Στείλτε και σεις τους δικούς σας στίχους
ή των ποιητών που αγαπάτε
συμμετέχοντας στην παγκόσμια ημέρα ποίησης
στο mail του βιβλιοπωλείου: n-lamp@otenet.gr
Δεκέμβρης 2007
* Γλας, μυκηναϊκή ακρόπολη σε μικρή απόσταση από το Κάστρο Βοιωτίας ή Τοπόλια. Τοπλού, ή
Ακρωτηριανή, μοναστήρι στην ανατολική Κρήτη (επαρχία Σητείας), του οποίου το όνομα δηλώ-
νει τον οχυρωμένο τόπο (τούρκ. τοπ είναι η μπάλα κανονιού).
** Ζήσιμος Λορεντζάτος, Η Μεγάλη Σύρτις.
*** Μάνος Χατζιδάκις, Μυθολογία.
ή των ποιητών που αγαπάτε
συμμετέχοντας στην παγκόσμια ημέρα ποίησης
στο mail του βιβλιοπωλείου: n-lamp@otenet.gr
ΛΟΥΚΑ Δ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΙΖ΄ από τις “ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ”:
ΕΝ ΤΟΠΩ ΓΛΑ / TOPLU*
του Γιώργου Θεοχάρη
Γυρεύω το μάτι τού κυνηγού στην μπεκάτσα
που την πήρανε τα βόλια αλάλητη
και που πια κανείς δεν θυμάται έξω από ’να τραγούδι
στα Τοπόλια τού Γκάτσου.
Ωστόσο οι έποικοι επιμένουν να παρετυμολογούν: τόπος αλιείας.
Κάπου εδώ και το αεροδρόμιο όπου οι ναζί φόρτωναν
χιλιάδες νεκρούς από τα πριν Αρίους για το Μάλεμε.
Τώρα θαμμένοι με το σάκο στις πλάτες μισή Ευρώπη μακριά:
Πόσο φτωχή έγινε η Γερμανία για να πλουτίσει το νησί μου.
Ίσως να πρόκειται για τη βοιωτική Άρνη
το Παλαιόκαστρο. Ανέτρεξα στον Ζήσιμο**:
«Ο πρωταρχικός νομοθέτης του κόσμου
ο Μανού των Ινδιών ήτανε / ο Μινά των Αιγυπτίων
ο Μενβ των Κελτών / ο Μίνωας των Ελλήνων».
Ή Μινύας σε τούτα τα μέρη. Γέλασα
αφού ο πρωταρχικός νομοθέτης είναι σκόνη σκόνης
κι από αιώνες μάς δικάζουν Νεαρές.
Δεν είναι για γέλια
ο Μάνος*** ήδη το αποκάλυψε στις Σελίδες Ιστορίας:
«Του Μίνωος οι κόρες ήσαν τρεις.
Η Θλίψη, η Αδικία κι η Μαρία».
Τούτο το πρωινό αηδόνια ξετρυπώνουν μέσα από τα θάμνα
τριγύρα στα μουχλιασμένα χαλάσματα του Γλα
κι από κάτω βελάζουν οι μπαμπακιές.
Μη γελιέσαι
γυρνάς την πλάτη στον ήλιο τώρα που το πούσι ξεπέφτει
στο εγερμένο του όργανο.
Σκέψου πώς βρέθηκες κάτω από την Ακρόπολη να
τρίζουν τα κόκαλα των Αχαιών Βασιλιάδων
πασχίζοντας ν’ αλλάξουν πλευρό.
Πως μήτε και συ βρίσκεις νερά να πλευρίσεις
γιατί τα πήρε όλα και μονομιάς η μεγάλη καταβόθρα
σμίγοντας με την οχιά
για να ορμήσουν τα τρία τσοπανόσκυλα με το ’να σβέρκο
και σαν από σινεμά σκηνή άγρια μαδήσουν πουλιά στρωμνή
και σε πάρουν Μέσα
τρίβοντάς σε σαν η μάνα σου με κρεμμύδια από ασφοδέλια.
Όσο θαρρείς πως όλα τούτα δεν είναι παρά
ευφάνταστοι συνειρμοί
εύκολα πηγαίνεις παρακάτω
πιστεύοντας πως προχωράς την ποίηση.
Βέβαια καθόλου δε φτιάχτηκε τούτος ο τόπος για ήσυχο ψάρεμα
Μόνο γης κανονιών είναι.
