Εκδόσεις Άγρα από τη συκοφάντηση και το διασυρμό.
Δ.Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ, συγγραφέας, ομοτιμος καθηγητής ΑΠΘ
ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗΣ, συγγραφέας, καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών
ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ, συγγραφέας
ΕΛΓΚΑ ΚΑΒΒΑΔΙΑ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Α. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ, ιστορικός
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ, συγγραφέας, δημοσιογράφος, επιμελ. κειμένων
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ, συγγραφέας, διευθυντής ΜΙΕΤ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ, σκηνοθέτης
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΤΣΟΣ, συγγραφέας, καθηγητής Παντείου
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ, ζωγράφος
ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΣΑΡΡΗΣ, γιατρός, ζωγράφος
ΑΛΕΚΟΣ ΒΛ. ΛΕΒΙΔΗΣ, ζωγράφος
ΑΛΕΞΗΣ ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ζωγράφος
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, συγγραφέας, μεταφραστής, σκηνοθέτης
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΑΣ, ψυχίατρος, συγγραφέας, μεταφραστής
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΔΕΛΙΑΛΗΣ, γραφίστας, ιδρυτής Μουσείου Design
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ, συγγραφέας, ιστορικός
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΑΠΗΤΟΣ, συγγραφέας, βυζαντινολόγος, καθηγ. Πανεπιστημίου Κύπρου
ΑΝΤΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗΣ, μεταφραστής, επιμελητης εκδόσεων, δημοσιογράφος
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΩΚΟΣ, καθηγητής ΑΠΘ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ, συγγραφέας, δημοσιογράφος
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΤΑΤΑΣ, συγγραφέας, καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ, συνθέτης
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΣ, βυζαντινολόγος
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗ, βυζαντινολόγος
ΠΑΡΙΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ, φωτογράφος
ΤΑΚΗΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ, συγγραφέας, σκηνοθέτης
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ, συγγραφέας, καθηγητής ΑΠΘ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ, συγγραφέας
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΟΠΟΥΛΗΣ, ποιητής
Τις τελευταίες μέρες με οργή και θλίψη διαπιστώνουμε ότι με αφορμή την απόλυση εργαζομένου από τον εκδοτικό οίκο, υπό συνθήκες που ασφαλώς θα κριθούν από τα δικαστήρια, ο εκδοτικός οίκος επιχειρείται να εμφανιστεί ως διώκτης των συνδικαλιστικών ελευθεριών που εκφοβίζει και απολύει εργαζόμενους.
Τίποτα δεν είναι αναληθέστερο από τους παραπάνω ισχυρισμούς και γι’ αυτό αισθανόμαστε την ανάγκη να προβούμε σε δημόσια δήλωση για να προστατέψουμε τις Εκδόσεις Άγρα από τη συκοφάντηση και το διασυρμό.
Δ.Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ, συγγραφέας, ομοτιμος καθηγητής ΑΠΘ
ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗΣ, συγγραφέας, καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών
ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ, συγγραφέας
ΕΛΓΚΑ ΚΑΒΒΑΔΙΑ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Α. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ, ιστορικός
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ, συγγραφέας, δημοσιογράφος, επιμελ. κειμένων
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ, συγγραφέας, διευθυντής ΜΙΕΤ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ, σκηνοθέτης
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΤΣΟΣ, συγγραφέας, καθηγητής Παντείου
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ, ζωγράφος
ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΣΑΡΡΗΣ, γιατρός, ζωγράφος
ΑΛΕΚΟΣ ΒΛ. ΛΕΒΙΔΗΣ, ζωγράφος
ΑΛΕΞΗΣ ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ζωγράφος
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, συγγραφέας, μεταφραστής, σκηνοθέτης
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΑΣ, ψυχίατρος, συγγραφέας, μεταφραστής
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΔΕΛΙΑΛΗΣ, γραφίστας, ιδρυτής Μουσείου Design
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ, συγγραφέας, ιστορικός
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΑΠΗΤΟΣ, συγγραφέας, βυζαντινολόγος, καθηγ. Πανεπιστημίου Κύπρου
ΑΝΤΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗΣ, μεταφραστής, επιμελητης εκδόσεων, δημοσιογράφος
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΩΚΟΣ, καθηγητής ΑΠΘ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ, συγγραφέας, δημοσιογράφος
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΤΑΤΑΣ, συγγραφέας, καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ, συνθέτης
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΣ, βυζαντινολόγος
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗ, βυζαντινολόγος
ΠΑΡΙΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ, φωτογράφος
ΤΑΚΗΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ, συγγραφέας, σκηνοθέτης
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ, συγγραφέας, καθηγητής ΑΠΘ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ, συγγραφέας
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΟΠΟΥΛΗΣ, ποιητής
ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Κείμενο των εργαζομένων-απεργών της «Άγρας»
σχετικά με την απόλυση του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη
Εμείς οι εργαζόμενοι στις εκδόσεις «ΑΓΡΑ», νοιώθουμε την ανάγκη να τοποθετηθούμε δημόσια, σχετικά με την απόλυση του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη. Επειδή ακούγονται διάφορα και κάποιοι προτρέχουν να μιλήσουν για μας χωρίς εμάς, θέλουμε να τονίσουμε πως οι πλέον αρμόδιοι να μιλήσουν για τις εργασιακές μας σχέσεις είμαστε εμείς! Θέλουμε λοιπόν να πούμε ότι, οι συνθήκες εργασίας στην «Άγρα» σαφώς και δεν μοιάζουν με συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα όπως δυστυχώς συμβαίνει σε πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, αλλά ούτε και βρισκόμαστε σε κάποιο εργασιακό παράδεισο, χωρίς προβλήματα! Υπάρχουν προβλήματα, που λόγω της έλλειψης διάθεσης για διάλογο και λύση τους εκ μέρους της εργοδοσίας, οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο.
