Εκδήλωση γνωριμίας και απονομής βραβείων στους νικητές του 2ου Ποιητικού διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ το Σάββατο 25 Μαΐου στο βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Έκφραση

Εκδήλωση γνωριμίας και απονομής βραβείων  

στους νικητές του 2ου ποιητικού διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ

στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

το Σάββατο 25 Μαΐου στις 8.00 μμ

Το πρόγραμμα έχει ως εξής.

1. Απονομή Επαίνων του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ

2. Ομιλία του Δημήτρη Λάμπρου, δημοσιογράφου/εκδότη περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ, με θέμα: "Γιατί μιλάμε και γράφουμε Ελληνικά"

3. Απονομή Βραβείων του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ

4. Απαγγελία των ποιημάτων που βραβεύτηκαν

 Την εκδήλωση θα πλαισιώσει μουσικά ο Δημήτρης Ματσώτας

• Το 1ο Βραβείο του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στην κ. Ελένη Αλεξίου συμμετοχή με το ψευδώνυμο Αντίκλεια για το ποίημα "Το Πέτρινο Σπίτι" με συνολική βαθμολογία 69 βαθμών. 

• Το 2ο Βραβείο του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στην κ. Μαίρη Μαυρωνά συμμετοχή με το ψευδώνυμο Ηδύλη για το ποίημα "Νεφέλωμα από Λήθη" με συνολική βαθμολογία 68 βαθμών.

• Το 3ο Βραβείο του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στον κ. Ηλία Κατσάνο συμμετοχή με το ψευδώνυμο Ερωτόκριτος για το ποίημα "Δεν Ηξερα" με συνολική βαθμολογία 59 βαθμών. 

Οι Επαινοι

• Ο Α' Επαινος του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στον κ. Δημήτρη Α. Δημητριάδη συμμετοχή με το ψευδώνυμο Ευάγγελος Αγγελίδης για το ποίημα "Εσύ Τι Λες Βλαδίμηρε Μαγιακόφσκι" με συνολική βαθμολογία 58 βαθμών.  
• Ο Β' Επαινος του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στην κ.Έλλη Κόλλια συμμετοχή με το ψευδώνυμο Καλυψώ για το ποίημα "Ζωή Ελκόμενη" με συνολική βαθμολογία 57 βαθμών. 
• Ο Γ' Επαινος του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στην κ. Ντέπη Φαρκάτση συμμετοχή με το ψευδώνυμο Σύλβια για το ποίημα"Ανοίγοντας τα Μάτια" με συνολική βαθμολογία 56 βαθμών. 

 
Η ποιότητα των συμμετοχών στον 2ο Ποιητικό Διαγωνισμό ΕΛΙΚΩΝ ανήλθε σε υψηλά επίπεδα.
Το νικητήριο ποίημα

ΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΣΠΙΤΙ

Μεγάλωσα χωρίς πατέρα
-κι εκείνος χωρίς γιο-.
Ετσι δεν έμαθα να ξυρίζομαι
και να παίζω πόλεμο.

Η μητέρα δεν ήταν άνθρωπος
ήταν η κούκλα που δεν πρέπει να παίζουνε τ' αγόρια.
Μου αγόραζε όπλα και στρατιωτάκια.
Τα έθαβα, τα ξέθαβα
έπαιζα "κηδεία".

Μεγάλωσα με ιστορίες για Κύκλωπες και Δούρειους Ιππους.
Οι φίλοι μού έλεγαν πως μόνο ο κακός ο λύκος είναι αληθινός.

Μια μέρα η γιαγιά μου έβγαλε απ' την κοιλιά του
τις πέτρες της απουσίας.
Χτίσαμε μ' αυτές ένα σπίτι -έμπαινε μέσα και φώναζε
"γιε μου, γιε μου" -χωρίς βεράντες
-όλοι φοβόμασταν ότι θα έπεφτε μια μέρα από το μπαλκόνι.
Εκείνη προτίμησε κάτι πιο θεαματικό.
Πνίγηκε μόνη τη νύχτα.
 

ΕΛΕΝΗ ΑΛΕΞΙΟΥ (Αντίκλεια)