ΙΖ΄ από τις “ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ”:
ΕΝ ΤΟΠΩ ΓΛΑ / TOPLU*
του Γιώργου Θεοχάρη
Γυρεύω το μάτι τού κυνηγού στην μπεκάτσα
που την πήρανε τα βόλια αλάλητη
και που πια κανείς δεν θυμάται έξω από ’να τραγούδι
στα Τοπόλια τού Γκάτσου.
Ωστόσο οι έποικοι επιμένουν να παρετυμολογούν: τόπος αλιείας.
Κάπου εδώ και το αεροδρόμιο όπου οι ναζί φόρτωναν
χιλιάδες νεκρούς από τα πριν Αρίους για το Μάλεμε.
Τώρα θαμμένοι με το σάκο στις πλάτες μισή Ευρώπη μακριά:
Πόσο φτωχή έγινε η Γερμανία για να πλουτίσει το νησί μου.
Ίσως να πρόκειται για τη βοιωτική Άρνη
το Παλαιόκαστρο. Ανέτρεξα στον Ζήσιμο**:
«Ο πρωταρχικός νομοθέτης του κόσμου
ο Μανού των Ινδιών ήτανε / ο Μινά των Αιγυπτίων
ο Μενβ των Κελτών / ο Μίνωας των Ελλήνων».
Ή Μινύας σε τούτα τα μέρη. Γέλασα
αφού ο πρωταρχικός νομοθέτης είναι σκόνη σκόνης
κι από αιώνες μάς δικάζουν Νεαρές.
Δεν είναι για γέλια
ο Μάνος*** ήδη το αποκάλυψε στις Σελίδες Ιστορίας:
«Του Μίνωος οι κόρες ήσαν τρεις.
Η Θλίψη, η Αδικία κι η Μαρία».
Τούτο το πρωινό αηδόνια ξετρυπώνουν μέσα από τα θάμνα
τριγύρα στα μουχλιασμένα χαλάσματα του Γλα
κι από κάτω βελάζουν οι μπαμπακιές.
Μη γελιέσαι
γυρνάς την πλάτη στον ήλιο τώρα που το πούσι ξεπέφτει
στο εγερμένο του όργανο.
Σκέψου πώς βρέθηκες κάτω από την Ακρόπολη να
τρίζουν τα κόκαλα των Αχαιών Βασιλιάδων
πασχίζοντας ν’ αλλάξουν πλευρό.
Πως μήτε και συ βρίσκεις νερά να πλευρίσεις
γιατί τα πήρε όλα και μονομιάς η μεγάλη καταβόθρα
σμίγοντας με την οχιά
για να ορμήσουν τα τρία τσοπανόσκυλα με το ’να σβέρκο
και σαν από σινεμά σκηνή άγρια μαδήσουν πουλιά στρωμνή
και σε πάρουν Μέσα
τρίβοντάς σε σαν η μάνα σου με κρεμμύδια από ασφοδέλια.
Όσο θαρρείς πως όλα τούτα δεν είναι παρά
ευφάνταστοι συνειρμοί
εύκολα πηγαίνεις παρακάτω
πιστεύοντας πως προχωράς την ποίηση.
Βέβαια καθόλου δε φτιάχτηκε τούτος ο τόπος για ήσυχο ψάρεμα
Μόνο γης κανονιών είναι.
Δεκέμβρης 2007
* Γλας, μυκηναϊκή ακρόπολη σε μικρή απόσταση από το Κάστρο Βοιωτίας ή Τοπόλια. Τοπλού, ή
Ακρωτηριανή, μοναστήρι στην ανατολική Κρήτη (επαρχία Σητείας), του οποίου το όνομα δηλώ-
νει τον οχυρωμένο τόπο (τούρκ. τοπ είναι η μπάλα κανονιού).
** Ζήσιμος Λορεντζάτος, Η Μεγάλη Σύρτις.
*** Μάνος Χατζιδάκις, Μυθολογία.
1 σχόλιο:
Ευχαριστώ θερμά για την τιμή. Η ποίηση του Λουκά Δ. Παπαδάκη, προϊόν πλούσιας φλέβας και συστηματικής -και ως εκ τούτου αφομοιωμένης- μαθητείας στην ελληνική και ευρωπαϊκή γραμματεία, είναι σημαντική, αλλά δυστυχώς -όπως σε τόσες περιπτώσεις δημιουργών που ζουν στην ελληνική επαρχία- παραμένει στη διαβρωτική σκιά της μη δημοσίευσης. Καιρός να ανακαλύψουμε τον ποιητή.
Γιώργος Χ. Θεοχάρης
Δημοσίευση σχολίου