Η απόλυση του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη μας αιφνιδίασε όλους. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε επακριβώς το μεγάλο εργασιακό φόρτο που αναλάβαμε όλοι μας (και ο συνάδελφος Ντίνος) τα τελευταία χρόνια. Ένας εργασιακός φόρτος που προέκυψε εξαιτίας της μεγέθυνσης της «Άγρας» στην οποία είχαμε συμβολή όλοι μας! Η πίεση λοιπόν που ασκείται εξαιτίας του μεγάλου φόρτου δουλειάς, οδήγησε το συνάδελφο τα τελευταία δύο χρόνια, στο να ζητήσει επανειλημμένα συνάντηση με τον εργοδότη με στόχο την αποσαφήνιση-επαναδιατύπωση των καθηκόντων του, πράγμα που δεν έγινε. Αντίθετα, μετά τη συνάντηση με την επιθεώρηση εργασίας, η απάντηση της εργοδοσίας ήταν η απόλυσή του. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και για αυτό το λέμε δημόσια, πως ο συνάδελφος μέχρι και την στιγμή της απόλυσής του, εκτελούσε με συνέπεια όλα τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί. Πιστεύουμε ότι, μια εργασιακή διαφορά δεν μπορεί να αντιμετωπίζετε με αυτό τον τρόπο.
Ζητάμε έστω και την ύστατη ώρα, και αφού έχουν από τη μεριά μας προηγηθεί προσπάθειες ενός μήνα, την ανάκληση της απόλυσης του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη, την επιστροφή του στην πρότερη εργασιακή κατάσταση και την δρομολόγηση οριστικής λύσης μέσω του διαλόγου και της έντιμης συνεννόησης! Αυτή είναι και η μόνη λύση για να προστατευθεί το ύφος, το ήθος των εκδόσεων «Άγρα»!! Ο αγώνας συνεχίζεται!
Η απόλυση του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη μας αιφνιδίασε όλους. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε επακριβώς το μεγάλο εργασιακό φόρτο που αναλάβαμε όλοι μας (και ο συνάδελφος Ντίνος) τα τελευταία χρόνια. Ένας εργασιακός φόρτος που προέκυψε εξαιτίας της μεγέθυνσης της «Άγρας» στην οποία είχαμε συμβολή όλοι μας! Η πίεση λοιπόν που ασκείται εξαιτίας του μεγάλου φόρτου δουλειάς, οδήγησε το συνάδελφο τα τελευταία δύο χρόνια, στο να ζητήσει επανειλημμένα συνάντηση με τον εργοδότη με στόχο την αποσαφήνιση-επαναδιατύπωση των καθηκόντων του, πράγμα που δεν έγινε. Αντίθετα, μετά τη συνάντηση με την επιθεώρηση εργασίας, η απάντηση της εργοδοσίας ήταν η απόλυσή του. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και για αυτό το λέμε δημόσια, πως ο συνάδελφος μέχρι και την στιγμή της απόλυσής του, εκτελούσε με συνέπεια όλα τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί. Πιστεύουμε ότι, μια εργασιακή διαφορά δεν μπορεί να αντιμετωπίζετε με αυτό τον τρόπο.
Ζητάμε έστω και την ύστατη ώρα, και αφού έχουν από τη μεριά μας προηγηθεί προσπάθειες ενός μήνα, την ανάκληση της απόλυσης του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη, την επιστροφή του στην πρότερη εργασιακή κατάσταση και την δρομολόγηση οριστικής λύσης μέσω του διαλόγου και της έντιμης συνεννόησης! Αυτή είναι και η μόνη λύση για να προστατευθεί το ύφος, το ήθος των εκδόσεων «Άγρα»!! Ο αγώνας συνεχίζεται!
Αθήνα, 19.02.10 Οι εργαζόμενοι-απεργοί
ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΓΡΑ» ΚΑΙ Ο κ. ΠΕΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΒΡΗΚΑΝ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ» ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ.
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ;
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ;
Σαράντα διανοούμενοι (συγγραφείς των εκδόσεων ΑΓΡΑ) ένιωσαν την ανάγκη να παρέμβουν στη μάχη που δίνει ο Σύλλογος για την επαναπρόσληψη του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη τασσόμενοι στο πλευρό του εργοδότη.
- «Αισθανόμαστε την ανάγκη να προβούμε σε δημόσια δήλωση για να προστατέψουμε τις εκδόσεις Άγρα από τη συκοφάντηση και το διασυρμό», μας λένε.
Ο αγώνας για την επαναπρόσληψη ενός συναδέλφου είναι συκοφάντηση και διασυρμός; ρωτάμε εμείς. Φαίνεται πως είναι πολύ δύσκολο για μερικούς να εκτιμήσουν τον αγώνα των ανθρώπων, όταν δεν τους χωρίζουν από αυτόν χιλιάδες χρόνια ή χιλιάδες χιλιόμετρα.-
«Το νόμιμο ή μη της απόλυσης θα το κρίνουν τα δικαστήρια», λένε.
Θα περιμέναμε οι άνθρωποι των γραμμάτων να μην είναι απλώς με το νόμιμο αλλά και με το δίκαιο και με το ηθικό. Ή αυτά ταυτίζονται γι΄ αυτούς; Τα δικαστήρια είναι λοιπόν αυτά που, σύμφωνα με τους «προοδευτικούς» μας συγγραφείς, κρίνουν το δίκαιο και το άδικο;
Ίσως αυτά στη δύσκολη εποχή που περνάμε είναι ψιλά γράμματα («δεν είναι καιρός για Αντιγόνες και για αμφισβήτηση του Νόμου και του Βασιλιά, μόνο Ισμήνες χωράνε στην εποχή μας»), τότε τους ρωτάμε, πόσο νόμιμη μπορεί να είναι μια απόλυση τρεις μέρες μετά την Επιθεώρηση Εργασίας με την αιτιολογία της «αντισυμβατικής συμπεριφοράς» του εργαζόμενου;
- Δηλώνουν πως «γνωρίζουμε τη σπουδαία συμμετοχή των εκδόσεων Άγρα στα γράμματα». Γνωρίζουμε αρκετούς εκδοτικούς οίκους και αρκετούς συγγραφείς που έχουν συμβολή στα γράμματα.
- «Αισθανόμαστε την ανάγκη να προβούμε σε δημόσια δήλωση για να προστατέψουμε τις εκδόσεις Άγρα από τη συκοφάντηση και το διασυρμό», μας λένε.
Ο αγώνας για την επαναπρόσληψη ενός συναδέλφου είναι συκοφάντηση και διασυρμός; ρωτάμε εμείς. Φαίνεται πως είναι πολύ δύσκολο για μερικούς να εκτιμήσουν τον αγώνα των ανθρώπων, όταν δεν τους χωρίζουν από αυτόν χιλιάδες χρόνια ή χιλιάδες χιλιόμετρα.-
«Το νόμιμο ή μη της απόλυσης θα το κρίνουν τα δικαστήρια», λένε.
Θα περιμέναμε οι άνθρωποι των γραμμάτων να μην είναι απλώς με το νόμιμο αλλά και με το δίκαιο και με το ηθικό. Ή αυτά ταυτίζονται γι΄ αυτούς; Τα δικαστήρια είναι λοιπόν αυτά που, σύμφωνα με τους «προοδευτικούς» μας συγγραφείς, κρίνουν το δίκαιο και το άδικο;
Ίσως αυτά στη δύσκολη εποχή που περνάμε είναι ψιλά γράμματα («δεν είναι καιρός για Αντιγόνες και για αμφισβήτηση του Νόμου και του Βασιλιά, μόνο Ισμήνες χωράνε στην εποχή μας»), τότε τους ρωτάμε, πόσο νόμιμη μπορεί να είναι μια απόλυση τρεις μέρες μετά την Επιθεώρηση Εργασίας με την αιτιολογία της «αντισυμβατικής συμπεριφοράς» του εργαζόμενου;
- Δηλώνουν πως «γνωρίζουμε τη σπουδαία συμμετοχή των εκδόσεων Άγρα στα γράμματα». Γνωρίζουμε αρκετούς εκδοτικούς οίκους και αρκετούς συγγραφείς που έχουν συμβολή στα γράμματα.
Και αυτό τι σημαίνει; Όποιος βγάζει ποιοτικά βιβλία είναι υπεράνω των εργατικών δικαιωμάτων ή είναι υπεράνω υποψίας ότι τα παραβιάζει;Μέσα στους εκδοτικούς οίκους δεν υπάρχει μόνο ο εργοδότης. Υπάρχουν και αυτοί που κουβαλάνε, αυτοί που μεταφέρουν, αυτοί που δειγματίζουν, αυτοί που…, δηλαδή υπάρχουν και οι εργαζόμενοι. Έχουν και αυτοί λοιπόν συμβολή στα γράμματα.
- Δηλώνουν πως γνωρίζουν «τις εργασιακές συνθήκες απόλυτου σεβασμού του προσώπου των εργαζομένων και των εργασιακών και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων τους».
Αποτελεί σεβασμό στο πρόσωπο του εργαζόμενου η απόλυσή του, όταν αυτός διεκδίκησε τα δικαιώματά του; Είναι σεβασμός, η παρελκυστική πολιτική του εργοδότη και η… «ειλικρινή» δήλωσή του στους υπόλοιπους εργαζόμενους, που απαιτούν την επαναπρόσληψη του συναδέλφου, πως δήθεν σκέφτονταν το ζήτημα, ενώ την ίδια στιγμή ζητά αναβολές από τις συναντήσεις σε Υπουργείο και Επιθεώρηση Εργασίας, αρνείται να μιλήσει με το σωματείο και μαζεύει υπογραφές στήριξης από διανοούμενους;
- Δηλώνουν πως γνωρίζουν «τις εργασιακές συνθήκες απόλυτου σεβασμού του προσώπου των εργαζομένων και των εργασιακών και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων τους».
Αποτελεί σεβασμό στο πρόσωπο του εργαζόμενου η απόλυσή του, όταν αυτός διεκδίκησε τα δικαιώματά του; Είναι σεβασμός, η παρελκυστική πολιτική του εργοδότη και η… «ειλικρινή» δήλωσή του στους υπόλοιπους εργαζόμενους, που απαιτούν την επαναπρόσληψη του συναδέλφου, πως δήθεν σκέφτονταν το ζήτημα, ενώ την ίδια στιγμή ζητά αναβολές από τις συναντήσεις σε Υπουργείο και Επιθεώρηση Εργασίας, αρνείται να μιλήσει με το σωματείο και μαζεύει υπογραφές στήριξης από διανοούμενους;
ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΗΣΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΠΛΕΥΡΑ
Απευθύνονται στην κοινωνία και λένε πως οι δικές μας εργασιακές συνθήκες είναι καλές και πως τα εργατικά δικαιώματα γίνονται σεβαστά. Αυτοί «εκτίθενται» για τον όμορφο αγώνα της στήριξης του κ. Πετσόπουλου και των εκδόσεών του. ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: Εμείς οι εργαζόμενοι τι θα κάνουμε; Θα αφήσουμε αυτούς να υποκαθιστούν τη φωνή μας, να προβάλλουν τις ανάγκες μας, να κρίνουν το δίκαιο ή το άδικο των αγώνων μας; Ή θα υψώσουμε τη δική μας φωνή, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον, δείχνοντας στέρεα και αταλάντευτη αλληλεγγύη, δηλώνοντας στην πράξη πως δεν θα ανεχτούμε καμιά παραβίαση των εργατικών μας δικαιωμάτων;
Γιατί όλοι – και τα ηχηρά ονόματα των διανοούμενων που θέλησαν σε αυτή την κρίσιμη περίοδο όπου όλα σαρώνονται από το κεφάλαιο και την εργοδοσία να στηρίξουν έναν εργοδότη που απολύει– πρέπει να μάθουν πως τις συνθήκες εργασίας που βιώνουμε και τις δικές μας οδύσσειες, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΣ ΠΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΜΕΙΣ.
Τα «προοδευτικά» ένσημα του παρελθόντος, όση βαρύτητα κι αν έχουν, δεν μπορούν να κρίνουν τους συλλογικούς αγώνες. Όσοι από τον εαυτό τους και από την ως τώρα διαδρομή τους απαίτησαν μόνο να φτάσουν ως τη στήριξη ενός εργοδότη απέναντι σε έναν εργαζόμενο, ας αναλογιστούν οι ίδιοι τις συνέπειες των πράξεών τους. Εμείς το ξέραμε από παλιά, όπλο των εργοδοτών είναι οι απολύσεις και η τρομοκρατία, εσχάτως και οι διανοούμενοι. Τα δικά μας όπλα ήταν και παραμένουν ο αγώνας, η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου